We zijn niet in meerdere stukken te splitsen 2

Hoi allemaal,

M'n vorige blog schreef ik over de balans tussen werk en privé. Het overal willen voldoen.
De donderdag voor Pasen heb ik besloten samen met mijn vriend dat ik tijdelijk (mijn vriend denkt aan 2/3 maanden) 3 dagen ga werken. Ik heb die donderdag niet gelijk dit aangevraagd op mijn werk, omdat ik dit best spannend vond en hoopte op wat tips van mijn familie dat weekend. Het besluit was dan iig eindelijk gekomen. En dat gaf ook wat rust. Ik wist gewoon niet wat ik moest doen. De planning op mijn werk puilt uit, maar ik merkte nu na een maand 4 dagen te hebben gewerkt dat het te veel was.
Het is niet de bedoeling dat ik alleen de week door kom, maar ook lekker kan genieten en thuis het eea kan doen. Er moet nu zo veel gebeuren thuis.. als ik vrij ben ga ik elke dag wandelen met de kleine en laat ik alle huishoudelijke klusjes voor wat het is. De laatste paasdag sliep de kleine ineens 5 uur door. Daarna weer gewoon om de 2,5/3uur wakker. Sinds dat ik werk is ze dat weer gaan doen, want tijdens mijn zwangerschapsverlof kwam ze minder vaak om eten 's nachts. Het zal met kdo te maken hebben. Dat ze daarna troost zoekt en 's nachts der voedingen inhaalt.
Dat geeft helemaal niets, dat zal vanzelf soepeler gaan. Maar tot die tijd dat het soepeler gaat lijkt het ons beter voor de kleine, mijn vriend en mij dat ik 3 dagen ga werken. Ze kan dan ook een dag minder naar de kdo. 3 maanden kunnen we dat wel overbruggen. Daarna zal ik wel weer meer moeten gaan werken helaas.
Wat vond ik het lastig om naar de baas toe te stappen. Wetende dat het heel druk is op het werk met de vraag komen of ik een dag minder mag gaan werken voor tijdelijk. Afgelopen donderdag verzamelde Ik mijn moed. Ik stapte eerst naar mijn mentor en die gaf aan dat hij het begrijpt, maar niet zo snel een oplossing ziet maar wel wilt helpen om aan een oplossing te komen.
Daarna naar mijn baas gegaan. 1 dag in de maand neemt mijn vriend dan ouderschapsverlof en die dag kom ik wel werken (als 4e dag). Mijn baas zag het ook problematisch in. Hij zal nu komende donderdag gaan overleggen wat mogelijk is. 'Ga er maar niet vanuit dat je 3 dagen krijgt' zei hij.
Ze gaan donderdag kijken wat mogelijk is. Ik hoop natuurlijk toch op die 3 dagen. De balans tussen werk en privé vind ik nu niet goed. Even afwachten wat ik morgen te horen krijg. Daarnet sprak ik hem weer even. Ik zei dat het dan de maandag zou worden. Toen zei hij weer van oké dat neem ik morgen mee naar overleg, maar ik had je al gezegd dat het niet die 3 dagen gaat worden. Ik benieuwd wat dan wel mogelijk is..
Ik ben ook benieuwd hoe we het financieel zouden redden met 3 dagen.