Fotoblog van mijn liefjes..

Selaam Aleikoem/Hey Heyy..

Hier ben ik dan weer. Eindelijk heb ik een aantal fotos op pc kunnen zetten!

Dit is 1 dag na de bevalling. Het is een beetje wazig, maar een superleuke foto vind ik. Kijk hoe enthousiast HE kijkt naar zijn broertje. Dat is overigens mijn moeder met MY in haar armen.



En dit is precies 20 dagen na de bevalling. Leuk kapsel he? =P



En hier is MY 37 daagjes oud. =)



En dit is HE dan. Wie goed kijkt, ziet al gauw zijn tientallen blauwe plekken van het vallen hahaha En nog vind hij het heerlijk om door het hele huis te rennen op de banken te klimmen om vervolgens er weer vanaf te donderen. Ik krijg nog eens een hartstilstand van zijn gevaarlijke acties.. Hier was hij ook trouwens erg ziek.. Foto van 12 december..



En dit is mijn zelfgemaakte taart voor HE. Op zijn verjaardag waren we bij mijn zwager. We waren mijn schoonouders gaan ophalen en had ik de taart gemaakt als toetje na het eten.

Gelijk na het eten vertrokken we naar huis. Het had erg veel gesneeuwd en mijn zwager woont bij 2 boerderijen in de buurt. Mijn schoonvader zat steeds te stressen. Je rijdt te hard Ahmed, je rijdt te langzaam Ahmed, jeetje wat huilt dat kind veel zeg! (HE had slaap dus was huilerig) En omdat hij zo ging stressen ging Ahmed ook stressen. Hij reed zo een akker op bij het keren. Nou, daar zaten we dan vast in een hoop modder. Mijn schoonzus, ik en Ahmed gingen de auto aan de voorkant duwen en schoonvader zat achter het stuur. Na een aantal pogingen gleed Ahmed uit en landde languit in het modder. Paps bleef maar gas geven waardoor ik ook heerlijk ondergespetterd werd. Uiteindelijk kwam mijn zwager met zijn auto en sleepte hij de auto eruit.
En HE maar huilen en huilen ondertussen. Hij draaide helemaal door. Hij is papas kindje dus alleen Ahmed kon hem troosten.

Thuis aangekomen explodeerde ik (ik had het nog goed volgehouden tot we thuis waren.) Vooral omdat HE door hun gestress nog meer ging huilen en alles nog langer duurde. Ik weet niet hoe eng ik er op dat moment uitgezien heb, maar ik merkte dat ze me allemaal ontweken. hahahah
Ok, het was ook best gemeen van mij, maar HE was helemaal weg. Hij was zichzelf niet meer op een gegeven moment.



En dit zijn mijn kanjers dan samen.. Als ze naast elkaar liggen, dan zijn ze meestal allebei gelijk stil. Heel vaak komt HE zijn hoofd naast dat van MY zetten en gaat hij aan zijn haren ruiken of gaat ie de wangen van zijn broertje likken (uuhh, Kusjes zijn dat dus hahaha)
Ondanks dat HE nog zelf een baby is, is hij een echte grote broer MasaAllah..
Hij reageert heel snel wanneer MY huilt. Voordat ik het gehoord heb, is HE al onderweg naar zijn broertje met een speen of een flesje in zijn handen. Zoals vandaag. Ik was aan het bidden en MY begon te huilen. Ik was bijna klaar met het gebed, maar HE kon niet meer wachten. Hij kwam eerst naar me toe, maar zag dat ik niet reageerde. Hij pakte zijn eigen flesje (waar nog een beetje melk in zat) en ging weg.
Ik ging hem achterna. Hij was op een kussen gaan staan en probeerde zijn flesje in het bedje van MY te gooien. Ik was echt ontroerd. Kon ik maar deze momenten filmen..



MY lijkt erg lang en dik, maar dat is hij niet. Hij draagt nog steeds maatje 56 ondanks dat hij 53 cm was bij zijn geboorte. En op de fotos hebben ze allebei bolle wangetjes terwijl ze dat niet hebben in het echt.. Heel grappig..



Hier had HE een bloedneus  opgelopen. Hij had iets van de tafel afgetrokken wat op zijn neus terechtkwam. Maar hij liet het niet afvegen dus schoongemaakt nadat hij sliep.



En dit was bij de kinderarts. Zo gaat HE dus elke keer naast hem liggen. Met zijn hoofd tegen dat van zijn broertje aan.



Hier was MY aan het glimlachen, maar net toen ik een foto wilde maken, veranderde hij zijn blik hahaha



En dit is dan papa met zijn 2 schatjes.. Hij ziet er moe uit he? =) Zo loopt hij dus bijna dagelijks hahaha



De fotos zijn met mijn mobiel gemaakt, dus niet van hoge kwaliteit =)

Dit was het dan!

Veel liefs!