13 en 14 maanden
Zo eindelijk eventjes tijd om weer een blog te typen over mijn grote liefde!
Met 13 maanden begon hij steeds meer dingen te ontdekken en te doen zo ook het overal achteraan lopen en
aan 1 handje lopen. Hierdoor kwam ik er dus achter dat zijn voetjes scheef staan. Ze staan heel erg naar buiten toe. Waardoor hij geen goed evenwicht heeft als hij staat en soms zelfs met zijn voetjes sleept. Hiervoor was ik
naar het consultatiebureau geweest om het te laten controleren. Natuurlijk op dat moment staan ze iets rechter als
normaal waarop ik zei dat het nog wel mee viel op dat moment en waarop de arts meteen zei dat ze wel extreem naar buiten staan en ze het zo erg nog niet heeft meegemaakt. Natuurlijk schrok ik meteen van die reactie omdat ik dat niet had verwacht. Ze heeft ons meteen doorverwezen naar een orthopeet alleen duurde dat wel eventjes voordat we er terecht konden. Ondertussen ging Lucas lekker verder met zich ontwikkelen. Wel merkte ik dat hij nog weinig woorden had. Dus ik heb meteen met hem zitten oefenen en ineens ging dat heel snel vooruit met zijn spreken. Waar ik erg trots op ben natuurlijk! Hij was die maand wel vaak ziek vooral last van zijn oren en van zijn keel en steeds verkouden erg zielig voor hem.
Nu is Lucas alweer 14 maanden en heeft hij ontzettend veel dingen bijgeleerd. Hij reageert op alles als we zeggen wat doet de kip dan doet hij een kip na als we vragen wat de koe doet zegt hij boe als we zeggen wat doet de hond zegt hij woef en wanneer we poesje mauw zingen dan zegt hij mauw. Ook zegt hij die, deze, hebben, mama, papa, bah, pap, daar, ja, nee en probeerde hij auto, oma bumba en varken te zeggen. Hij zwaait netjes naar iedereen als iemand komt of iemand weg gaat of als hij naar bed gaat of wanneer ik het vraag. Als we klap is in je handjes zingen klapt hij in zijn handen en doet zijn handen op zijn hoofdje en in de lucht. Bij elk muziekje wat hij hoort beweegt hij op en neer en wanneer je hem aan je hand laat staan gaat hij dansen. Ook kan hij kiekeboe dan doet hij zijn handjes voor zijn gezichtje en weer weg en weer terug. Hij weet ook als iets niet mag dan schud hij al met zijn hoofdje nee en kijkt hij nog even om zodat hij kan kijken of je wel ziet wat hij doet. Het is ook echt een aanstellertje dan gaat hij heel hard nep hoesten waarna hij daarna ontzettend hard begint te lachen om zich zelf. Wat hij nu wel ineens vandaag deed was plotseling mij in mijn been bijten dat vond ik echt niet leuk en heb dat ook wat bozer tegen hem gezegd dat het pijn doet waarna hij erom gaat lachen. Dat zijn vaak wel lastige momenten hoe je moet reageren gelukkig weet ik nu wel hoe ik er op moet reageren. In het begin vond ik dat erg lastig omdat hij nog zo klein is. Hij heeft ook echt een eigen willetje en weet precies wat hij wel en niet wil.
Op zijn nieuwe kinderdagverblijf gaat het erg goed. In het begin moest hij heel erg wennen en huilde zo hard toen ik weg ging. Vond het echt verschrikkelijk moeilijk om hem achter te laten na een uurtje belde ik ook op om te vragen hoe het ging gelukkig hoorde ik dat het goed ging en dat hij super sliep in de middag zelfs beter als wanneer hij thuis slaapt. Nu de laatste keren dat hij geweest is en ik ga in de ochtend weg dan moet hij heel even huilen en gaat daarna met de leidster mee om te spelen en kijk ik stiekem altijd nog even door het raam en zie ik dat hij niet meer huilt gelukkig!
Hij had wel helaas weer een dubbele oorontsteking en kreeg der antibiotica voor. Diezelfde avond ging het helemaal niet goed met hem hij lag te slapen onder het eten in zijn kinderstoel.. zat te ijlen.. gloeide ontzettend en viel steeds wat weg en had 40,2 graden koorts en was heel erg aan het hijgen en heb toen de huisartsenpost gebeld om te vragen wat ik moest doen en toen zei ze hoor ik hem op de achtergrond dus ik zei ja dat klopt zei ze meteen kom maar met hem langs dus ik schrok natuurlijk en toen zijn we langs geweest en is hij gecontroleerd en we hebben hem met zijn drieen moeten vasthouden om hem na te laten kijken hij werd zo wild en boos vond het echt verschrikkelijk om hem zo boos te zien. Gelukkig was der niks ergs en konden we naar huis waarbij ze ons succes wenste met de nacht maar hij had helemaal doorgeslapen dus was erg trots op hem! Daarna is het alleen maar weer beter gegaan.
Ik ben ondertussen ook bij de orthopeet geweest toen hij dus zo ziek was. Op dat moment wou hij helemaal niet staan en alleen maar zitten of liggen dus kon de orthopeet het niet zien hoe scheef ze staan. ik baalde ontzettend ervan! Hij was ook erg ongeduldig heel vervelend.. nou ja daarna ging hij voelen en alles voelt goed. Hij zei kom maar terug als ze nog steeds zo staan wanneer hij drie maanden loopt. Dus ik ging er tegen in en zeg sorry maar de 1 zegt dat het een belemmering kan zijn om te gaan lopen doordat zijn spiertjes gekneld kunnen zitten door het scheef staan. Daar gaf hij geen antwoord op en zei tot ziens. Diezelfde week moest ik ook terug naar het consultatiebureau voor de 14 maanden prik. Daar alles van de orthopeet gezegd waarbij zei zelf ook zei dat ze niet snel kinderen die zo jong doorverwijst alleen in uiterste gevallen. Nou ja zelf zei ze wacht het nog drie maanden af en kijk wat der gebeurd. Zelf zie ik nog geen verandering. Verder was bij et consultatiebureau alles goed. Ze vond zijn ontwikkeling erg goed! Ook was hij goed gegroeid hij weegt 11 kilo en is 77 cm! Zijn tandjes komen verder nog niet door hij heeft er nog steeds 4 boven en 2 onder. Hij kan ook niet met alles tegelijk zijn dus waarschijnlijk komen ze ineens allemaal door. Hoop het niet voor hem natuurlijk! Hij heeft nog geen last gehad van de 14 maanden prik.. maar snel afkloppen!
Verder gaat het met mij ook goed ondertussen zijn Martin en ik alweer 5 maanden samen! Lucas is ook gek op hem wanneer hij Martin ziet dan begint hij meteen te lachen en gillen van pret. Dus het gaat allemaal erg goed! We zijn ook aan het rondkijken naar huisjes. We merken dat er weinig te koop staat naar iets wat we zoeken het zijn vooral veel appartementen. We zitten zelfs na te denken om eerst te gaan huren en dan over te gaan op koop. We kunnen in ieder geval niet wachten tot we meer met elkaar kunnen zijn. Zodat Lucas ook weer meer een stabielere thuis basis heeft. Op dit moment heeft hij dat ook wel maar we zitten hier met 4 volwassenen natuurlijk.
Dit was het wel weer voor even hij is lang genoeg geworden.
-xxx-
reacties (0)