Hét lukt hem niet meer?!
Vorige keer was het m'n schoon-loeder, nu gaan we het hebben over zo'n ander ding. Wat inmiddels brst wel een ding is. En veelal onbesproken of onbeschreven....
Seksualiteit en zwangerschap, die hormonen stijgen ook wel eens de andere kant op i.pv. alleen maar naar m'n hoofd. Regel-recht m'n slip in. En niet zomaar, gewoon 50 slipjes - nat per dag. Ik voel me als een uhm ontembare snot-aap die voor het eerst een seksuele ervaring heeft opgedaan. Als een kind in een speelgoed winkel; MEER!
Alleen gebeurt hier niets, niet in bed. Nergens eigenlijk. Laat staan dat er ook maar een enkele vorm van lichamelijke polonaise is.... géén knuffels. Géén handje vast. Géén, niets van alles.
En voor iemand van wie het lijf bijna letterlijk brand van 'lust?'. Is dit soort lichamelijke afwijzing natuurlijk funest. Tenminste, het voelt als een afwijzing.
Natúúrlijk hebben we het nodige in de strijd gegooid. En laat ik nou eerlijk zijn, voel me inmiddels ook niet heel erg sexy meer, maar oké. Die gevoelens he.........
Bespreekbaar maken ook gedaan. Dingen als 'afkeer voor dikke vrouwen'
Smakeloze grap; 'Wally de walrus' vliegen me om de oren.
Én tussen neus en lippen door spreekt hem het 'kopstoten' ook niet echt aan. (Net of ie daarbij kan komen, hahaha!)
Stel je nou voor, doen fijn lepelen en ineens begint poffert spastisch te doen in je buik! En dat is dan de eerste keer dat ik hem voor het eerst voel......
Zo wil je het je toch niet herinneren.
Oké, oké, oké
Maar hoe zit het dan precies, want mij ga je niet vertellen dat je van piekfijn eier-libido naar dood-geslagen kakkerlak kunt overgaan.
Er zit toch nog wel iets, aan leven in?
Volgens hem niet, waarom komt dat zo ongeloofwaardig over?
Zijn er nog piemel-fluisteraars in ons midden? Reanimatie & mond op kop is nutteloos. Goed, goed, zal het wat minder smakeloos laten klinken. Als ik dan denk aan die 23 weken en 2 dagen inmiddels zonder..........
En denk aan een bevalling...... dan lijkt het nu al een hopeloos en uitzichtloos iets. Want ik denk serieus waar dat het dan nooit weer wat word.
Hij had het laatst er al over dat ie de navelstreng niet door wil knippen; 'eng'
Als ie dan serieus waar denkt dat dát het ergste is wat hem kan overkomen.......
Haaaaaaaah
Om te janken.
Dus hormoontjes, trek maar weer braaf naar boven en laat me met rust.
reacties (0)