20-weken echo

Dinsdag was het dan zover….de 20-weken echo. Ik was helemaal niet zenuwachtig, maar wel erg benieuwd naar hoe de kleine er nu uit zou zien. Bij de vorige echo was het nog maar 5 centimeter en nu als alles goed zou zijn al 25, dus dat is wel een aardig verschil.

Eerst werd even uitgelegd wat er precies ging gebeuren. Dit had de verloskundige al wel gedaan, maar dat was alweer 2 maanden geleden. Dus ons geheugen werd even opgefrist.

Toen mocht ik gaan liggen en ging ze kijken hoe de kleine lag. Het lag overdwars met het hoofd wat meer naar onder, alsof het klaar lag om naar buiten te gaan.

Ze begon bij het hoofd om te kijken naar de hersenen, maar ja meneer of mevrouw lag zo laag dat ze mn broek nog verder naar beneden moest doen om iets te kunnen zien.

Zo ging ze het hele lijfje af naar beneden. Alles zag er prima uit, nergens geen afwijkingen.

Het enige wat een beetje groter was dan normaal, was de linker nier. Deze zou 5 moeten zijn, maar was 5.1. Een heel klein beetje meer, maar er zou misschien iets kunnen zijn. Gelukkig niets ernstigs.

We moeten nu met 32 weken opnieuw een echo laten maken om te kijken of het nog zo is of dat het is bijgetrokken, want die kans is erg groot. Mocht het niet zo zijn, dan is er nog geen ramp geschied, maar dan weten ze dat ze de niertjes in de gaten moeten houden. Mijn neefje had hetzelfde toen hij geboren werd. Hij heeft toen met een paar weken een kleine operatie gehad en daarna was het helemaal opgelost. Dus zelfs in het ergste geval hoef ik me nog geen zorgen te maken, want het is niet iets wat niet op te lossen is.

Toen kwam ze bij de geslachtorganen en moesten we even wegkijken, want we willen namelijk niet weten wat het wordt. Daarna naar de beentjes en voetjes en ook dat zag er mooi uit. Als laatste ging ze langs de armpjes, handjes en toen het hoofdje, alles prima daar.

Wat is het ontzettend leuk om het gezichtje van je kindje al te kunnen zien.

We hebben drie ‘foto’s’ meegekregen, waarvan op 2 erg goed het gezichtje te zien is. Heerlijk is dat!!!

Daarna ging ze nog even kijken hoe de placenta lag. Deze lag nogal aan de lage kant. Nu is er gelukkig nog niets aan de hand, maar de kans bestaat dat ie voor de uitgang groeit en dan moet ik een keizersnede. Hier zit ik natuurlijk niet echt op te wachten….maar goed.

Ook hiervoor moet ik met 32 weken dus een echo en de kans bestaat dat er dan niets aan de hand is en ik gewoon vaginaal kan bevallen. Wel zo prettig!! Dus we hopen en bidden dat die de goede kant op groeit (naar boven of opzij) en tot die tijd wil ik me er gewoon geen zorgen om maken.

Nu ga ik lekker genieten van het mooie groeiende kindje in me en me lekker voorbereiden op de komst. Met 32 weken kunnen we de kleine dan nog een keer zien en dan is het wachten op de geboorte!