Een kloppend hartje ♡

'Eindelijk' mochten we vandaag naar de vk voor de eerste echo.
Vlak voordat ik naar binnen mocht, sprak de assistente mij aan of het wel ging.
Ik vertelde dat ik oprecht zenuwachtig was omda ik bij de laatste zwangerschap waarbij ik een echo kreeg, ik te horen kreeg dat het niet goed zat.
Ik moest behoorlijk hard huilen en jawel, op dat moment opende de verloskundige de deur en zei dat we binnen mochten komen.
Wat een binnenkomst haha.
Ze ging direct kijken of de echo kamer al vrij was, maar helaas.
Dan maar eerst wat gegevens doornemen.
En toen, jawel. Was de kamer vrij.
We namen nog net geen sprintje met zn 3en.
Broek uit, benen wijd en kom maar met die echo.
Zij zoeken en zoeken.
'Is je blaas leeg?, wanneer heb je voor het laatst geplast?'.
Uhm.. 'uiterlijk 9 uur'
Nou ja, ik moest maar even plassen want ze kon niets vinden.
Oh ik was bang! Het zal toch niet!
Gelukkig lukte het plassen.
Terug op tafel.
En vrijwel direct.. Een vruchtje MET een kloppend hartje!! We konden er niet omheen.
Zowel ik als mijn partner moesten even hard huilen. Huilen van geluk. Huilen van alle spanning die los kwam.
Vk ging zelfs meehuilen haha. Zaten we dan met zn 3en 🤣.
Met de inwendige echo kwam ze uit op 6.4 weken.
Ook maar even vanaf de buitenkant kijken. 6.2 weken.
Eenmaal terug aan tafel heeft ze de metingen in de computer gezet en daar kwam ze uit op 6.6 weken.
Die houden we voor nu aan.
Ik weet zeker dat ik langer zwanger ben omdat ik op 3 maart al een positieve test in handen had (zwangerschap was een verrassing en ik heb een onregelmatige cyclus) en met 6.6 weken zou op 4 maart de innesteling zijn geweest.
Maar hey, dat zien we dan wel weer.
Voor nu heb ik een levend kindje in mij, die er vooral nu lekker stevig in ligt en waarvan het hartje driftig aan het kloppen is!
15 april mogen we weer kijken en daarna rond de 11 weken voor de termijnecho