De vorige poging was volgens mij gewoon raak, ik ben op dag 24 gaan bloeden en paste die dag mijn BH al bijna niet meer, liet ik al 5 dagen veel boertjes, was ik misselijk en emotioneel... Het klinkt gek maar ik weet eigenlijk zeker dat er iets bezig was en misschien zelfs al was begonnen met innestelen... Maar het bleef niet! Jammer uiteraard maar vol goede moed (en misschien zelfs wel met méér moed) op naar poging nummer 2. Ik krijg helemaal vlinders in mijn buik van het idee dat we bezig gaan met het maken van een kindje van ons samen.
Toen ik net ongesteld werd was besloot ik jong moeder te worden: ik wilde kinderen voor mijn 25e verjaardag.
Wat je niet weet op zo'n jonge leeftijd is dat je zo een besluit niet alleen neemt en dat het leuker is als je het doet met iemand waarvan je zeker weet dat het goed zit.. Op mijn 23e ontmoette ik mijn vriend en nu ben ik 27, mijn vriend is 30. Ik heb een tijd geduld moeten hebben maar nu mijn vriend om is is het zo veel leuker om hier over te praten en te fantaseren!
Door de verkorte cyclus / miskraampje van vorige maand heb ik nu geen idee wanneer ik vruchtbaar ben dus ik ben maar gelijk begonnen met ovulatietesten. Ook omdat ik de vorige keren telkens het idee had mijn eisprong te voelen en dit wel zeker wilde weten. Ik voel me gelukkig wat rustiger dan vorige maand en heb helemaal zin in de komende weken!
Duimen jullie voor me?
Groetjes!
reacties (0)