Ik had de afgelopen weken al wat last van mijn onderrug. Vorige week was ik al naar de fysio geweest om na te laten kijken of het geen bekkeninstabiliteit was. Gelukkig kon ze toen constateren dat dit niet het geval was. Wel zei ze dat het wat vastzat rechtsonderin, en daar gaf ze me wat oefeningen voor.
Maar gisterochtend werd ik me toch wakker met een pijn in mijn onderrug!! Eerst dacht ik nog: ‘Och, ik zal wel verkeerd hebben gelegen of een beetje stijf zijn. Dat gaat wel over met een warme douche en wat beweging.’ Maar helaas naarmate de dag vorderde werd de pijn alleen maar erger.
’s Middags had ik nog celloles, en ik ben maar wel gegaan, want ik had de week ervoor ook al afgebeld omdat ik te moe was en ik wilde niet weer moeten afbellen. Ook al weet ik wel dat mijn lerares daar helemaal niet moeilijk over doet, maar toch. Ik daarheen gegaan, maar ik kon amper op de stoel blijven zitten van de pijn in mijn rug. Ben uiteindelijk ook 20 minuten eerder weggegaan.
Eenmaal thuis heb ik een warme kruik gemaakt en lekker tegen mijn rug gelegd. De pijn was ondertussen uitgestraald naar boven en het begon al vast te zitten in mijn schouder. Nog steeds ook alleen maar aan de rechterkant. Op een gegeven moment wist ik niet meer zo goed hoe ik moest zitten. Toen ben ik maar wat oefeningen gaan doen die de fysio me had meegegeven. Ik weet niet of ze geholpen hebben, want alles deed even zeer.
Uiteindelijk ben ik maar naar bed gegaan met een lekkere hete kruik tegen mijn rug. Tot mijn verbazing sliep ik wel goed, maar toen ik vanmorgen wakker werd was de pijn nog net zo erg als de avond ervoor. Ik had ’s avonds ook nog even mijn moeder gebeld en die waarschuwde me dat ik in de gaten moest houden dat ik geen nierbekkenontsteking had. Maar ik had geen koorts of verhoging. Voor de zekerheid vanmorgen nog maar even de dokter gebeld en die zei ook dat ik meer symptomen en inderdaad koorts moest hebben. Dat was dus wel een geruststelling. Daarna heb ik gelijk de fysio gebeld om een afspraak voor vandaag te maken. Gelukkig was er nog plaats.
Daarna ging ik naar de stad om samen met mijn moeder op de markt een stofje voor de wiegbekleding en de gordijntjes uit te zoeken. Nou, ik heb het maar net een half uur volgehouden, want met elke stap die ik zette werd de pijn erger. En om het nog leuker te maken….toen ik eindelijk weer op de fietst zat naar huis, kreeg ik ineens een lekke voorband. Ja, daar zat ik echt op te wachten! Ik ben gewoon maar stug doorgefietst, want lopen ging echt niet. Gelukkig was het niet al te ver fietsen, maar echt gemakkelijk fietst het niet met een lekke voorband.
Eenmaal thuis ben ik lekker in bad gegaan (moet ik helaas wel voor naar mijn ouders want wij hebben geen bad, maar gelukkig heb ik een autootje en was ik er lekker snel). Na een uurtje in het warme water leek het erop dat de pijn minder was geworden. Maar helaas, op het moment dat ik eruit stapte voelde ik de pijn nog net zo leuk zitten. Alleen bovenin mijn rug had het iets verlichting gebracht.
Nu was het al bijna twee uur en kon ik eindelijk naar de fysio gaan. Die heeft er naar gekeken en ze heeft zo goed en kwaad als het kon, geprobeerd de spieren wat te ontspannen, want het zat/zit echt helemaal vast. Ze zei ook dat het wel een week kan duren voordat het weer los is. Ik moet het proberen te blijven bewegen en dinsdag mag ik weer terug komen.
Nou daar zit ik dan mooi mee. Ik hoop toch echt dat het wat eerder over is. Ik kan nu bijna niets. Afwassen bijvoorbeeld gaat niet, dan moet ik te lang staan, deze blog schrijven gaat nog net, maar dan moet ik zo wel weer even heel goed bewegen. Als ik ga liggen heb ik weinig pijn, maar als ik dan moet opstaan….nou je raadt het al.
Mijn blog is een beetje lang geworden, maar ik moest het even van me afschrijven.
Ik hoop dat iedereen een fijn en vooral gezond weekend heeft!
reacties (0)