Eerste keer gastouder

Moe maar voldaan zit ik weer achter mijn laptoppie. Vandaag is Mirte voor het eerst bij Gerrie de gastouder geweest (alliteraties zijn puur toeval!  :-D ). Gisterochtend zijn we (pas) kennis gaan maken, en heeft Mirte al eens haar "dagverblijf" mogen inspecteren, terwijl wij wat details konden bespreken.

Gerrie is heel lief, en het klikte dan ook meteen. Ze heeft meerdere kindjes onder haar hoede, maar als Mirte er is, is ze de enige. Voorlopig misschien ook wel een goed idee, Mirte kan heel veeleisend en druk zijn. Maar daar kom ik later nog wel op terug.

Gerrie woont in een rustige woonwijk, vlakbij het stadspark en dicht bij een bos en een boerderij. Zelf heeft ze 3 bijna volwassen zoons, maar doordat ze geruime tijd voor een gastouderbureau heeft gewerkt, heeft ze heel wat ervaring met "andermans" kinderen. Een gemoedelijke, rustige vrouw van een jaar of vijftig, die zich niet snel uit de baan laat gooien of op de kast laat jagen. Althans, dat is mijn eerste indruk... Ook doet ze vrijwilligerswerk als maatje van een chronisch psychiatrisch patiënt. (Heb ik overigens helemaal geen moeite mee, integendeel!) Mirte heeft wat rondjes door de woonkamer gedraaid, met de aanwezige knuffelbeertjes gespeeld (eentje ervan lijkt sprekend op Nanadu (van Bumba de clown, Mirte's favoriete programma, red.)!), en alles grondig geïnspecteerd. Het lijkt erop dat mevrouwtje het goed bevonden heeft... ;-D

Onderweg terug naar huis, of eigenlijk al op de bank bij Gerrie, kwamen zowel Pat alsik tot de conclusie dat we Mirte met een gerust hart twee-en-een-halve dag bij haar durven achterlaten. Sowieso hebben we weinig keuze, het is óf bij Gerrie, óf mama moet stoppen met werken. Dus bij thuiskomst heb ik meteen haar buggy, campingbedje, reservekleertjes, een pak luiers en nog meer van dat spul klaargezet.

...

Vanochtend om 7:30 uur moest ik naar mijn werk. Pat zou Mirte naar Gerrie brengen, het ligt ongeveer op zijn route naar werk, ik moet de andere kant op. Mirte had overduidelijk in de gaten dat er iets ging gebeuren, maar ze was gelukkig erg vrolijk, een tikkie druk, maar gelukkig wel gezellig.

Halverwege mijn werkdag heb ik Gerrie eens gebeld om te vragen hoe het ging. En natuurlijk miste Mirte mij en haar papa, maar al met al had ze het wel naar haar zin. Ze danst graag op het geluid van de radio, dus dat heeft ze gedaan, en ook zijn ze naar de boerderij geweest, appels halen en naar de dieren kijken. Mirte heeft schaapjes gezien! (Dat kan ze nog niet zeggen, maar ze weet al donders goed het verschil tussen een koe, een schaap en een paard, en welk geluid ze maken!)

Tegen 18:00 uur heeft Patrick haar opgehaald, en werd ik bij hun thuiskomst getrakteerd op kusjes, knuffels, en een uitgelaten Mirte die de hele tijd "Mama, mama" riep! Héérlijk! De laatste tijd is ze sowieso al wat "kusseriger", maar nu ze bij Gerrie is geweest, is ze ontzettend lief en aanhankelijk. Ook heel erg vrolijk trouwens...

We hebben lekker samen te avond gegeten, Bumba (DVD) gekeken en aansluitend hebben Pat en ik haar samen naar bed gebracht. Ze was nog steeds erg druk, maar zoals gezegd wel vrolijk. Toen ze moest gaan slapen heeft ze nog even dramatisch gehuild, maar het was binnen een minuut over, en stil op haar kamer...

Ik krijg de indruk dat het haar goed doet, en ook Gerrie goed met haar weet om te gaan. Dat schept een hoop gemoedsrust, die ik momenteel hard nodig heb nu het niet zo goed met mijn vader gaat. Er gaat een hoop op ons af komen, en problemen rondom mijn werk, Mirte en opvang kan ik nu echt niet gebruiken.

Nu kan ik even lekker uitblazen. Morgen is mijn "thuisblijfdag", als het goed weer is ga ook ik lekker met Mirte wandelen!