Update

Ikzou vandaag 27 weken zwanger zijn, maar Luca is al 5 dagen oud. Ik voel mij een emotioneel wrak. Er gaat van alles door mij heen angst, blijdschap, onbegrip, woede en het belangrijkste heel veel liefde voor ons kleine mannetje.

Hoe het met hem gaat kan ik niet echt een antwoord op geven.. hij ging na 1,5 dag al van de beademing af en over op cpap. En hoewel dit veel beter is, ziet het er een stuk erger uit door het grote masker die over dat hele kleine koppie gaat. Hij heeft relatief weinig alarmen vergeleken met andere extreem prematuren van dit termijn. Dat is heel fijn. Toch heeft hij een hersenbloeding gehad en kan hij de borstvoeding nog niet goed verdragen. Ik durf daarom nog niet blij te zijn. De infectie blijkt niet bij hem weg te komen. Hij heeft dus geen infectie maar ik. Ik blijk een baarmoederontsteking te hebben gehad waardoor de vliezen zijn gebroken en hij vol pus geboren is. De gyn heeft hier nooit een onderzoek na gedaan terwijl ik vaak heb aangegeven dat ik zo'n buikpijn had en rare afscheiding had. Er werd wat makkelijk over gedaan omdat ik wel vaker buikpijn had. En rare afscheiding kon komen door de medicatie die ik altijd vaginaal moest inbrengen. Voor mij valt nu alles een beetje op zijn plek. Ik begrijp nu waar mijn klachten vandaan komen. Maar ik ben gewoon zo boos dat er te makkelijk mee om is gegaan waardoor mijn ventje nu moet vechten voor zijn leven.. Bij mij is de ontsteking inmiddels weg door de antibiotica die ik via het infuus kreeg de dagen voor de bevalling.

Ik heb ook voor het eerst mogen buidelen met hem. Dit voelde zo geweldig en ook raar tegelijk. Hij is gewoon zo klein..

Wij leven tussen hoop en vrees en zijn dankbaar voor iedere dag dat ons ventje bij ons is..

Ik krijg veel priveberichten, maar heb er geen energie voor om ze allemaal te beantwoorden. Ik zet wel regelmatig een korte update op facebook. dus als je mij wil volgen moet je mij even op facebook opzoeken op mischa gomes guincho-kroezen