Er zullen een boel mama's en mama's to be zijn die mij ontzettend onverantwoordelijk vinden.
Ik ben namelijk 16 weken zwanger en ik gebruik RSSI, Citalopram 10mg.
Nou moet ik hierbij vermelden, dat ik inmiddels 30mg heb afgebouw in 12 weken.
Toen ik ontdekte dat ik zwanger was dacht ik gelijk aan de citalopram. Ik had mijzelf voorgenomen
eerst compleet te stoppen met dat spul voor ik weer zwanger zou willen raken.
De situatie deed zich er niet naar, dat wil inhouden dat ik echt een knap kut-jaar achter de rug heb.
Dat inclusief het lastige zwanger kunnen worden (eerste kind) zorgde ervoor dat deze zwangerschap mijn cadeautje is.
Zo zie ik het dan, dat ik na alle shit... mij toch weer met een mooiere blik bezig kan houden met de toekomst
het wordt mij wel gegund, idee..
Goed,natuurlijk wist ik dat het gebruik van RSSI niet goed is voor je ongeboren kind. Maar dat het zulk grote effecten
had, dat wist ik niet. Daar ben ik dus best wel van geschrokken! Wat al met al inhoud, dat ik niet thuis ga bevallen.
En natuurlijk wilde ik dat graag..... teleurstelling. En natuurlijk wil ik het beste voor mijn ongeboren 'pofffertje'.
Vanaf het begin af aan heb ik genoemd dat als het nodig is voor de kleine om in het ziekenhuis te bevallen; dan moet dat maar.
Niet nadenkend over het feit dat mijn 1e bevalling super snel was. En dit bij de 2e ook waarschijnlijk wel aan de orde is.....
en de bijkomende angsten daarvoor...
Ze spraken namelijk ook over het stoppen met ademhalen na de geboorte. En die gedachte alleen al... zorgt ervoor dat ik
heel resoluut nu de medicatie al wel aan de kant zou willen gooien. Wat voel ik mij slecht! dat ik mijn poffert al zo'n poos
hieraan heb blootgesteld. En tegelijkertijd moest ik gaan nadenken of verder afbouwen wel zo'n goed idee was....
En het beste voor poffert zou zijn, dat ik vanaf 20 weken met 0mg door het leven ga. Maar is dat ook goed voor jou, vragen ze zich af.
Wat moet ik hier nu mee dan? Zoals mijn planning was, gewoon rustig aan verder afbouwen? Of moet ik in deze egoistisch zijn
en aan mijn eigen - nu nog 'gezonde' verstand gaan denken?
Poffert groeit trouwens goep - klopt met de 16 weken. Er zijn tot nu toe nog geen afwijkingen gezien. Des te spannender vind ik
die 20 weken echo... als je ook nog eens leest dat er ook wel eens lichamelijke afwijkingen mee gepaard gaan.
BAH! Voel je je dan naar zeg..... welke schade heb ik mijn kleine niet al toegebracht? inmiddels?
Zijn er mama's of - to be die hier over kunnen mee praten?
reacties (0)