Hartgeruis??

Hoi hoi..

Sinds Dinsdag was de neus van Hamza Enes verstopt. Hij niest niet, heeft geen koorts, niks. Alleen een verstopte neus. De nacht van vrijdag op zaterdag was het zo erg dat hij helemaal niet heeft kunnen slapen. Hij was ook zo moe. Je kon aan hem zien dat hij heel graag wilde slapen maar hij kon niet normaal ademen.
Hij huilde niet eens, zo moe was hij. =(

's Morgens hebben we hem in bad gedaan (met een olie voor verkoudheid.) en dan aangekleed. Toen pas viel hij in slaap, dus hebben we gewacht tot hij weer wakker was. Dat duurde niet veel. Na een uur was hij weer wakker. Meteen de auto in en zijn we naar de ziekenhuis gegaan. Zoutoplossing wilde gewoon niet helpen. ik dacht ze moeten maar wat anders proberen.

Omdat het zaterdag was, waren er natuurlijk geen afspraken bij de kinderafdeling. We konden na 10 minuten geholpen worden. Eerst kwam er een jonge arts in opleiding. Net toen hij kwam begon Hamza Enes ontzettend te krijsen. Hij heeft hem maar meteen onderzocht omdat hij dacht dat Hamza Enes pijn had. Maar nee hoor, hij had gewoon honger. Toen de arts weer vertrok om het te bespreken met een arts, heb ik hem snel gevoed. Toen kwam hij terug met een andere arts, die duidelijk al jaren een arts is. Bij haar was hij ongelooflijk rustig. De arts in opleiding zei ook tegen de andere arts: "jeetje ik moest worstelen om naar zijn longen te kunnen luisteren, en bij jou slaapt ie gewoon door." Ze zei: " zo hoort een gentlemen dus ook te zijn." =D Ze stelde mij ondertussen vragen over mijn zwangerschap en de bevalling, of er noemenswaardige bijzonderheden waren enz. Ja cholestase en pre eclampsie, bij de bevalling een 4e graads scheur etc etc. Ze vroeg of we allebei door de cardioloog onderzocht waren. Nee dus.

Wat ze ook deed, hij werd niet wakker. Toen zei ze, waarom zijn jullie eigenlijk gekomen. Tjah hij kon niet ademen vanwege zijn neus en spuugde enorm veel. Ze keek me aan en zei:" Nou, hij slaapt op dit moment lekker door, en zijn longen zijn ook in orde. Hij heeft ook geen koorts, dus op dit moment zie ik geen probleem waar ik een oplossing voor zou moeten zoeken. Gelijk had ze, hij ademde opeens heel normaal en sliep door alles heen. Hij dronk ook goed, en kwam ook goed bij. Er was op dat moment niks was zij konde doen.

"Het enige wat ik zorgelijk vind, is dat ik een geruis in zijn hart hoor." zei ze. Ik werd ff duizelig toen ze dat zei. Ik schrok enorm. Mijn man trok ook in ene helemaal wit weg. Zij zag het ook en ze probeerde ons gelijk gerust te stellen, maar jah, ik was echt helemaal weg. Ik zei helemaal niks, maar opeens schoot er van alles door me heen. Daarom was dus de jonge arts het gaan 'bespreken'.

Ze zei dat ik gewoon maandag naar de kinderarts moest en een echo van zijn hart moest laten maken, en mocht er iets zijn, dat ik weer naar hun doorverwezen moest worden. Ik dacht: jullie hebben toch ook wel een echo apparaat, waarom een hele omweg? Maar goed, ik mocht Hamza Enes nog niet aankleden, ze moest ff weg. Toen kwam ze terug met een andere vrouw. Een echte kinderarts. Zij zelf was gewoon een algemene arts voor spoedgevallen. (Kinderartsen hebben allen een oranje shirt aan, had ik na de bevalling gezien)En deze had dus zo een oranje shirt aan. Zij wilde ook nog controleren. Zij luisterde ook uitvoerig. En Hamza Enes sliep maar door. Normaal gesproken wordt hij meteen wakker wanneer je hem aanraakt. Maar nee, hij sliep gelukkig door.

Toen zei ze: "als jullie tijd hebben laten we hem nu ff aan een cardioloog van de kinderafdeling bekijken, als hij het nodig vindt maakt hij ook meteen de echo."

Ik zei: "ik vond het al raar dat ik op maandag moest wachten en dan naar de kinderarts en dan weer terug bij jullie. "

Toen kwam de cardioloog. Die heeft ook goed geluisterd en zei dat dit een geruis was, die bij veel babys voorkwam en dat een echo niet nodig was. Wel moesten we dus nu hem eerder naar de kinderarts brengen dan gepland en moet hij om de 2 a 3 weken op controle. Mochten we toch een echo willen dan kon de kinderarts ter geruststelling een echo maken. En we moesten weer doorverwezen worden naar de ziekenhuis als het geruis na 3 maanden er nog was.

Een beetje gerust en ongerust vroegen we nog iets voor de buikkrampen van Hamza Enes. Hij kreeg druppels, en voor de verstopte neus mocht hij helaas niks anders dan gewoon zoutoplossing omdat hij nog te klein was. Hij moest in een goed vochtige omgeving blijven en doodnormaal uitzieken. Iets anders kon gewoon nog niet..

Maandag gaan we dus naar de kinderarts en dan zien we weer verder. Ben nog steeds ongerust,maar veel kunnen wij ook niet doen op dit moment.

En o ja, 's nachts heeft ie ook heel moeilijk kunnen slapen. Maar iets beter als vorige nacht..