Hoi allemaal,
In alle hectiek van het dagelijkse leven neem ik nu even de tijd om te schrijven hoe het nu gaat.
Mijn dochter is morgen 5 maanden oud. Wat is ze toch een geweldige meid, we zijn zo trots op der.
Tijdens mijn zwangerschapsverlof vond ik de tijd niet snel gaan en genoot ik ontzettend van de tijd met ons dochtertje. Wat was dat een mooie tijd.
Nu ik weer werk vind ik de tijd ineens een stuk sneller gaan. Het is ook heel druk op mijn werk. Tot vorige week heb ik 3 dagen gewerkt; 1 dag ouderschapsverlof en 1 dag vrij. Ik ben blij dat ik het zo gedaan heb, want dat was ook wel genoeg voor me, was soms echt op en ik had 4 dagen weekend en dat vond ik heerlijk met mijn dochter.
Wenselijk op mijn werk is dat ik 4 dagen ga werken omdat het druk is. Dus vanaf deze week werk ik 4 dagen. Vrijdag ben ik vrij.
Ik weet niet of ik het zie zitten om 4 dagen te werken. Allereerst voor de tijd met ons dochtertje. Ik geef borstvoeding en mijn dochtertje wilt zo'n 3x eten als we naar bed gaan. Dat hakt er best in.
Als een zombie werk ik soms. Thuis kom ik niet rond met het huishouden. Mijn vriend helpt erg veel.
Op de vrije dagen laat ik een deel van de middag thuis alles voor wat het is en ga ik 's middags altijd wandelen met ons dochtertje. Ze slaapt dan heerlijk. In der bedje slaapt ze meestal maar 1 cyclus.
Ze gaat 3 dagen achter elkaar naar de kinderopvang. Ze is altijd huilerig en moe daarna en de dagen erna haalt ze slaap in. Dit voelt voor ons niet fijn.
Mijn vriend zou liever zien dat ik 3 dagen ga werken. Ikzelf voor privé ook. Op mijn werk willen ze 4 dagen. Voorheen werkte ik 5 dagen en ik vond het al spannend om te vertellen dat ik een dag minder zou gaan werken. Met 3 dagen op mijn werk heb ik het gevoel dat ik tekort schiet. Ik ben ook zo'n 1,5 uur aan het kolven op een werkdag.
Ik heb het gevoel dat ik niet overal aan kan voldoen. Thuis wil ik alles geven, aan ons dochtertje ook, aan ons hondje, op mijn werk ook. Zelf kan ik ook wel eens een momentje van rust gebruiken.
Ik ben bang dat met 4 dagen werken echt elke dag een race is en er weinig tijd over is voor onszelf als gezin en de tijd voorbij vliegt. Waar doen we dat dan voor? Als ik 3 dagen zou gaan werken zullen we het heel krap hebben. En we doen al niks. We letten altijd op de centen. We vinden het wel leuk om nog wel iets te kunnen doen.
Zo las ik net een reactie die ooit iemand had gekregen dat voor je het weet de kindertijd om is en dat je dat niet wilt missen. Dat raakte mij wel. Dat wil ik zeker niet missen.
Lastige situaties soms met al die verwachtingen in deze tijd. We kunnen ons niet in meerdere stukken delen.
Ik ben blij toch een blog geschreven te hebben. In deze tijden zijn er weinig mensen die naar je luisteren. Laatst al bij meerdere mensen om mij heen erover begonnen dat ik niet zo goed weet wat ik moet doen en dat ik daarmee zit, maar enkel mijn vriend die er echt met mij serieus over praat.
Ook mijn bevallingsverhaal weet bijna niemand, omdat na 1 zin het alweer over hun verhaal ging.
Ik ben wel heel trots op hoe het gaat. Ons dochtertje doet het fantastisch en ze is een vrolijke super meid, we hebben een mooie tijd. We doen thuis alles samen. Ik ben al 17 van de 20 kilo verloren(van de zwangerschap). Daar heb ik ook mijn best voor gedaan.
Dit was (in het kort) mijn verhaal wat er nu o.a. in mij rond speelt.
reacties (0)