We zijn niet in meerdere stukken te splitsen

Hoi allemaal,

In alle hectiek van het dagelijkse leven neem ik nu even de tijd om te schrijven hoe het nu gaat.
Mijn dochter is morgen 5 maanden oud. Wat is ze toch een geweldige meid, we zijn zo trots op der.
Tijdens mijn zwangerschapsverlof vond ik de tijd niet snel gaan en genoot ik ontzettend van de tijd met ons dochtertje. Wat was dat een mooie tijd.
Nu ik weer werk vind ik de tijd ineens een stuk sneller gaan. Het is ook heel druk op mijn werk. Tot vorige week heb ik 3 dagen gewerkt; 1 dag ouderschapsverlof en 1 dag vrij. Ik ben blij dat ik het zo gedaan heb, want dat was ook wel genoeg voor me, was soms echt op en ik had 4 dagen weekend en dat vond ik heerlijk met mijn dochter.
Wenselijk op mijn werk is dat ik 4 dagen ga werken omdat het druk is. Dus vanaf deze week werk ik 4 dagen. Vrijdag ben ik vrij.
Ik weet niet of ik het zie zitten om 4 dagen te werken. Allereerst voor de tijd met ons dochtertje. Ik geef borstvoeding en mijn dochtertje wilt zo'n 3x eten als we naar bed gaan. Dat hakt er best in.
Als een zombie werk ik soms. Thuis kom ik niet rond met het huishouden. Mijn vriend helpt erg veel.
Op de vrije dagen laat ik een deel van de middag thuis alles voor wat het is en ga ik 's middags altijd wandelen met ons dochtertje. Ze slaapt dan heerlijk. In der bedje slaapt ze meestal maar 1 cyclus.
Ze gaat 3 dagen achter elkaar naar de kinderopvang. Ze is altijd huilerig en moe daarna en de dagen erna haalt ze slaap in. Dit voelt voor ons niet fijn.

Mijn vriend zou liever zien dat ik 3 dagen ga werken. Ikzelf voor privé ook. Op mijn werk willen ze 4 dagen. Voorheen werkte ik 5 dagen en ik vond het al spannend om te vertellen dat ik een dag minder zou gaan werken. Met 3 dagen op mijn werk heb ik het gevoel dat ik tekort schiet. Ik ben ook zo'n 1,5 uur aan het kolven op een werkdag.
Ik heb het gevoel dat ik niet overal aan kan voldoen. Thuis wil ik alles geven, aan ons dochtertje ook, aan ons hondje, op mijn werk ook. Zelf kan ik ook wel eens een momentje van rust gebruiken.
Ik ben bang dat met 4 dagen werken echt elke dag een race is en er weinig tijd over is voor onszelf als gezin en de tijd voorbij vliegt. Waar doen we dat dan voor? Als ik 3 dagen zou gaan werken zullen we het heel krap hebben. En we doen al niks. We letten altijd op de centen. We vinden het wel leuk om nog wel iets te kunnen doen.
Zo las ik net een reactie die ooit iemand had gekregen dat voor je het weet de kindertijd om is en dat je dat niet wilt missen. Dat raakte mij wel. Dat wil ik zeker niet missen.

Lastige situaties soms met al die verwachtingen in deze tijd. We kunnen ons niet in meerdere stukken delen.
Ik ben blij toch een blog geschreven te hebben. In deze tijden zijn er weinig mensen die naar je luisteren. Laatst al bij meerdere mensen om mij heen erover begonnen dat ik niet zo goed weet wat ik moet doen en dat ik daarmee zit, maar enkel mijn vriend die er echt met mij serieus over praat.
Ook mijn bevallingsverhaal weet bijna niemand, omdat na 1 zin het alweer over hun verhaal ging.

Ik ben wel heel trots op hoe het gaat. Ons dochtertje doet het fantastisch en ze is een vrolijke super meid, we hebben een mooie tijd. We doen thuis alles samen. Ik ben al 17 van de 20 kilo verloren(van de zwangerschap). Daar heb ik ook mijn best voor gedaan.
Dit was (in het kort) mijn verhaal wat er nu o.a. in mij rond speelt.

1282 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Lady-Whistledown

    Je vriend kan ook ouderschapsverlof opnemen. Dan werken jullie beiden vier dagen en zo verdeel je ook je zorgtaken. Als het ouderschapsverlof afloopt, kunnen jullie dan weer kijken wat prettig is. Ik vind het trouwens bizar dat je werkgever als het ware jouw ouderschapsverlof weer afpakt. Je werkgever hoort met hele goede argumenten te komen anders is het zelfs onrechtmatig. Ook het kolven zou niets moeten uitmaken. Dat is nou eenmaal jouw (wettelijk) recht. Wat ik zelf erg prettig vond, is de woensdag vrij te zijn. Dat is zowel voor de kinderen als voor jezelf een heerlijke break in de week.

  • NYVM

    Dat heb ik hem ook voorgesteld, maar mijn vriend is de grote verdiener.

    Mijn werkgever pakt geen ouderschapsverlof af. Ik heb elke week een vrije dag ingeleverd en 1 dag ouderschapsverlof.

  • Lady-Whistledown

    Je moest toch vier dagen werken? Dan heb je toch niet 1 dag vrij (contractvermindering) en 1 dag ouderschapsverlof??

  • NYVM

    Nee ik heb een 40-uurs contract. 1 dag betaald verlof (gewoon mijn vrije dagen die ik jaarlijks krijg) en 1 dag ouderschapsverlof nam ik op. Nu 1 dag ouderschapsverlof en 4 dagen werken.

  • Lady-Whistledown

    Oh ok.

  • Wow!

    Ik lees eigenlijk dat jij, je vriend en je kind je het liefst thuis hebben. Dan mag werk echt wel bijzaak worden. Dat er zoveel drukte heerst is simpelweg niet jouw probleem maar díe van de werkgever, die moet er iets mee, jij niet. Geef gerust aan dat je het zo niet trekt met vier dagen en dat je terug gaat naar drie. Niemand zit erop te wachten dat mama een burn-out bereikt he gezin niet en zeker je werkgever ook niet.

  • NYVM

    Het liefste wel ja. Het liefst een goede balans tussen werk en thuis. Ik houd er ook van om naar mijn werk te gaan.

    Ja dat is ook zo dat dat zijn probleem is, maar ik heb wel het gevoel dat er wel bepaalde verwachtingen zijn. Natuurlijk staat ons gezin op 1.

    Nee inderdaad als ik zo door blijf gaan zou misschien nog kunnen gebeuren. Ik vind het wel spannend om het erover te hebben. Ik ga eerst even aanzien hoe het gaat. Dan kan ik beter een keuze maken. 4 hele dagen is wel te veel denk ik.

  • Mamavananouk

    Is 3,5 dag werken missschien mogelijk? Ene week 3 andere 4 of 3 en een halve

  • NYVM

    Dat is zeker ook nog een optie.

  • 3blessings

    Het is heel herkenbaar. Ik zie ook dat dit je eerste kindje is. Ditzelfde gevoel had ik ook bij mijn eerste en het gevoel om ook maar 1 stapje in de ontwikkeling te missen vond ik een vreselijk idee. Om eerlijk te zijn went het uiteindelijk en kon ik er met mijn tweede heel erg van genieten als ze even naar de opvang was en ik een momentje voor mezelf had.

    Ik werk fulltime en hier zijn verschillende redenen voor. Wij wonen niet in NL en het is hier zeer zeldzaam om parttime te werken. Het is zeker pittig om kleine kinderen met huishouden te combineren en aan alle verwachtingen te voldoen als mama, partner en werknemer.

    Je hebt de mogelijkheid om een keuze hierin te maken, dus ik zou vooral kijken waar je je goed bij voelt.

    Maar de strijd die je nu beschrijft voel ik ook elke dag en ik denk dat dat iets is wat je zal blijven voelen als ouder. Je wilt natuurlijk het beste voor je kinderen en dat is vaak lastig met werk en ‘me-time’ te combineren.

    Ook had mijn tweede het niet altijd even makkelijk op de opvang. Ze accepteerde de fles niet echt dus het was altijd een gevecht met de leidsters en zelf in een bedje slapen wilde ze ook niet. Ze was een extreme ‘plakbaby’ om maar zo te zeggen. Gelukkig is haar opvang heel goed en houden de leidsters echt van de kindjes. Hierdoor gaat ze sinds ze baby was heel graag naar school en juicht ze als we de straat in rijden.

    Kortom, het voelt als een strijd maar het komt echt goed!

  • NYVM

    Bang om een stapje te missen heb ik ook. Vorige week rolde ze voor het eerst goed op der buik en ik was zo blij dat ik daar bij was

    Lastig is dat als ze de fles niet accepteren. Dat deed ons dochtertje eerst ook.

    Ik weet niet of ik eraan zou kunnen wennen. Dan zou ik mijn gevoelens opzij schuiven.