Graag deel ik mijn verhaal met jullie over mijn tweede zwangerschap, maar hiervoor geef ik eerst een inleiding over mijn eerste zwangerschap.
Mijn eerste dochter is namelijk na 3 jaar met behulp van ICSI ter wereld gekomen op 16 januari 2019, wat waren wij blij!
Omdat wij wisten dat we graag een tweede kindje zouden willen in de toekomst hebben we ervoor gekozen om geen voorbehoedsmiddelen te gebruiken, want hoe mooi zou het zijn als het spontaan zou lukken? Dat zou een heel vruchtbaarheidstraject schelen!
We hadden al bedacht dat we contact op zouden nemen voor een tweede ICSI behandeling wanneer onze dochter 1 jaar zou zijn.
Juni 2019
Ik voelde me niet fit, dacht aan een buikgriepje. Gewoon al de hele week een knoop in mijn maag. In mijn ogen was ik 3 weken geleden ongeveer nog ongesteld geworden en we hadden sindsdien niet meer gevreeën, dus een zwangerschap kon eigenlijk niet. Of toch wel?
Een vriendin van me had voor zichzelf een test gekocht vertelde ze en vanaf dat moment had ik toch de drang om te testen, gewoon even die zwangerschap uitsluiten..
Ik heb gelijk die avond een test gekocht zodat ik die ochtend erop kon testen.
's Ochtends natuurlijk vroeg wakker, toch een beetje nerveus, maar ik verwachtte er niets van.
Wachtend op de wc tot het controlestreepje zou verschijnen, maar er kwam maar niets. Ik dacht bij mezelf: 'ben ik echt zo dom dat ik die ene test verkeerd uit heb gevoerd?'.
Nou nee, zo dom was ik dus niet. Ik hield de test gewoon met de verkeerde kant naar voren! *zucht* Eenmaal omgedraaid zie ik 2 dikke vette strepen. OMG, IK BEN ZWANGER!
Ik weet nog dat ik naar mijn man toeloop die nog ligt te slapen. Ik verkoop hem een stomp om hem wakker te maken en laat hem de test zien, 'ik ben zwanger!'.
Het eerste wat mijn man zei? Geen 'geweldig!' of 'wat leuk!', maar: 'van die ene keer?'. En bedankt hé schat! Maar inderdaad, we hadden er eigenlijk niet zoveel tijd en zin in gehad die afgelopen tijd. Allebei moe van onze baby, dus ik begreep zijn eerste reactie wel.
Natuurlijk was hij ook blij verrast, alleen dat was niet zijn eerste reactie. Vond ik wel wat jammer, want had hem liever een gat in de lucht zien springen, maar ach. Hij is gewoon nuchter..
Met die positieve test in mijn handen begin in te rekenen. De afgelopen 3 weken hebben we geen seks gehad EN die menstruatie die ik had, bleek dus geen menstruatie te zijn.
Ik wist wel wat van innestelingsbloedingen af, maar nooit geweten dat je dus ook zo'n hoeveelheid bloed kan verliezen dat je echt gelooft dat je ongesteld bent! Maargoed, dan was het dus al van het cyclus daarvoor!
Dat zou willen zeggen dat ik 4maanden na mijn bevalling gewoon al zwanger ben geworden! SPONTAAN!!!
De echo bij de verloskundige 5 dagen later bevestigde dit: ik was al ongeveer 7 weken zwanger! Uitrekendatum: 11 februari 2020!
Nooit verwacht dat ik spontaan zwanger zou kunnen worden met het trage zaad van mijn man.
Ik ben stiekem nog wel benieuwd..hebben we heel veel geluk gehad? Of zouden zijn trage zaadcelletjes ineens zwemkampioenen zijn geworden?
Mochten we ooit voor een derde kindje willen gaan, dan laten we het eerst wel even testen!
Ik ben 11 december 2019 bevallen van onze meid, Romy, met 31 weken en 1 dag, maar dit verhaal ga ik later met jullie delen in de categorie 'zwanger'.
reacties (17)