Nog meer ellende..

Luca zou eigenlijk de dag voor kerst worden overgeplaatst naar het martini ziekenhuis, maar helaas lag het daar vol. Dus de volgende dag wilden ze weer een poging doen als er plek was, maar toen werd Luca ziek. Gelukkig knapte hij op dus zouden ze dit weekend weer kijken of het kon. Maar hij stopt ineens weer zomaar met ademen. Dus het is niet verstAndig om hem nu over te plaatsen... Ik baal daar zo van. Tuurlijk is het beter dat hij dan op de nicu blijft, maar ik had zo gehoopt dat hij nu eindelijk overgeplaatst zou worden. Dat voelt gewoon als een stap dichterbij huis. En een stap dichterbij mij....

Ik lig namelijk sinds vrijdag opgenomen in het martiniziekenhuis. Na de maagbloeding die ik heb gehad heb ik andere pijnstillers voorgeschreven gekregen. Heel fijn dat deze pijnstillers wel redelijk helpen, maar de bijwerkingen zijn niet zo fijn... Het komt zeer zelden voor dat je van deze pijnstillers een retentieblaas krijgt, dus dat je niet meer kan plassen. En uiteraard heb ik hier last van... Ik ben dus vrijdag bij de gyn gekomen met een veel te volle blaas. De bedoeling was dat ik mijzelf leer katheteriseren en dat ik dan naar huis kon. Dit lukt mij alleen niet omdat ik veel te gespannen ben. En met een katheter naar huis is geen optie omdat ik te snel last heb van blaasontsteking. Ik ben daarom opgenomen en word iedere 3 uren gekatheteriseerd. Heel fijn... Niet dus! Ik wilde stoppen met de pijnstillers omdat ik dan tenminste kan plassen, maar dit vindt de gyn geen goed idee. Ik zit namelijk al op mijn eind en heb geen energie meer over, ik slaap niet, kan niet eten en voel mij gewoon ellendig. Ik heb gewoon gesmeekt of ze alsjeblieft mijn baarmoeder eruit kunnen halen... De gyn ziet het gelukkig in dat het zo niet meer kan en ze gaan morgen in het team een besluit maken of ze mijn baarmoeder gaan verwijderen. Ik heb inmiddels ook al een fikse blaasontsteking door het katheteriseren wat het er allemaal niet prettiger op maakt. Het is toch niet normaal dat ik 18 pillen per dag moet slikken om de dag door te kunnen komen, en een spuit morfine moet krijgen om te kunnen slapen..

nu heel hard duimen dat ze eindelijk de knoop doorhakken..