...of toch niet?

Ik heb geen bril, maar ben wel scheel. En mijn man én de dokter ook! Dat blijkt wel als ik kijk naar de afgelopen 3 uur...

Vanochtend aan het ontbijt had Mirte plots een raar donker plekje onder haar neus. "Schat, kijk jij eens. Is dat stroop, of heeft ze een beetje bloed?" De dag ervoor was ze van de laatste twee traptreden gegleden, en had sindsdien een plekje op de zijkant van haar neus (Godzijdank niks ergers) , dus we waren alert. "Ga straks maar naar de dokter" zegt manlief. "Volgens mij is het krentenbaard" Meteen HA gebeld, kwart voor negen mochten we bij de HAIO komen.

Dokter Wang (ja, zo heet hij écht!) keek, en constateerde dat ze waarschijnlijk krentenbaard had, en schreef meteen een zalfje voor. Ik hoor het hem nog zeggen "In negen van de tien gevallen is dit soort huiduitslag krentenbaard. Gelukkig zijn we er nog vroeg bij"

Na afloop van het consult het recept opgehaald bij de apotheek, en bij thuiskomst de huid schoongemaakt met een schoon doekje. Extra wat harder gewreven omdat ik weet dat dan de eventuele blaasjes opengaan, waardoor de zalf beter kan werken. Zie ik opeens dat plekje onder haar neus, onder haar OOG zitten!!! Wat blijkt? Het is gewoon een PLUISJE!!!

Niet te geloven dat we daar allemaal, de dokter incluis, ingetrapt zijn. Zalfje waarschijnlijk voor niks gekregen... Dat andere plekje houd ik gewoon even in de gaten, waarschijnlijk is het gewoon een gesprongen haarvaatje of zo. Meteen even de praktijk bellen en doorgeven. De dokter moet immers nog leren...