Poehpoeh, gisteren en vandaag was Mirte erg huilerig en moeilijk. Wat Pat en ik ook probeerden, niets was goed. Ze wou niet slapen, ze wou niet spelen, niet knuffelen... Echt moeilijk. Maarrrrr...
ZE KRUIPT! Joehoe, eindelijk! Ze schuifelde al een weekje of wat achteruit (anders gezegd ze duwde zich met haar armpjes achteruit) Maar vanavond kroop ze daadwerkelijk, ze duwde zich met haar beentjes vooruit, en trok tegelijkertijd met haar armpjes - als het ging-. We gloeien van trots. Ze ging al een poosje op haar knietjes zitten wiebelen, maar echt gekropen had ze tot nog toe niet.
Maar dat is nog niet alles, ze wil zó graag staan, dat ze nu meteen haar beentjes strekt als ze op de grond gezet wordt. Het liefst leunt ze dan tegen de salontafel. (Natuurlijk om de afstandsbediening te pakken - hihi) Misschien dat ze straks het kruipen al snel verruilt voor lopen?
* straal straal*
reacties (0)