Kort klein update-je van mijn F-jes
Frederieke is afgelopen week 5 geworden, mijn Valentijntje. En wat heeft ze het leuk gehad. Donderdag de opa's en oma's (waarvan er 2 niet konden komen ivm het slechte weer), zondag de echte grote mensen verjaardag, morgen trakteren op school en zaterdag kinderfeestje. Ik moet zeggen dat ik deze leeftijd heel leuk vind! Ze is al zo lekker wijs en tegelijkertijd nog zo fijn klein. Qua lichaamsbouw is het mijn kleine Piggelmee, klein maar fijn zegt ze zelf als ze weer eens naar haar hoofd krijgt dat ze klein is. Goed zo! Op school gaat het super. Ze is bijdehand, slim en tegelijkertijd gewoon 5. Ze leest inmiddels met gemak boekjes van groep 4 (zit zelf dus in groep 1), maar vindt het ook prima om 'simpele' werkjes te doen. Vooralsnog geven wij niet de voorkeur aan het doorstromen naar groep 2 dit lesjaar zodat ze na de vakantie naar groep 3 kan, maar ik denk dat haar vriendjes uit groep 2 die dus volgend jaar niet meer bij haar in de klas zitten, gaat missen. Over een paar weken hebben we een ouderavond, we zullen eens zien wat dat brengt. Verder blijft Fred een dochter van haar vader. Als ze boos is, kan ze met haar hoofd tegen de muur bonken, ze kan gigantisch mokken, kleinzerig doen en piepen, maar tegelijkertijd is ze soms zó stoer! Rare meid :-). Ze zit ook op zwemles en dat gaat prima...tenminste...het zwemmen gaat meer dan goed, maar mevrouwtje heeft een psychologisch conflict met badje 3 (er zijn er 4). Waarom weet ik niet precies. Het is gewoon een diep zwembad, ook al bij badje 1. Ik denk dat het de jongens met de grote monden zijn die er ook inzitten en het feit dat de meeste bekenden nog in badje 2 zitten. Ach, dat komt ook wel weer goed.
En Floore, kabaalmaker en lachebek Floore. Floore doet gewoon lekker waar ze zelf zin in heeft. Op een ontwapenende manier, met een lach of juist met een kattig gebaar. Want kattig zijn kan ze, maar ze kan ook kroelen als de beste. Floore is nu ruim 2 en doet eigenlijk alles wat haar zus ook doet, of wil dat op zijn minst proberen. Deze zomer houd ik haar waarschijnlijk ook niet meer binnen de poort en zal ze met de andere kinderen op het plein achter of het voetpad voor willen spelen. Ik heb er geen problemen mee om haar vrij te laten. Ze speelt ook eigenlijk altijd mee met de vriendjes en vriendinnetjes van Frederieke. Ze is niet bang en commandeert alles en iedereen. Ook heeft ze het prima naar haar zin op het kdv, ze zwaait me altijd uit en hoeft nooit te huilen, zo fijn! Floore heeft zo haar eigen agenda: ze wil persé haar eigen brood smeren, liefst ook nog snijden (met een gewoon mes, een kindermes is niet interessant haha). Ze denkt nog altijd te bepalen dat ze niet wil slapen (vooral 's middags), maar ondertussen gaat het best goed ('s nachts). Ze krijgt 's avonds nog steeds een flesje ('s middags ook, voor het slapen gaan...als ze wil haha), heerlijk even lekker een rust- en kroelmoment. En dan slaapt ze van 20.30/21.00 uur tot een uur of 06.00/07.00 uur en komt dan afhankelijk van of het uitkomt, nog even kroelen. En verder gaat ze lekker haar gang in en om het huis. Soms moet ik echt roepen waar ze is en dan is ze op zolder waar haar kamer is de pop een fles te geven.
En wat beteft een derde F-je...die gaat er defnitief niet komen. Eind december hebben we een goed gesprek gehad. De moeder in mij zou nog heel graag een derde kindje willen, maar toch had ik een natuurlijke barrière. Als het om en nabij mijn eisprong was, dan greep ik toch gelijk naar condooms. Bang dat er ook bij een volgende iets mis is/mis gaat. En dat terwijl we 2 gezonde kinderen hebben. Als ik deze angst opzij kon zetten, dan zou ik er misschien wel voor willen gaan. Hoe gek het ook klinkt, maar de kwetsbaarheid die ik heb ondervonden zorgt ervoor dat we het bij 1x proberen houden. En J. was hier nog resoluter in dan ik. Om 'verder' te kunnen gaan, hebben we dus de beslissing genomen om het hierbij te laten. Soms moeilijk, meestal ok. Moeilijk is het als ik even op de pagina kijk bij 'weekgenoten'. Of als ik het doosje open met alle herinneringen aan de zwangerschap van Frum. Of als ik de blog lees van een vriendin van BB die 4 weken korter zwanger was dan ik en die de 20 weken echo had. Gehuild heb ik, vanuit mijn tenen, ongekend. Mijn ogen waren een dag later nog dik. Zo'n oergemis was het. De dag erna was het over. Toch zal 22 mei een dag zijn om erbij stil te staan bij Frum die zo gewenst was.
2 kinderen die al iets groter zijn heeft al heel veel voordelen merk ik. Soms is de één buiten, de ander bij een vriendinnetje en heb ik weer wat tijd voor mezelf. Ook is het fijn om met ze op pad te gaan. Ook al zit Floore nog in de luiers en moet ze eigenlijk overdag nog slapen, ik ben rete flexibel en dat is fijn dat ze meewerken :-). Ik vind het, in tegenstelling tot veel andere moeders, fijn dat ze naar school gaat (en gaan). Ook al kan ik helemaal wegzwijmelen bij een baby of zijn de 'oe' en 'ah' kreten niet van de lucht als ik oude filmpjes/foto's zie.
En verder gaat het met mij goed, op wat punten na waar bijna iedere moeder tegengaan loopt: te weinig tijd, rust, altijd maar bezig en lichamelijk last van mijn nek en rug (waarbij het hypochonder in mij dan weer opstaat). Maar verder ben ik blij dat ik gezegend ben met een fijne man en 2 heerlijke kinderen!
Op naar een heerlijk voorjaar en een prachtige zomer boordevol positieve energie en blijheid!

reacties (0)