Kraamweek en mijn weekje thuis..

Hey dames..

Nog een blogje weer van mijn kant..

Zoals jullie weten moest ik 6 dagen in het ZKH blijven na de bevalling. Zo gaat dat hier. Je krijgt geen kraamhulp thuis, maar wordt in het ZKH verzorgd.
Op zich vond ik dat goed. Aangezien ik thuis nog H.amza Enes heb die steeds op mijn schoot wil, was dit goed zo.
Mijn moeder kwam elke dag langs met HE. Ahmed bracht ze om 1 uur en om 3 uur ginge ze weer weg.

MY hís geboren met een soort aanhangsel aan zijn linkeroor. Piepklein is het. Maar toch moet er een nierensonografie ofzo gemaakt worden zei de kinderarts. Het schijnt soms ook bij de nieren te groeien ofzo. Maar dat gebeurd ook zelden zei hij. Die sonografie gebeurt dus morgen.
Ook had hij ook een bloeduitspatting in zijn linkeroogje. Waarschijnlijk gebeurt tijdens de bevalling. Inmiddels is het gewoon opgelost en is er niks meer te zien.
Zoals ik al eerder had gezegd: MY wou maar niet drinken. Niet aan de borst en ook niet uit een flesje. Hij was futloos en sliep de hele tijd. Ik werd ook depressief. WEER leek het niet te lukken met BV. Hij wou maar niet mijn borst pakken.
Wat we ook deden, niks hielp. Ondertussen verloor hij steeds meer gewicht. Hij is dinsdagochtend geboren en donderdagavond woog hij nog maar 2600  gram. Hij was dus ongeveer een halve kilo kwijt. Ik was dan ook allang blij als hij een fles zou pakken. Maar hij werd slapper en wou helemaal niks. Die nacht heb ik echt de hele tijd geprobeerd hem een fles te geven. Om 5 uur in de ochtend lukte het dan eindelijk. Hij dronk 30 cc. Hij liet ook keurig een boertje. Maar na ongeveer 5 minuten schoot alles door zijn neus weer naar buiten. Ik schrok me rot. Ik raakte in ene in paniek. Ik pakte hem op en draaide hem om zodat alles makkelijker naar buiten kon lopen. Gelukkig was het van korte duur. Het gebeurde wel af en toe vlak na de bevalling, maar de gyn zei dat dat kwam doordat hij veel vruchtwater had ingeslikt.
Vanaf vrijdag dronk hij ook beter en pakte dan eindelijk mijn rechterborst. Wat was ik blij. Linkerborst lukte niet. (Lukte bij HE ook niet)
Ondertussen was ik ook begonnen met kolven en wanneer hij niet wou drinken ging ik kolven.
Mijn katheter werd de 2e pas verwijderd omdat ik veel te veel pijn had en niet kon opstaan enzo. Ik vroeg er zelf om, om het nog een dagje te laten zitten. Ik had geen zin om steeds een zuster erbij te roepen als ik naar de WC moest. Ik had zooooo ontzettend veel naweeen. Ik herinner me niet dat ik bij HE naweeen had. Maar nu was het echt niet uit te houden. Ik kreeg om de 12 uur een zetpil voor de pijn. Dat maakte het echt veeel verdraaglijker. Voor de rest had ik het vrij makkelijk eigenlijk. Omdat MY zoveel sliep had ik ook de hele dag tijd om te slapen. En net wanneer het nacht werd, werd meneer wakker. En dat doet hij nog steeds. Wel gelukkig ietsje minder.

De zorg was erg goed. Hele vriendelijke zuster en artsen. Er was een speciale ruimte waar ik BV kon geven of kon kolven. In het grote zkh waar ik bevallen ben van HE hadden ze dat niet. En had ik gewoon pech als de man van mijn kamergenoot in de kamer was.
En ze hebben hier geen gordijnen rondom het bed. Wat ik wel gewend was van de ziekenhuizen in NL. Dat is toch zo? Elk bed heeft een eigen gordijn die je om het hele bed kan  trekken toch? Maar goed, hier niet het geval dus.
Gelukkig was die voedingsruimte alleen voor de moeders bestemd. Niemand anders mocht daar naar binnen.

Wel vond ik ook raar dat ze steeds de ramen open lieten. Ik dacht hallloooooo, 4 pasgeboren babys?? En jullie laten de ramen openstaan?? Zelfs ik had het steeds koud. En dan kwamen ze nog zeuren dat MY het te warm had en daarom niet wou drinken aan de borst.
Ze kleedden hem steeds uit waardoor hij maar steeds bleef huilen. Ja hoor, goeie oplossing. Wanneer hij zo hysterisch huilt omdat hij het koud heeft, drinkt hij zeker beter??
Maar goed, de andere moeders schenen het best te vinden dat de ramen openstonden dus ik zeurde er ook maar niet om. Wel kleedde ik mijn kind extra aan hahaha

Op zaterdag vertrokken 2 kamergenoten naar huis. In de avond werd de 3e onwel en kreeg diarree. Daarom moest ook zij vertrekken om mij ook niet te besmetten met diarree. Ze werd geplaats in een singleroom. Evenlater kreeg ik ook diarree. (Salade van het avondeten scheen niet goed gewassen te zijn achteraf)

In de nacht kreeg ik zoooooooooooooooooooo een koppijn. Ik kan me niet herinneren dat ik in de afgelopen maanden zo veel pijn had. Mijn bloeddruk was ook erg hoog.

Waarschijnlijk kwam het door het weer zei de arts.
En zondag mocht ik naar huis. Thuis zorgde mijn moeder voor ons. Ze deed letterlijk ALLES! Ze zorgde voor beide kleintjes en ook voor mij. Ik ben echt zooooooooooooooooo blij dat ze hier was. De eerste nacht was een ramp. HE werd om elke kik van MY wakker. Hij was namelijk totaal niet gewend aan hem. Mijn moeder stelde voor om MY bij zich te houden zodat wij uit konden rusten. Tot ze vertrok bleef hij in de nacht bij mijn moeder slapen. Heeeeerlijk was dat hahaha. In de nacht ging ik alleen kolven.

En meteen de dag na haar vertrek was het alweer een ramp hahaha Nu gaat het inmiddels beter.
Afgelopen zondag is ze vertrokken. Tot zij vertrok was ik al redelijk goed hersteld gelukkig. En momenteel heb ik bijna geen pijn meer. Wel ben ik erg moe en prikkelbaar. Mijn borsten zijn ontstoken en MY heeft last van tepel-speenverwarring. Ook is mijn BV totaal achteruit gegaan. De arts stelde dan ook voor om te stoppen met BV omdat ik het gewoonweg niet aankan nu..Ook is het niet voldoende voor het kind en heb ik veeeeeeeeel te zere borsten.Ik voel me echt rot en heb 3 dagen gehuild. Ik wou echt nu gewoon volledige BV geven..

HE is ook erg veranderd. Hij gilt steeds. Ik denk dat hij verward is omdat ik MY oppak wanneer die schreeuwt. Dan denkt hij dat hij dat ook zo moet doen ofzo hahahah
Ik negeer het voorlopig. Ik merk wel dat het helpt. Hij gilt niet zo lang meer dan. Ik ga later verder want MY huilt om voeding =)

Liefs, M