Van alles
Zo, na alle heftigheid en hectiek van de afgelopen 1,5 week even een blogje om jullie een beetje up-to-date te houden.
_______________________________________________
Inmiddels is mijn allerliefste mama er al 10 dagen niet meer, ongelooflijk! Op dit moment leef ik in een roes ofzo. M'n gevoelens en emoties lijken compleet geblokkeerd en dat is niet fijn. Ik loop de hele dag met een vreselijk naar onderbuikgevoel, maar ik kan er niks mee.
Verder zijn Niels en ik weer thuis, dus de letterlijke afstand is ook weer aanwezig en dat voel ik en dat doet me verdriet. Ik wil er zo graag meer zijn voor m'n paps, want die man heeft het zo zwaar! Gelukkig is m'n zus in de gelegenheid om nu nog veel bij hem te zijn, maar zij moet volgende week ook weer aan het werk...
Maar jah, we moeten maar zien hoe het loopt. Ik ben in principe nu vervroegd met verlof en hoef dus tot aan mijn verlof niet meer te werken, tenzij ik daar zelf behoefte aan heb.
_______________________________________________
Met m'n kleine binkie gaat alles opzich wel oke. Wel heb ik sinds het overlijden van mams héél erg veel harde buiken. Vandaag op controle geweest bij de verloskundige en volgens haar is het de combinatie van veel stress en spanningen, mijn blaasontsteking die ik sinds vorige week heb, en mijn baarmoeder die een flinke groeispurt heeft gemaakt.
Met de controle bleek mijn baarmoeder overeenkomstig met ongeveer 30 weken zwangerschap. Dat zou dus betekenen 2,5 week voor... Maar goed, ik ben heel klein, dus ze hangt zich daar niet teveel aan op, maar het moet met de groeiecho's wel in de gaten gehouden worden. Het 'gevaar' van de 2 bloedvaten die ons manneke heeft, zou zijn dat hij achter gaat lopen op zijn groei en dus te klein zou zijn bij de geboorte, maar als hij zo doorgroeit als nu, moeten we uitkijken dat hij niet te groot wordt, haha ;-) !
Ach, we zullen het wel zien, kunnen er toch niks aan veranderen. Zolang hij het maar goed doet, vind ik het prima.
Volgende week een suikertest laten doen, dus heb een heerlijk suikerwatertje meegekregen... Bleeegh! Ik krijg toch al weinig weg, dus ik ben benieuwd hoe het zal gaan...
_______________________________________________
Vorige week donderdag, 29 september, hadden wij de herkansing van de pretecho. We wilden hem eerst verzetten, maar uiteindelijk zijn we toch gegaan...
Het was wel heel moeilijk, want meneer lag er deze keer perfect voor, dus dat was wel even slikken. Dit heeft mijn mams dus net gemist en dat doet pijn.
Jammer genoeg was de vrouw die de echo maakte erg stug en kil en liep ze veel te zuchten en te steunen. Dit maakte me extra verdrietig en daardoor kon ik ook niet over m'n lippen verkrijgen waarom wij zo stil waren... Ik vond het dus geen fijn bezoek, maar het was wel heel bijzonder om ons kleine ventje te zien.
Mooie foto's van ons binkie he?!
_______________________________________________
Ook hebben we gisteren (zondag 2 oktober) een fotoshoot gehad. Laatst plaatste 'Chantallie' hier op BB een oproep dat ze op zoek was naar zwanger dames om haar portfolio uit te breiden... Ik m'n stoute schoenen aangetrokken en gereageerd en gisteren is ze dus langs geweest om foto's te maken. Ik vond het eng en zag er best tegen op, maar het is 100% meegevallen en we hebben al een paar foto's als voorproefje gehad, waar ik erg blij mee ben :-) ! Dank je wel Chantal! Ik ben benieuwd naar de rest van de foto's!
Ben nu al erg blij dat ik het heb gedaan en er komen nog meer foto's, dus ben héél nieuwsgierig!
_______________________________________________
Tot slot (hopelijk zijn jullie tot het einde van deze blog gekomen ;-) wil ik jullie allemaal heel erg bedanken voor de vele lieve reacties, smsjes, kaartjes die ik heb gekregen na het overlijden van mijn lieve mama. Ik stond écht versteld van de hoeveelheid reacties! Dank jullie wel!
Heel veel liefs en een dikke knuffel,
Nimawish
reacties (0)