MK3? grote kans!

Na de vorige MK zouden we onszelf 3 maanden geven, maar door alle gekkigheid die we al mee hadden gemaakt en heel goede gesprekken kwamen we beide tot de conclusie dat als zouden we een jaar wachten, een volgende zwangerschap nooit makkelijker zal worden! 

Dus zodra we groen licht kregen en alle onderzoeken waren afgerond en er geen problemen uit naar voren kwamen, hebben we weer een kansje gewaagd. En heel snel was het alweer zover! vrijdags (4 dagen te vroeg) getest. op de dag dat ons eerste kindje geboren had kunnen worden (uitgerekende datum) kregen we 2 streepjes te zien op de test...

Onzekerheid, angst, blijdschap, gevolgd door nog meer onzekerheid en angst... We hadden besloten het tot de kerst geheim proberen te houden. Was gewoon een prachtige gedachte om het met de kerst naar buiten te kunnen brengen dat je eindelijk de 12 weken voorbij bent!

Op de dag dat OG door had moeten komen, kreeg ik buikpijn... en in de avond begon het bloedverlies...Dag erna het ziekenhuis gebeld. Hun zeiden gelijk heel grote kans dat dit zal eindigen in een miskraam! Het is zo vreselijk vroeg, en de klachten van rugpijn wat naar mijn benen trekt, hoofdpijn en het verloop van het bloedverlies is het afwachten tot het los komt.

morgen terug bellen, ik zal over 2 weken waarschijnlijk langs moeten komen om zeker van te zijn dat ik leeg ben. 

Gek genoeg is deze (dreigende) MK iets makkelijker emotioneel te dragen als de vorige 2. misschien omdat het zo vroeg is in de zwangerschap.

Het enige is dat ik het omdat het 3x zo kort op elkaar is...er niet mee naar buiten wil treden (op enkele 'moetens' na zoals werk en ouders). Schaam me voor het feit dat ik tot nu toe nog steeds niet een gezond kindje op de wereld heb weten te zetten :-( terwijl ik om me heen allemaal zwangerschappen zie vorderen en kindjes geboren zie worden! Soms best heel moeilijk... en soms heel fijn dat ik dan toch even mag knuffelen en tutten, ook al kan de baby dan nooit onze eigen droom vervangen.