40 weken zwanger

en nog geen baby...boehoe. vandaag is het de uitgerekende datum. nu ben ik wel zo'n kind die zich gewoon netjes op de uitgerekende datum meldde, maar ik verwacht niet dat ons meissie dat ook gaat doen. Ze zit geloof ik nog wel lekker. Gisteren controle bij de gyn gehad, maar ja die kunnen nu niet veel voor mij betekenen. Er is voldoende vruchtwater en mijn bloeddruk is ok stabiel, dus ja dan doen ze niks. Ik aangeven dat ik het echt heel erg zat aan het worden ben en dat ik zo moe ben etc, maar ja ze doen niks. WAAAAAAAAAAAAH wat frustrerend. ik begrijp wel waarom hoor. Het is beter om alles zelf op gang te laten komen, dan het in te leiden, maar ja  we willen ons miessie zo graag zien. Medisch gezien is dus alles goed. En dat is toch een hele geruststelling. Een 7 ponder gaat het dus wel worden als ze besluit pas tussen nu en 2 weken te komen. Gelukkig heb ik niet heel veel kleine kleertjes gekocht, maar hoop toch dat ze een shirtje nog wel aan kan. Daar staat op papa's kleine meid. Speciaal voor de papa gekocht en zou het zo leuk vinden als ze dit vanuit het ziekenhuis of de dag erna nog aan kan.

Wij bevallen inderdaad in het ziekenhuis. Ik heb een medische indicatie (astma). Gelukkig heb ik daar totaal geen last van. De afgelopen dagen heb ik wel het idee dat het wat rommelt, maar denk dat dit vaak mijn darmen zijn. Dit omdat ik meestal winderigheid krijg een paar uur erna of naar het toilet moet om de grote boodschap weg te brengen. Ik weet dat het leegmaken van je darmen ook een teken van een a.s. bevalling kan zijn, maar voor nu voelt het niet zo. Gisteren tijdens het koken best wel kramp in mijn buik (onderin) en halverwege mijn rug (alleen de linkerkant) gehad. Je begrijpt ik had hoop. het gaat beginnen, maar nee hoor het was eenmalig. Ik voel dus wel wat rommelen en het lijkt soms verdacht veel op menstruatiepijn, maar ja het zet iig nog niet door. Nu maar hopen dat ze nog wel in januari geboren wordt. Vinden wij een mooie maand. Verder kan ik niet wachten om weer wat gewone kleding aan te kunnen. Ik ben mijn huidige beperkte kleding wel zat. Heb al wel wat kleding besteld voor na de bevalling. Allemaal een a twee maten groter dan dat ik had voor de bevalling. Ik ben dan wel ongeveer 17 kilo aangekomen, maar het zit vooral in mijn romp. Zo zijn mijn borsten echt mega groot en zwaar. Ik denk dat ze wel een kilo per stuk wegen en dat is geen grapje. Van een cup E naar een cup GG / H. Vocht vasthouden doe ik minimaal. Ligt eraan of ik zelf veel gedaan heb op een dag. Maar verder dan dat is het niet. Dus ik ben idd heel benieuwd welke maat broek ik nu heb. Ik ben ook wel zo realistische dat ik niet meteen weer in mijn oude spijkerbroeken pas. In maart ga ik wel weer beginnen met sporten, dat is als het allemaal goed gaat met mijn bekken en met de kleine. Ik wil dan het bodypumpen weer oppakken en ik denk dat ik wat cardio ga doen en het buikspierkwartier. Ik moet dan wel ff kijken op welke dagen, want ik heb oppas nodig de papa en ik sporten nl op dezelfde avonden..handig not.. Verder hou ik me weer een tijdje aan mijn eigen eetpatroon. Ik geef mijzelf wel een goed jaar om te ontzwangeren en dan zien we wel weer verder.

Ervaren jullie het ook zo dat de mensen om ons heen zenuwachtiger zijn voor de a.s. bevalling dan jezelf? Man iedereen whatsapped en smst etc. en en en???? NOPE GEEN BABY!! maar ja het is goed bedoelt. Als ze niks van zich zouden laten horen is het ook niet leuk. 

Verder hou ik mijn hart vast voor wat mijn schoonfamilie allemaal in petto geeft voor de kraamcadeau's. Ik ben een enorme controlfreak en vind het daarom ook heel moeilijk wanneer andere dingen voor mij gaan regelen. Het enige wat ik kan hopen is dat ze bepaalde persoonlijke dingen aan mij zelf overlaten. 

Vandaag niet echt wat op de planning staan. Ik probeer al dagen de belastingdienst te pakken te krijgen. Ik had een wegenbelastingvrije auto, maar die komt vanaf 2014 wel weer in de betaalcategorie. Ik krijg nu een rekening voor 3 maanden terwijl ik het maandelijks wil betalen. Dan moet je bellen om een formulier op te vragen. Maar de verbinding wordt verbroken, omdat de wachtrij al zo lang is. grrrrr 

Nou hopelijk kan ik een dezer dagen een blog schrijven over de bevalling en onze dochter. Ik zal haar naam waarschijnlijk niet kenbaar maken omdat vriendlief en ik hebben besloten zoveel mogelijk persoonlijke gegevens niet op het internet te zetten. Vele begrijpen onze keus daarin niet, maar ja dat moeten we zelf weten. Iedereen die van haar geboorte moet afweten krijgt een kaart en een telefoontje en dat is meer dan genoeg. Wij doen dus geen geboortebericht op FB, Twitter etc zetten. Hopelijk tot een bevallingsblog en anders tot wk 41!