Morgen is het zo ver!
Zoals de titel het al zegt, morgen is het zo ver! Dan wordt ik ingeleid.
Ik heb deze middag een belletje gekregen van de gynaecoloog dat ze haar toch met 37 weken willen halen. Ik heb volgens mij in een andere blog al uitgelegd waarom dat is, waarom ze eventueel eerder gehaald kon worden. Aan de telefoon vertelde ze dat ik de bevalling voor een gedeelte in bad kon doen, ik mocht alleen de weëen opvangen in het bad, maar persen moest dan wel gewoon op het bed gebeuren. Dus heb nu ook Last Minute nog besloten om het bad toch maar niet te doen. Verder gaat er dan wel van alles wat door me heen van heb ik alles? Moet ik nog wat extra inpakken of heb ik alles zo wel, babyflesjes heb ik ook, maar zat ik nou ook te twijfelen of ik die mee moet nemen ja of nee.
Maar ook de risico's natuurlijk, bang nadat ze eruit is, ik het nieuws te horen zal krijgen dat ze het niet heeft gehaald, daar ben ik erg bang voor. Zodra ze eruit is, ik haar niet hoor huilen ofzo echt alle doemscenario's gaan nou door me heen, het is vreselijk. Gelukkig is m'n vader erbij.
Ik had vanavond ook even een momentje dat ik dacht aan de vader van de baby, het voelt zo raar aan dat hij er niet bij zal zijn bij de geboorte van z'n dochter. Omdat hij er zelf niks mee te maken wil hebben. Ik vind het zo raar en onwerkelijk allemaal.
Ik moet gewoon op het beste hopen.
reacties (20)