die dip waar je nu in zit ken ik....ik heb het een paar maanden geleden gehad...toen ik er net achter was gekomen dat ik een missed abortion had...toen storte ik even in elkaar...heb veel gehuilt en werd om niets boos....ik dacht dat het vooral aan Maarten lag....een paar weken later dacht ik bij me zelf dit kan zo niet langer...kan het Maarten en me docter niet aan doen....veel nagedacht over alles en het gaat nu langzaam maar zeker beter....probeer er eerst voor je zelf uit te komen...moet zeggen dat me vriend hard zijn best doet om te helpen en dat is erg prettig....Nou meid succes :D liefsss
reacties (0)