Ziekenhuis

Gisteren voelde ik vanaf dat ik wakker ben geworden geen leven meer. Ik dacht ik wacht het wel even af, het komt vast later wel. De kleine licht vast lekker te slapen in mn buik. Toen ik rond een uur of 4 nog niks had gevoeld heb ik toch maar even naar de VK gebeld. Ze kwam bij mij langs om even naar het hartje te luisteren en om proberen contact te krijgen met de kleine. Nadat ze even heel gemeen op het hoofdje drukte voelde ik eindelijk beweging!
Toch wilde ze mij even doorsturen naar het ziekenhuis om te kijken of er misschien nog een andere reden was dat de kleine zo rustig was. Dus ik ben samen met mijn man daar heen gegaan. Toen we daar waren moesten we naar 1 van de verloskamers. Toen voelde de bevalling toch echt wel dichtbij... Maar goed, ik werd aangesloten aan de monitor om de kleine en mij in de gaten te houden. Omdat de kleine lag te slapen moest ik nog iets langer aan de monitor zodat ze een goed beeld konden krijgen. Ik heb ook altijd wel last van harde buiken, maar ik heb er nog nooit echt op gelet of ze regelmatig kwamen. Aan de monitor was toch wel duidelijk te zien dat de harde buiken wel heel regelmatig kwamen... Ze waren daarom bang dat ik misschien al aan het bevallen was daarom kreeg ik later ook nog een inwendig onderzoek om te kijken of ik misschien al ontsluiting had. Dit was gelukkig niet het geval. Ik heb nog een echo gehad en ik moest mijn urine laten controleren op blaasontsteking. Na even te moeten wachten bleek dus dat ik idd blaasontsteking heb. Maar ik mocht gelukkig weer naar huis met een recept. Mocht er iets zijn, moet ik wel meteen bellen omdat ik de slechte gewoonte heb om het zolang mogelijk uit te stellen.
Ik heb gelukkig vandaag al wel wat leven gevoeld, maar toch nog steeds minder dan ik gewend ben... Ik hoop niet dat ik weer een keer ( voordat ik moet bevallen ) naar het ziekenhuis moet, maar ik heb natuurlijk alles voor mijn kleintje over!