Pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff

Zoals mijn stemming van mn blog al zegt..kweet niet..Ik heb vandaag een baaldag. Ik denk dat de vermoeidheid zijn tol gaat eisen. Ik merk dat de nachtvoedingen voor mij steeds moeizamer gaan. Ik ben echt aan het vechten tegen mijn slaap, kan haast mijn ogen niet meer open houden. Ik mag echt niet klagen want Sjuul komt om de 3 á 4 uur en gaat na zijn flesje direct weer slapen, maar ik vind dat kwartiertje/twintig minuten van mijn nachtrust af steeds zwaarder.

Doordat slaapgebrek wordt ik nu ook een beetje kribbig. Sjuul was vandaag heel erg huilerig..echt heel erg huilerig. Ik kon er niks aan doen, maar ik voelde boosheid in mij opkomen en dacht alleen maar houd je kop..pfff, zo irritant als hij blijft huilen en ik weet niet waarom. Tien minuten na die ^@%%#% gedachten heb ik alweer spijt, en de spijt dat ik dat heb gedacht wordt alleen maar erger als hij nu lekker in zijn bedje ligt te slapen en ik hem kan bekijken met mijn camera-babyfoon..Ach, arm kind..hij kan er ook niks aan doen en doet het echt niet expres. Pfff, die vermoeidheid ook! Voel me meteen een ontaarde moeder..haha..

Door die hormonen gaan mijn gedachten van hot naar her..je wilt echt niet weten wat er op zo'n dag allemaal door mijn hoofd gaat...T'is allemaal best wel druk met 2 kindjes, ben er hartstikke blij mee, maar af en toe vind ik het best wel zwaar. Naja..genoeg gereuteld...ik heb nu heerlijk twee slapende kindertjes, manlief is er niet..dus ik heb even me-time..Heb het vandaag zó druk gehad. Mijn huis was echt een ravage, ik had een meter was + een meter strijkgoed, en de douche en wc's moesten ook nodig weer eens gedaan worden..Ik ben echt kapot.

Slaap lekker dames!

Liefs, een vermoeide mama :)

552 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Nathalie89

    Hier ook heel herkenbaar. Ik heb die gedachtes toen ook heel veel gehad, zag het soms echt even niet meer zitten. Die nachten braken me ook echt, en Jaylee kwam tot 5maanden nog 1x per nacht voor een voeding.. En nog steeds als ik er aan terug denk hoe ik me toen voelde, hoe moe hoe snel geirritteerd ik toen was.. pfff ik zei toen echt nooit meer. Nu is ze 14 maanden en nu denk ik heel vaak; het is oh zo leuk, maar nog steeds soms oh zo vermoeiend;) Maar wat geven die kindjes aan de andere kant toch oh zo veel liefde terug!

  • mama susanne

    Denk dat we die gedachten allemaal weleens hebben, ik heb ze ook weleens gehad en voel me dan idd ook altijd heel schuldig dat ik het gedacht heb. Maar ze zeggen idd dat de eerste 3 maanden puur overleven is en dat het daarna makkelijker wordt, dus nog even een maandje doorbijten.
    Toch lekker genieten van je me-time en proberen wat extra slaap te pakken.

  • saskia100

    Rond de 2 maanden is volgens mij ook de moeilijkste tijd, de tijd dat kindjes het meest huilen. Als de 3 maanden gepasseerd zijn, wordt dat allemaal weer wat minder. Probeer in je me-time ook wat slaap in te halen. Het is natuurlijk heerlijk om even tijd voor jezelf te hebben, maar genoeg slaap is eigenlijk het allerbelangrijkst, want zonder genoeg slaap, heb je vaak ook niet zoveel aan me-time. Sterkte ! Komt allemaal goed !

  • Loesje2104

    Geniet van je rust! Morgen weer een nieuwe dag, veel sterkte. x