Wanneer voor de derde gaan?

Dat is natuurlijk voor iedereen anders, maar ik vind het wel fijn dat er wat leeftijdsverschil is. De oudste was hier 2j9m als de jongste geboren werd. Zij ging toen net naar school (België) en ik vond dat juist heel erg handig! Overdag tijd genoeg om te rusten en aandacht te hebben voor de jongste. Ondertussen zijn de kindjes 6 en 3 en als er nog een derde moest komen, zou er dus nog een groter leeftijdsverschil zijn. (Denk niet dat er nog 1 komt, maar je weet nooit) Ik vind het fijner om echt bewust nog een keer te genieten van de babytijd dan snel snel achter elkaar om er vanaf te zijn. Ik heb liever dat de oudere kinderen al wat zelfstandiger zijn en het ook bewust mee maken dat ze nog een broertje of zusje krijgen. Natuurlijk hangt het ook af van je leeftijd of je nog veel tijd hebt..

Wij hebben geen derde, dus ik kan je niets meegeven aan eigen ervaring.

Wel dit: als jouw man en jij beiden het gevoel hebben dat de wens voor een derde vanuit God komt, waarom er dan niet op vertrouwen dat het uiteindelijk allemaal goed komt? Het zal met een derde niet altijd makkelijk zijn, maar Hij geeft niks wat je niet kunt dragen. En Zijn wil negeren kan ook een last zijn...

Iedereen heeft zijn eigen motivatie denk ik. Persoonlijk voelde ik een half jaar na de geboorte van onze tweede dat er ook nog wel een derde bij kon. We zaten nu toch nog in de luiers en de slaapjes en de babyhapjes. Laten we maar gewoon doorpakken was de motivatie. Bovendien zou het leeftijdsverschil met broer en zus niet te groot zijn en dan hadden ze nog wat aan elkaar.

Het lot dacht er heel anders over. Drie jaar later was ik nog niet zwanger en we hebben zelfs IUI geprobeerd. Dat was niet succesvol en we besloten te accepteren dat ons gezin compleet was. De acceptatie kwam voor mij nog twee jaar later en je raadt het al: inmiddels ben ik zwanger van nummer drie. Mijn jongste is bij 6 als de baby geboren wordt en de oudste 8. We zijn al heel lang uit de slaapjes, hapjes, gebroken nachten etc. en het leeftijdsverschil met broer en zus is dus groot. Toch zie ik ook hier voordelen aan: broer en zus maken de zwangerschap heel bewust mee. Als zij op school zitten heb ik alle tijd voor de baby en al dat gedoe met voedingen, slaapjes en luiertjes, daar wen ik gauw genoeg aan. Al mijn redenen om snel voor nr drie te gaan, zijn nu niet aan de orde en toch voelt het goed.

Wat ik wil zeggen is: ga er voor als dat goed voelt. Overal is een mouw aan te passen en overal is wat voor te zeggen. Soms moet je gewoon vertrouwen op dat wat je doet juist is. Succes met jullie afweging!

Wij zijn voor 2 jr terug voor n 3e gegaan, we sliepen op dat moment al 5 jaar niet meer(oudste was toen 5, 2e was nog geen 2 toen) inmiddels zijn ze bijna 7(dec), bijna 4(febr) en 14 mnd😅. Onze 3e is wonderbaarlijk n goede slaper😂, hij heeft tm 8 mnd oud naast me gelegen, ik had ooit gelezen dat ze dan beter doorslapen.

Ik zou nu heel graag voor n 4e gaan, maar manlief wil nog even wachten.

Tussen 1 en 2 zit op de dag af exact 21 maanden. Nu 37 weken van nummer 3.

Dit betekend dat de oudste in januari 6 wordt en jongste net 4 is. Augustus 2018 besloten ervoor te gaan en april jl. een positieve test in handen.

Ik heb ze beiden op school en wat een verademing is dat. Ik heb nu alle tijd om rustig voor te bereiden op de kleine meid en straks alle tijd voor haar.

Ben super relaxed en heb de tijd aan mezelf overdag. Kids gaan ook nog ene week 2 en andere week 3 middagen naar de BSO.

Ik ben blij dat er zoveel jaar tussen zit. Overigens ben ik 28 (bijna 29) dus had er ook niet veel haast mee qua biologische klok hihi. Ik wou altijd al 3 kids als het mij gegund zou zijn. Voor manlief zijn de bevallingen wel heftig geweest, hij had meer tijd nodig maar was er vorig jaar klaar voor.

Wij gingen voor een derde omdat we allebei graag een groot gezin wilden en het allemaal mee zat: makkelijke zwangerschappen, makkelijke bevallingen, makkelijke kinderen. Groot huis, grote auto. Financieel breed genoeg, etc. Er was voor ons niet echt een reden om het niet te willen, eigenlijk al vanaf dag 1 na de geboorte van nummer 2 niet. Behalve dat ik wel graag eerst een beetje wilde herstellen en eerst een rentree wilde maken op de werkvloer.

Toen onze derde geboren werd waren de kinderen trouwens 4.7 en 2.3

kan alleen jij voor jezelf uitmaken ,,mijn oudste 2 kinderen (intussen 8 en 9) schelen 15 maanden ,, dan ben ik gescheiden hun jongere zusje scheelt nu 5 jaar met de oudste en 4 jaar met de middelste . ze zijn niet minder hecht door het leeftijds verschil (ik vreesde daar steeds voor , alsof er een generatie tussen zou zitten) en nu onverwachts nr 4 op komst (nog heel pril )

Hier was het vooral wachten op een ok van de wederhelft en daarna op een positieve test. Als het aan mij had gelegen, was ons derde kindje er al LANG geweest (in mijn ideale wereld eind 2018). Nu zal de oudste 4,5 zijn en de kleinste net geen 3 wanneer de derde geboren wordt volgend jaar. Voor mij was het vooral belangrijk om het leeftijdsverschil kleiner te houden dan het bij ons vroeger was. Want ik heb het leeftijdsverschil tussen mijn jongste broer en mezelf steeds als te groot ervaren. Van 1 naar 2 kindjes was hier echt een eitje, dus stond zelf al terug te springen om voor een derde te gaan toen onze tweede een half jaar oud was. Ben benieuwd of de overgang van 2-3 ook zo vlot gaat. Het zal druk zijn, maar ik ben er ook van overtuigd dat ze zo veel aan elkaar zullen hebben

Hier net zwanger van de derde en mijn dochtertje is nu vandaag precies 14 maanden. Dus als alles goed gaat en de baby geboren word is zij nog geen 2. Mijn oudste zoon is al 7 maar is van een andere vader. Ik heb altijd 2 kinderen redelijk dicht op elkaar gewild en hopelijk gaat dit zo lukken. Ik vind het heerlijk dat mijn dochtertje straks een speelkameraadje erbij heeft.

Ik denk dat het erg persoonlijk is. Ik herken de omschrijving van je kids en voor mezelf wou ik niet dat de 3e geboren zou worden voordat de oudste op school zat. Nu twijfelen we soms toch of we nog langer moeten wachten totdat de nachten wat beter zijn, maar de wens is (vooral voor mij) ook erg groot.

Ik lees even mee.. ik hoop ooit dat mijn man bij zal draaien en toch voor een derde wil gaan (hij vindt dat 2 kindjes makkelijk in de auto kunnen en 3 niet, en hij wil geen familie auto, maar dat vind ik geen goede reden om niet voor een derde te gaan🙈). De jongste is net 6 weken, dus voor nu hoeft het van mij ook nog niet. Volgend jaar zien we wel verder.

Er zit nu 2,5 jaar tussen de jongens en vind dit een prima verschil, minder zou ik ook niet willen, nu achteraf gezien. Mocht er ooit een derde komen en ons dat gegunt zijn natuurlijk, dan zou ik er minimaal 2,5 jaar en misschien wel minimaal 3 jaar tussen willen hebben.

Het liefst voor mijn 35e, ben nu 31 dus heb nog wel eventjes om de knoop door te hakken.

Succes en ik hoop dat een derde kindje jullie gegund is 🍀😊

Ik vond het heerlijk om meer tijd tussen de kinderen te hebben: daardoor was het minder zwaar en kon ik beter genieten. Bij de tweede zat er ruim 2,5 jaar tussen omdat ik wist dat ik met bekkeninstabiliteit niet met mijn peuter moest sjouwen... Hij moest dus zelf de trap op kunnen (ik liep er natuurlijk wel direct achter, voor de veiligheid). En bij de derde duurde het even voor mijn man er ook aan toe was. Daar zit dus 4,5 jaar tussen... Achteraf was dat best fijn: twee kids op school terwijl ik zoooo misselijk was... Ik denk dat je hier heel nuchter en praktisch over na mag denken: hoeveel tijd hebben jullie nodig om weer op zo'n energiepeil (lees: genoeg slaap) zitten, dat je er een zwangerschap en een derde bij kunt hebben?

De tweede en derde schelen 4,5 jaar, maar spelen heerlijk samen!

Toen onze 3de geboren werd was de oudste 4,5 en de 2de was net 3 jaar.

Oudste ging dus al lekker naar school... die van 3 helemaal zindelijk.

Ik vond het heerlijk! De 3de was trouwens de eerste ronde raak... dus eerder wilden we het ook niet

Het is mij echt prima bevallen