Zwanger & RSSI - Geschrokken na bezoek Gyneacoloog

Er zullen een boel mama's en mama's to be zijn die mij ontzettend onverantwoordelijk vinden.
Ik ben namelijk 16 weken zwanger en ik gebruik RSSI, Citalopram 10mg.
Nou moet ik hierbij vermelden, dat ik inmiddels 30mg heb afgebouw in 12 weken.


Toen ik ontdekte dat ik zwanger was dacht ik gelijk aan de citalopram. Ik had mijzelf voorgenomen
eerst compleet te stoppen met dat spul voor ik weer zwanger zou willen raken.
De situatie deed zich er niet naar, dat wil inhouden dat ik echt een knap kut-jaar achter de rug heb.
Dat inclusief het lastige zwanger kunnen worden (eerste kind) zorgde ervoor dat deze zwangerschap mijn cadeautje is.
Zo zie ik het dan, dat ik na alle shit... mij toch weer met een mooiere blik bezig kan houden met de toekomst
het wordt mij wel gegund, idee..


Goed,natuurlijk wist ik dat het gebruik van RSSI niet goed is voor je ongeboren kind. Maar dat het zulk grote effecten
had, dat wist ik niet. Daar ben ik dus best wel van geschrokken! Wat al met al inhoud, dat ik niet thuis ga bevallen.
En natuurlijk wilde ik dat graag..... teleurstelling. En natuurlijk wil ik het beste voor mijn ongeboren 'pofffertje'.
Vanaf het begin af aan heb ik genoemd dat als het nodig is voor de kleine om in het ziekenhuis te bevallen; dan moet dat maar.
Niet nadenkend over het feit dat mijn 1e bevalling super snel was. En dit bij de 2e ook waarschijnlijk wel aan de orde is.....
en de bijkomende angsten daarvoor...


Ze spraken namelijk ook over het stoppen met ademhalen na de geboorte. En die gedachte alleen al... zorgt ervoor dat ik
heel resoluut nu de medicatie al wel aan de kant zou willen gooien. Wat voel ik mij slecht! dat ik mijn poffert al zo'n poos
hieraan heb blootgesteld. En tegelijkertijd moest ik gaan nadenken of verder afbouwen wel zo'n goed idee was....
En het beste voor poffert zou zijn, dat ik vanaf 20 weken met 0mg door het leven ga. Maar is dat ook goed voor jou, vragen ze zich af.


Wat moet ik hier nu mee dan? Zoals mijn planning was, gewoon rustig aan verder afbouwen? Of moet ik in deze egoistisch zijn
en aan mijn eigen - nu nog 'gezonde' verstand gaan denken?


Poffert groeit trouwens goep - klopt met de 16 weken. Er zijn tot nu toe nog geen afwijkingen gezien. Des te spannender vind ik
die 20 weken echo... als je ook nog eens leest dat er ook wel eens lichamelijke afwijkingen mee gepaard gaan.
BAH! Voel je je dan naar zeg..... welke schade heb ik mijn kleine niet al toegebracht? inmiddels?


Zijn er mama's of - to be die hier over kunnen mee praten?

4487 x gelezen, 9

reacties (0)


  • Salamandertje

    Ik gebruik andere medicatie en hierdoor had ik een medische indicatie. Uiteindelijk heb ik een gezond kind gekregen. Zelf vond ik de extra controles wel erg fijn, het stelde me toch wel gerust. Bij mn tweede kreeg ik een berg hormoonzalf, maar kreeg erbij te horen dat stress erger is dan de medicatie. Ik denk dat je heel goed je best doet, maar jezelf niet moet vergeten 👍🏻

  • Superjuffie

    Lieve meid, laat je niet gek maken. Ik gebruik ook citolapram 20 mg. Moet wel in ziekenhuis bevallen, maar er is serieus bijna nooit iets ernstigs met de baby als de moeder citolapram gebruikt. Zeker niet in zo'n lage dosering. Een depressieve moeder is veel slechter voor je kindje.

    Ik ben bij een pop-poli in het ziekenhuis. Ik snap echt niet dat ze je zo bang maken. Mijn gynaecoloog zei dat ze nog nooit had meegemaakt dat een baby gestopt was met ademen oid na een zwangerschap met citolapram.

    Ben je wel bij een pop-poli? Laat je anders doorverwijzen dopr je verloskundige. Daar zijn ze gespecialiseerd in psychische problematiek, medicatie en zwangerschap.

    Bij de poli wordt je in de gaten gehouden door een team van psycholoog, psychiater, kinderarts en gyneacoloog

  • mybabies

    Mij werden deze medicijnen aangeraden vanwege een prenatale depressie. Bij mijn eerste zwangerschap had ik ook eenprenatale depressie en psychotische momenten in de kraamweek. Bij de tweede hebben ze me strak in de gaten gehouden maar toen had ik nergens last van. Heel jammer dus dat het nu bij de derde weer mis is. Hetvlukt mij niet om de medicijnen te slikken. Dat is tegen het advies in, maar ik kan het gewoon niet. Toch is een depressieve mama en veel stress ook heel slecht. Ik ben daarom gelijk gestopt met werken en dwing mezelf om rustig aan te doen. Alles wat ik tijdens therapieën heb geleerd trek ik uit de kast om te overleven tot de baby er is. Het valt niet mee. Ik snap je angsten en gevoelens omtrent de medicijnen. Terug in de tijd kan je niet meer. Je doet wat je kan meid. Sterkte en zorg verder extra goed voor je poffert, dan komt het vast goed.

  • MoodSwing

    Knap van je zeg! Al helemaal met die hormonen....

    Ik ben gelijk gestopt met roken, gelijk geminderd met medicatie (20mg) inclusief hormonen. Dan wil je best wel eens een hormonale gorilla zijn. Maar we gaan door!

  • mybabies

    Power! Heel knap!

  • PatjeNr3

    Ik slik zelf Fluoxetine 40 mg. Ben nu 38 weken zwanger. Bij mij is alleen gezegd dat het kindje na de bevalling 12 uur ter observatie moet blijven. Nooit sprake geweest van afbouwen omdat het afkicken ervan schadelijker zou zijn dan doorslikken. Ik slik het ook vanwege angsten en depressies. Ik kan je dus de afloop nog niet vertellen (binnen 4 weken wel) maar ik voel me er zelf niet schuldig om. Heb me tijdens en na mijn vorige twee zwangerschappen zo ontzettend kut gevoeld mentaal daarvan denk ik dat het ook niet goed was..

  • MoodSwing

    Kun je nagaan! Hoe zo'n verschil er tussen zit zeg..... dat ze daar niet gewoon 1 lijn in trekken!

    Jij voelt je verder goed? Ook met hormonen enzo? En de groei van de kleine loopt ook prima? Geen bijzonderheden tot nu toe? Je bevalt ook in het ziekenhuis?

  • PatjeNr3

    Ja echt bizar zo verschillend.

    Ik voel me goed wel de 'normale' hormonale buien (af en toe strontchagerijnig zijn etc..) maar niks extreems. Verder zijn er tot nu toe geen bijzonderheden alle echo's zagen er goed uit. De groei van het kindje is mooi gemiddeld. Dus niks te klagen! Nu afwachten hoe hij eruit komt. Ik hoop dat hij niet teveel last van ontwenningsverschijnselen gaat hebben dat zou ik wel heel erg vinden. Maar daar is ook de observatie voor.

  • PatjeNr3

    En ik beval inderdaad in het ziekenhuis!

  • kimtwee

    ik heb antidepressiva geslikt tijdens mijn eerste zwangerschap. Mijn baby moest na de bevalling 48 uur geobserveerd worden omdat hij last kon krijgen van ontwenningsverschijnselen. Ik moest dus ook in het ziekenhuis bevallen en ik mocht bij hem blijven. Toch ging mijn bevallig zo snel dat ik thuis brn bevallen. Daarna moesten we dus alsnog naar het ziekenhuis. Mijn baby is onderzocht door de kinderarts en tijdens die 48 uur had mijn zoontje idd last van ontwenningsverschijnselen. We moesten iets langer blijven en thuis moest de kraamverzorgster een scorelijst op symptomen bijhouden voor de verloskundige. Volgens mij is er vooral sprake van risico op ontwenningsverschijnselen bij je baby bij gebruik in de laatste weken van de zwangerschap. Als het je dus lukt om af te bouwen, zou dat fijn zijn. Verder had de arts samen met jou een afweging moeten maken van de na- en voordelen van het gebruik van ciitolapram. Het is niet per definitie iets dat absoluut niet mag. Mijn zoontje heeft er gelukkig niets blijvend aan overgehouden.

  • MoodSwing

    Dit is wel een geruststelling.... bij jou ging de bevalling dus ook snel? Was dat te doen naar het ziekenhuis gaan? En mocht je al die tijd bij hem blijven?

  • kimtwee

    Toen de vk bij mij thuis kwam, had ik al volledige ontsluiting. Na de geboorte was er helaas nog een andere complicatie, namelijk de placenta werd niet geboren. (Stond los van medicatiegebruik). Om die reden ben ik met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd. Mijn man heeft ons zoontje meegenomen naar het ziekenhuis. Toen ik bij was uit de narcose mocht ik weer naar mijn man en zoon toe. Wij mochten beide de hele tijd bij hem blijven. Onderzoeken, zoals door de kinderarts, gebeurden op onze kamer.

  • missmoon

    ook heb ik een afwijkend kindje met 18 weken vorig jaar van moeten bevallen dit had niets te maken met het gebruik van citolapram was een fout van de natuur ...juist hier in duitslans zijn ze extra streng op dingen maar niet op het gebruik van citalopram .

    zijn veel gezonde kindjes op geboren ..ook jou welzijn tijdens je zwangerschap is heel belangrijk

    ik ben nu zelf weer 6 weken zwanger en nog willen ze juist niet dat ik er mee stop

  • missmoon

    ik gebruik 40 mg citolapram en heb een uitgebreid gesprek gehad met mn dokter voor ik zwanger zou worden ...mijn dokter heeft mij gezecht niet te stoppen of af te bouwen van de citalopram .

    Ook mijn duitse verloskundige maakt hier geen enkel probleem van (woon hier ondertussen) hebben de dokters boeken alles samen met mij bekeken .

    Ook bij de specialist vonden ze het geen probleem .

  • MoodSwing

    Dat is toch apart dat ze er bij mij dus wel een probleem van maken. Naja, probleem. Vond het nogal heftig; de manier waarop ze zeiden van ja: het kan ook stoppen met adem halen. Howlycrap.....

  • missmoon

    ja hier zeggen ze het is niet de bedoeling dat je angst paniek en depressie teeug komen in mijn zwangerschap ...bij bij is de angst en paniek ook heel heftig zonder de medicatie ...we hebben alle voor en nadelen besproken hierover ...krijg beetje idee dat ze je heeft willen afschrikken ..en 10 mg is niet veel ..kan je nagaan ik zit op 40 mg

  • MoodSwing

    Dat afschrikken is goed gelukt..... woon je ook in een dorp waar je niemand nog echt kent. 45 minuten van het dichtstbijzijnde ziekenhuis af. Had je een 1e super snelle bevalling én een mogelijkheid dat je kindje stopt met ademhalen. Niet bepaald een geruststelling....

    Ze mogen van mij de bijsluiters van medicatie wel een beetje aanpassen want de bijsluiter geeft het allemaal wat gebachataliseerd aan. Terwijl het wel degelijk een probleem voor het kind blijkt te zijn.....

  • missmoon

    ja wel gezecht wat afkick verschijnsel maar zou niet lang duren zegt mn vk ..ook heb ik op veel forums gelezen het gebruik van deze medicatie bij zwangerschappen en viel allemaal reuze mee ...ga evt nog even naar je huisarts hiermee ...en ik kent het zo een alleen gevoel en weinig mensen kennen ..maakt je alleen nog onzekerder ...je komt er wel door heen ! dikke knuf !

  • Lady-Whistledown

    Ik mis in jouw verhaal overleg met de (huis)arts over jouw medicijngebruik. Hij of zij had jou al veel eerder van adviezen kunnen voorzien.

  • MoodSwing

    Mocht mijzelf bezig houden met afbouwen.....

    Wat ik zeg, ik wist niet dat de risico's zo groot waren!

  • Lady-Whistledown

    Dat had de huisarts je moeten vertellen!