Bevallingsverhaal

BEVALLINGSVERHAAL

Na weken van onzekerheid, al 3 cm ontsluiting en m'n slijmprop verloren begon het 26/11 toch een beetje te rommelen. Ik had een drukkend, spierpijn gevoel van onderen en had ook een beetje last van m'n rug. Ik besteedde er niet echt heel veel aandacht aan omdat ik al meerdere keren heb gedacht dat het begonnen was. Maar goed, Bas en ik hebben die avond lekker lang op de bank gelegen en zijn rond half 11 naar boven gegaan. Ik was wel moe dus ben lekker in slaap gevallen. Rond een uurtje of 4 moest ik even plassen en checkte nog even of er nog niets gaande was..Neehoor, geen gebroken vliezen of bloedverlies...vandaag zal niet de dag zijn dacht ik nog. Ik ben weer naar bed gegaan maar kon niet echt de slaap meer vatten. Rond een uurtje of 5 hoorde ik opeens een plop...ik dacht nog..dat is gek, dat heb ik niet eerder gehoord. Ik stond op, en jahoor..water..Niet schokkend veel, maar genoeg om je niet te vergissen. Dit was echt vruchtwater. Naar de wc, ruiken..maar ik vond het niet "zoetig" zoals beweerd wordt. Wel toch maar even Bas wakker gemaakt, m'n vliezen zijn gebroken schat. Slaperig hoofd omhoog, nou dan kan het weleens de dag zijn vandaag. Jaa, inderdaad..dat zou nog wel eens kunnen. Na een minuutje of 10 kwamen er weeën, best heftig dacht ik nog. Maar het zal wel zo horen...Na een half uurtje (ondertussen moest toch echt nog even de was opgeruimd worden hihi) begon het toch wel heftig te worden. Bas vond het hoogtijd om de verloskundige maar eens te gaan bellen, ik nog heel eigenwijs, Nee joh dat mag pas om 9 uur want het kan nog uren duren. Maar na 10 minuten werd het zo heftig dat ik het bijna niet meer kon opvangen, de weeën kwamen al om de 2 minuten. Bas gebeld, verloskundige zou komen..rustig aan zei ze nog..Na een half uurtje kreeg ik persdrang, hij komt eruit schreeuwde ik. Bas, je moet bellen hoor..hij komt! Nadat Bas de verloskundige had gebeld kregen we het advies dat ik maar moest gaan liggen...WAT EEN PIJN HAD IK! De verloskundige kwam, wat bleek...9 cm ontsluiting..er stond alleen nog een randje! Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen dus moesten we a la minute weg, met de auto van de verloskundige. In het ziekenhuis gekomen meteen naar de verloskamers, ik moest nog even puffen want het kleine randje stond nog, maar de persdrang was er..pfff...wat is dat pijnlijk en moeilijk zeg..AU..Na een paar minuten mocht het persen beginnen, en serieus mensen die zeggen dat het lekker is als dat moment is aangebroken!?!?!??!?!? Na 1 uur en 15 minuten perswee achter perswee was dan eindelijk onze mooie zoon er. Wat een plaatje, wat een emotie en wat een moment. Mees is geboren op 27 november, om 08.44 in het MCA Ziekenhuis in Alkmaar. Hij weegt 4120 gram en is 52 cm lang. En zoooo lief..ik ben echt helemaal verliefd, papa ook. Nu gaan we lekker genieten van onze kleine vent. Stuwing en hechtingen zijn helaas duidelijk aanwezig, maar Mees maakt een hoop goed!

Meiden die nog moeten, HEEL VEEL SUCCES, GELUK en GEZONDHEID toegewenst met jullie wondertjes. Ik heb veel aan jullie gehad en vond het super leuk om te kletsen met lotgenoten.

Liefs, Carina en Mees