Vandaag is het vrijdag 30 december 2011... De datum waar wij vanaf april van dit jaar zo naar uitkeken, maar anderzijds ook zo niet aan durfden te denken, omdat het nog zo ver weg was en mijn mams zo ontzettend ziek!
En nu is die dag dus aangebroken en tot onze grote blijdschap is onze prachtzoon M. al12 dagen bij ons en mogen we al 12 dagen van hem houden, voor hem zorgen en van hem genieten! Maar ook heeft vandaag precies 14 weken geleden mijn lieve mama de strijd verloren die niet te strijden was...
Wat doet het pijn... Leven en dood letterlijk naast elkaar! En wat doet het pijn om naar mijn mooie mannetje te kijken en bij elke aanraking en elke blik te weten hoe trots zijn lieve oma op hem zou zijn geweest en hoe gek ze op hem geweest zou zijn!
De bevalling is heel zwaar, heftig en confronterend geweest, maar M. voelde vanaf moment 1 dat ik hem dichtbij me had is hij helemaal van mij! Voelt helemaal vertrouwd! Mijn kleine binkie :hart!!!
M.ace doet het heel erg goed! Hij is een tevreden en rustig manneke en huilt alleen wanneer hij ook echt wat (nodig) heeft...
Met mij gaat het langzaam weer wat beter... Emotioneel gezien word ik rustiger en lichamelijk red ik mezelf weer redelijk... Verder nog wel aan de medicijnen, waar ik jammer genoeg vreselijk suffig van word... En dat in combi met toch wel heftige bloedarmoede (althans, zo ervaar ik het!), maakt het er niet makkelijker op. Ik loop echt rond als een zombie, zo voelt het
Nou meiden, bedankt voor alle lieve berichten en alle felicitatie!!! Superlief :hart!!!
Dikke knuffel Xx
reacties (0)