Controle na MK3

Het bleek inderdaad een miskraam met behoorlijke symptomen.



Einde van de week van de MK direct controle gehad, want het bloeden was gestopt. Er was nog heel licht wat zwangerschapsweefsel te zien vlakbij mijn baarmoedermond, maar dat was het dan ook.... Dat betekend dat de 2 curretages erin gehakt hebben en mijn baarmoederslijmvlies nog niet terug aangegroeid was. Dus het vruchtje had niks om zich aan vast te hechten....(gek genoeg een soort geruststelling omdat er een goede reden was). Ik had ook de maanden voor de zwangerschap behoorlijk last van trekken laag in mijn buik en vaak buikpijn en branderig gevoel in mijn buik. Dat had daar waarschijnlijk mee te maken. 





1 troost dat dit nare gevoel in mijn buik sinds de laatste MK achter de rug is en ik opnieuw een eisprong had, helemaal over is! Daar ben ik dan toch wel blij mee...eindelijk weer normaal leven en alles kunnen doen! zelfs sporten, wat in mijn geval heel erg belangrijk is.






We moeten nu een aantal maanden rust houden, om mijn baarmoederslijmvlies helemaal te laten herstellen en als ik weer 2 menstruaties heb gehad met bloedverlies zoals ik voorheen had (want dat heb ik ook niet gehad sinds mijn eerste MK) dan mogen we pas weer nog eens proberen. 






Ik heb een recept voor progesteron mee gekregen, daar stond deze gynaecoloog absoluut achter om het eens te proberen! Welke ik moet gaan ophalen en gebruiken zodra we weer positief getest hebben... En ik kreeg een groot compliment dat ik zo goed bezig ben met mijn strijd tegen de kilo's. Ik was ondanks alle tegenslagen dit jaar toch wat afgevallen! 






Voor de rest van 2016 dus even rust op babygebied. Soms wel moeilijk! Zeker omdat iedereen om ons heen maar baby's blijft krijgen of opa en oma worden en hun prachtige babyfotoos delen op FB...En op elke verjaardag de babyverhalen wel naar voren komen, en de gesprekken wanneer je bij je ouders op visite gaat ineens nergens anders meer over lijken te kunnen gaan....Dat maakt me soms enorm verdrietig! En wij willen na 6 jaar ploeteren ook wel eens ons gezinnetje uitbreiden met een klein wondertje....ons eigen kleine wondertje






Voor dit jaar richt ik mijzelf op sporten (fitness, hardlopen en heel af en toe zwemmen). Erg trots dat ik weer kan hardlopen! Ik woog een paar jaar terug 140kg, ik probeer weer wat hard te lopen sinds ik 127kg woog...en ben inmiddels terug naar de 118kg. Trots hierop! en ik zet door....want ook nog een paar kilo eraf kan mij enorm helpen om de kans te vergroten ooit een kindje vast te houden en te voldragen, en gezond op de wereld te zetten! Dat is dus het tweede waar ik mij dit jaar nog mee bezig hou.... Op naar de 115kg 

338 x gelezen, 1

In Overig

reacties (0)


  • Ik-ben-weer-anoniem

    Goed bezig meid! Ik hoop dat jullie wens in 2017 snel in vervulling mag gaan. Fijn dat de gyn jou progesteron wil laten proberen. Wie weet helpt het.

    Lastig dan hé wanneer iedereen in je omgeving zwanger is of net een baby heeft gekregen. Of dat je het zoveel op fb ziet. Bij ons in de vriendengroep zijn er ook 4 zwangeren en ik was anders de tweede verste geweest als ik geen missed abortion had gehad. Best heftig soms.

    Ik wens je iig veel geluk en sterkte

  • Nala483

    Dank je wel.

    Fijn dat we igg onze gevoelens kunnen delen. Echt het gevoel dat we elkaar begrijpen! Ik had het samen met mijn naaste buurvrouw. Een waanzinnig leuk stel en heb gelukkig het hele verloop kunnen delen met haar terwijl zij met haar zwangerschapsverhalen op dat moment ook bij mij terecht kon. Ik liep met mijn buurvrouw met slechts 2 a 3 weken verschil... Zij was net even eerder uitgerekend. Toen bleek dat bij ons met 8 wk geen hartje klopte en het vruchtje met 6wk moet zijn overleden... Ik vind het nu hun kleine mannetje op de wereld is soms heel erg moeilijk dat hij ligt te huilen...Zeker als we op bed liggen, en hij ook... Hij ligt letterlijk tegen onze slaapkamer-muur aan met zijn bedje. En ook al liggen wij aan de andere zijde van de kamer, we horen hem alsof het in ons eigen huis is, en blijft soms moeilijk... Gelukkig al minder moeilijk als een paar weken terug maar het blijft op mijn baaldagen wel erg moeilijk....

    Ik hoop voor jullie dat er geen gekke dingen uit alle tests komen, of op zijn minst iets wat makkelijk op te lossen is Zodat jullie wens ook gauw uit mag komen. Wie weet wordt het wel voor ons beiden ons jaar 2017 maar eerst.....heel veel plezier samen volgende week

    ps: we hebben het maar getroffen met onze lieve, begripvolle mannen