Wachten....

En nog steeds niks....
Van 4 tot 10 januari een missed abortion gehad met 9/10 weken.
Ik was er stellig van overtuigd dat ik 16 januari al een eisprong heb gevoeld (voelde precies zo als alle andere keren) en het die avond gezellig gemaakt in hoop op een nieuwe zwangerschap maar tot op heden nog helemaal niks!
Ondertussen al 4 testen gedaan maar ze zijn witter dan wit dus duidelijk niet zwanger.
En al die vage kwaaltjes die er de afgelopen weken voorbij zijn gekomen, dat je lijf zich zo raar kan gedragen is zo niet te geloven.
Ik heb letterlijk alles al gevoeld!
Extreem chagerijnig, extreem moe, mijn borsten doen met vlagen pijn, af en toe misselijk, vreetbuien, een regelmatige stoelgang en winderig .

Ik ben soms zo teleurgesteld in mijzelf dat het blijkbaar allemaal tussen mijn oren zit, dat mijn lijf blijkbaar nog niet bezig is met een nieuwe zwangerschap terwijl mijn hoofd dat allang wel is.
Het voelt alsof ik een nieuwe zwangerschap nodig heb om de vorige een beetje te vergeten.
Ik ben er ook veel mee bezig terwijl iedereen zegt dat je dit beter niet kunt doen, maar ik vraag mijzelf af HOE?

Ik ga maar terug mijn bed in, kijken hoe mijn dromen mij nu weer gaan teisteren

748 x gelezen, 2

reacties (10)


  • ElsJ

    Hallo. Ik heb net dezelfde moment een missed abortion gehad en ook vanmorgen bij mij spierwitte test :-( zondag had ik precies innestelingsbloeding (lichtroze) en nadien niets meer....dat afwachten is om gek te worden en ik heb ook zoveel symptomen nu .... ik begrijp hoe je je voelt

  • MissSD

    Jij ook heel veel sterkte😘

    Het is het onzekere waar ik niet tegen kan, ik ben heel slecht in afwachten.

  • Sophie2019

    Herkenbaar, ik was er de maand na de miskraam van overtuigd dat ik zwanger was! Had inderdaad symptomen als zere borsten, moe, duizelig etc. Bizar hoe je lijf je voor de gek kan houden! De maand daarna dacht ik nou zal het vast niet, het duurt vast nu weer een tijd. En toen bleek ik zwanger... Gek hoe dat werkt he. Ik heb dus niet echt tips, maar hoop dat jouw verhaal hetzelfde afloopt 🥰 inmiddels bijna 25 weken zwanger

  • MissSD

    Dankjewel voor je bemoedigende antwoord, ik hoop dat het bij o s hetzelfde is.

    Geniet van je zwangerschap

  • Ryanne-010

    Ach meid wat ontzettend verdrietig dat je testen wit blijven en dat je ook niet ongesteld word. Nu is het allemaal zo onduidelijk en kun je ook niet echt verder. Je lichaam kan een hoop rare dingen doren en je van alles laten voelen. Vooral als de eens zo groot is. Hoe je er minder mee bezig kan zijn totaal geen idee en tips. Een kindje zo gewenst en nadat het mis gegaan is logisch dat je er veel mee bezig bent tel daar alle klachten en gevoelens bij op. Probeer een beetje lief te zijn voor jezelf en jezekf niets te verwijten.

    Ik duim dat je snel ongesteld word zijn zodat je weer door kan gaan. Sterkte en een dikke knuffel

  • MissSD

    Dankjewel ❤

  • Mamasgirls

    Herkenbaar, je moet er door heen en dat is pittig. Soms is wachten en rusten een tijd tot inkeer. Mijn miskraam kwam af in Feb en moest een maand wachten ivm terugplaatsing.. Besloten te wachten tot ik er weer aan toe was, merkte dat ik door wilde om de pijn niet te hoeven voelen. Maar juist het accepteren en verwerken was de beste optie achter af gezien. In mei zijn we weer gestart dus 3mnd nadien, en had ik verdriet ja zeker nog steeds alleen weg lopen en door gaan was blij dit niet gedaan te hebben.

    Toen kwam ik op een punt ja en nu gaan we er weer voor, maar weer die wanhoop, frustratie, angst, uitzichtloosheid verschrikkelijk. 6mnd na de miskraam opnieuw zwanger vd 4e cryo nu 28w1dg en totaal 3.7 jaar over gedaan. Geduld is het enige wat je nodig hebt en dit vergt veel van je, en lief zijn voor je zelf is ook goed... Vergeet niet dat jij maar ook jouw lichaam het zelfde te voortduren hebben gehad. Zwanger worden is een mindfuck, ik heb alles al gehad en gevoelt voor de miskraam maar nooit lukte het. Tot het zo ver was had ik letterlijk geen klachten en deze zw alleen wat plassen en opvliegers voor de rest 0.0.Kom op houdt hoop 🤗🤗

  • MissSD

    Ja ik merk dat de huilbuien ook weer meer worden, het wordt ook een beetje van je verwacht dat je gewoon door gaat denk ik dus doen we dat maar, maar het voelt niet goed.

    Ik praat er ook weer meer over met mijn vriend en dat doet ook veel merk ik.

    Dankje voor je verhaal

  • Lama94

    Wat verdrietig, sterkte met je verlies!

    Ik heb zelf twee miskramen gehad en mijn buik voelde daarna zo leeg.

    En je lijf kan je zo voor je gek houden, juist omdat je het zo graag zou willen.

    Ik was ook continu bezig met zwanger worden, zeker na de miskramen.

    Het zwanger worden hielp mij de miskramen niet vergeten. Ook de geboorte van mijn zoontje niet. De eerste keer dat ik de zolder trap weer op kon lopen, heb ik het herinneringen doosje erbij gepakt, de echo foto's, de gehaakte slofjes, de felicitatie kaarten, de gecondoleerd kaarten. Ik heb er weer eens goed bij staan huilen. Ik denk nog regelmatig aan ze. Het verdriet is er nog, wel heb ik het een plekje kunnen geven.

    Sterkte met het verwerken van jullie verlies. Ik wens je binnenkort een gezonde zwangerschap toe.

  • MissSD

    Dankjewel.

    Ik denk dat ik dat ook maar eens moet doen alles bij elkaar verzamelen en in een mooi doosje stoppen.