16&zwanger
Hey moeder's&toekomstige moeders.
Ik ben Melissa en 16 jaar oud. En ik zou graag mijn verhaal met jullie willen delen.
Ik zit in een relatie van nu bijna 2 jaar. En nog steeds super gelukkig.
Een hoop van jullie zullen wel gaan schrikken van me leeftijd, wat natuurlijk wel logisch is 😌..
De zwangerschap was natuurlijk niet geplant. Ik was aan de pil maar zou aan een nieuwe beginnen, mij was niet vertelt dat de pil een tijdje niet veilig zou zijn..
Ik werd een week niet ongesteld en begin me echter wel af te vragen wat er aan de hand was dus belde de huisarts, de huisarts vertelde me natuurlijk dat het aan de pil lag omdat
Ik aan een nieuwe was begonnen. De huisarts dacht zelf ook niet aan een zwangerschap.. Weken vlogen voorbij en ik wist niet wat ik moest doen en snapte er niks van.
Ik heb toen me beste vriendin op gebelt en gezegt dat ik een zwangerschaptest wou halen.. Dus we gingen samen heen en nam ik de test met haar erbij.
Toen stond de wereld ff stil.. Positief.
Ik kon het niet gelijk heel serieus nemen dus schoot in de lach, hoe langer ik keek hoe meer het besef kwam.
Huilen kon ik niet, boos zijn kon ik ook niet. Ik wist niet zo goed hoe ik moest reageren.
Me vriendin schoot met me mee in de lach. Na een paar minuten waren we allebij ff stil. Ik gelijk me vriend opgebelt en het hem vertelt.
Hij vertelde me gelijk dat ik rustig moest blijven en het goed zou komen.
Ik ging samen met me vriendin met me moeder naar boven om het haar als eerst te vertellen, en we gingen zitten op bed. Na een paar minuten stilte liet ik me moeder de zwangerschaptrest zien.
Me moeder wist ook niet zo goed hoe ze moest reageren en bleef ff stil. Ze zei vroeg al snel wat wil je zelf. Houden of weg laten halen.
Zonder twijfel zei ik dat ik het wou houden, ze accepteerde t en zei al snel dat het geen zin heeft om boos te worden omdat het er al zit.
Uiteindelijk moesten we wel lachen met ze 3e. Me moeder zei dat ze teleurgesteld was maar wel blij was met me keuze, omdat ze zelf ook tegen abortus is.
We hebben het in het begin wel beetje moeilijk mee gehad ivm met me familie en iedereen hoe we het zouden moeten vertellen, ik besloot het ook snel aan me fam te vertellen.
Met veel zenuwen heb ik me hele fam in de appgroep gedaan en me bericht gedaan.. Gek genoeg reageerde ze allemaal positief&steunde ze me gelijk. Want ze wisten dat ze het anders niet makkelijker voor me zouden maken
Omdat ik al genoeg van de buitenwereld zou gaan horen.
Me vriend&zijn familie accepteerde in het begin niet dat ik het wou houden.
Mijn vriend is moslim&ik christelijk. Onze geloven speelde natuurlijk ook een rol.
Na een paar maanden strijden en een super zware tijd tussen de 2 familie's gehad te hebben, is het uiteindelijk wel goed gekomen.
Vanaf dat moment heb ik echt kunnen genieten van me zwangerschap steun van beide kanten.
Ik vertelde bij de 16 weken aan me docent dat ik zwanger was, hij reageerde geschrokt maar ook super lief.
Hij vertelde me dat hij me zou steunen en als ik problemen krijg met leren dat hij me zou helpen, of met leerlingen.
Al snel ging het de school rond. Ik kan niet zeggen dat mensen heel negatief reageerde. Geschrokt maar ook veel steun vanuit de school.
Ik ben iedereen zo dankbaar voor alle steun. Vooral mijn familie&ouders.
Zonder hun had ik nooit zo erg kunnen genieten van me zwangerschap.
Ik ben nu 28 weken zwanger, super vrolijk voel me goed. Heb nog nergens last van. Hopen dat het zo blijft.
Geslacht is ookal bekent.. Een meisje😍. 25 augustus uitgerekend. Dan ben ik al 17.
Ik ben super blij met mijn keuze en zal ook nooit spijt krijgen. Tuurlijk ik ben nog jong. Maar ik voel me er wel klaar voor om moeder te worden.
Woon in een familie van 8 mensen, me ouders 1 broer, 2 broertjes, 2 zusjes. Ik weet ook echt wel hoe ik een kindje goed kan verzorgen😊.
Mijn moeder is thuis zonder werk vanwege me jonge zusje en ze wil ook gaan oppassen op me prinsesje wanneer ik ga studeren.
Ze heeft er geen problemen mee dat er nog een kleintje bij komt ze had er graag zelf nog 1 bij gewilt 😋.
Ik ben nu net klaar met examens en is super goed gegaan heb er volle vertrouwen in!
Me vriend gaat gewoon verderstuderen bij veva (marine). En wanneer we allebij 18 zijn en allebij goed genoeg verdienen willen we gelijk gaan samenwonen met
Ons prachtige dochtertje.
Mensen zeggen dat we nog te jong zijn om te kunnen zeggen dat we toekomst zullen hebben samen voor altijd als gezin.
Maar ik geloof echt dat wij dat zullen zijn. Hij is echt mijn ware en we zullen allebij strijden voor een perfecte toekomst als gezin.
Ik wou graag mijn verhaal met jullie delen omdat ik trots ben op me keuze en leuk vind om te delen.
Hoe gaat jullie zwangerschap?
Xxjes Melissa.
reacties (0)