Hoe het nu met mij gaat

Regelmatig krijg ik berichtjes met de vraag hoe het nu gaat...
Dat vind ik echt super lief. ❤️

Ook bedankt voor alle reacties op mijn blog,
De meeste reacties geven mij heel veel kracht.

Helaas gaat het met mij nog steeds niet goed,
Maar voor onze drie kinderen probeer ik me sterk te houden.
Ik ben er nog steeds niet uit wat ik nu moet doen...

Ik ben al 11 jaar samen met mijn man en ik hou van hem,
Ondanks dat hij er nu zo harteloos (vind ik) in staat.
Ik weet niet of ik hem dat ooit kan vergeven,
Maar ik wil hem ook niet kwijt.
Dat zou mijn hart breken.

Maar mijn baby weg laten halen,
Waarvan het hartje misschien nu net is begonnen met kloppen,
Dat breekt ook mijn hart.
Kan ik mezelf dat wel vergeven?

Ik weet dat ik een beslissing moet gaan maken,
Maar ze lijken me beiden slecht...

4410 x gelezen, 8

reacties (42)

1 2



  • mijn~meisje

    geen 'wijze' woorden van mij maar wel heel veel sterkte met deze k*t situatie

  • Xmommyx86

    Hoi meid, een heel erg herkenbaar verhaal voor mij... Mijn man was gebroken nadat we erachter kwamen ingepland zwanger te worden van nr 4....heel veel verdriet en ongeloof heftige gesprekken, discussies etc. Maar 1 ding heeft mijn man mij nooit toe gedwongen.. Een abortus... Ik begon op een gegeven moment zelf enorm te twijfelen wil ik het zelf wel??? Maar toen draaide de rollen om mijn man gaf aan er samen te voor willen gaan want als ik iets zou doen wat me de rest van me leven zou blijven achtervolgen dat was hem ten kosten van zijn huwelijk absoluut niet waard.... Meid maak de keuze waar Jij je goed bij voelt..... Je mag nooooiy spijt krijgen want het achtervolgt je de rest van je leven..... Sterkte.....

  • Lindaaaaaaaa

    Pak zn koffer in en zeg hem maar dat je het kindje houdt en dat hij weg mag gaan. Kijken wat hij dan doet??

    Wat zeg eerlijk, ook al zou je het weghalen , je relatie wordt nooit meer zoals het was

    En stel dat je weer zwanger raakt . Wie sex heeft kan zwanger worden.....

  • BabyKL

    Heel hard en simpel: ook zonder vent kom je er wel. Je kindjes gaan VOOR je vent. Je vent is vervangbaar, je kindjes niet.

    Sterkte en dikke knuffel!

  • Wonderful-life

    Even gekscherend en andere invalshoek (wat shockerend: om je man wakker te schudden) zeg je: je hebt gelijk: vier is teveel, we doen er 1 van onze drie levende kinderen weg, en dan laten we dit kindje komen...

    kijken of hij het dan gaat begrijpen, of je zijn gevoel dan kan raken en hoe dit voor jou voelt....

  • Wonderful-life

    Even gekscherend en andere invalshoek (wat shockerend: om je man wakker te schudden) zeg je: je hebt gelijk: vier is teveel, we doen er 1 van onze drie levende kinderen weg, en dan laten we dit kindje komen...

    kijken of hij het dan gaat begrijpen, of je zijn gevoel dan kan raken en hoe dit voor jou voelt....

  • Liselott

    Gemene, maar idd wel een sterke!

  • Trotsemama91

    Lieve mama, wat een moeilijke situatie dit moet.niet makkelijk voor jullie zijn.

    Maar zoals vele hier zeggen gaat idd een abortus niets oplossen. Dat hij je dit eist gaat er over , dit verwacht je niet van je vrouw. Hij was er tenslotte ook bij en had maar alle.keren een condoom moeten dragen als.hij dit echt niet wou.

    Hij beseft niet wat hij van je vraagt , het is niet zomaar iets weg laten halen , het is een kind, zoals hij er al 3 heeft.

    Als je de keuze maakt voor.abortus ga.je hem.dit nooit vergeven , dan ga.jij hier steeds verdriet om hebben.

    Als ik in deze.situatie zou zitten zou ik ook hard spelen, hij manipuleert je op deze manier, ons eerste kind was ook niet gepland, we waren 19 , ik ging nog naar school , we waren nog maar 8 maanden samen , hij heeft het er zelf ook heel moeilijk mee gehad , ook over abortus gesproken ,maar diep.vanbinnen had ik voor mezelf de keuze gemaakt dat als hij het niet wou , ik het wel zonder hem zou opvoeden. Hij heeft uiteindelijk wel voor gekozen.

    We hebben ondertussen 3 kids samen en ik heb hem altijd gezegt dat als we.ooit terug een ongelukje zouden hebben , laat ik dit niet weg halen .

    En inderdaad waar een wil is is een weg , desnoods ga jij ook werken,

    Maar ik hoop later dat.als je het kindje houd .en hij wel of niet weg gaat dat hij het kind niet gaat uitsluiten , het kind heeft dit allemaal.niet gewild

  • Amatullaah

    Ik denk (als buitenstaander) dat je het best overweegt om nu abortus te doen.. en dat zal vast even goed gaan tot het besef bij jou land wat je hebt gedaan en waarvoor.. it will never be the same again.

    Ik zou als je het mij vraagt het risico nemen dat hij weggaat bij jullie, dan kan je ook zien of hij echt van je houd en jullie kinderen. Als hij je dan zoveel pijn kan doen door je in de steek te laten en indirect de kinderen ook, zal hij zichzelf voor de kop slaan op een gegeven moment.

    Ik zou zeggen dat hij boos mag zijn, woede mag voelen en verdriet maar jij dit niet over je hart krijgt om abortus te doen. Dus als je wilt gaan, daar is de deur, maar besef dat je dan alles kwijt bent. Wat wij hadden, samen als gezin is weg. Wat ga je later tegen je kinderen zeggen als ze vragen waarom je bent vertrokken? Denk daar maar over na

  • Amatullaah

    Ik denk (als buitenstaander) dat je het best overweegt om nu abortus te doen.. en dat zal vast even goed gaan tot het besef bij jou land wat je hebt gedaan en waarvoor.. it will never be the same again.

    Ik zou als je het mij vraagt het risico nemen dat hij weggaat bij jullie, dan kan je ook zien of hij echt van je houd en jullie kinderen. Als hij je dan zoveel pijn kan doen door je in de steek te laten en indirect de kinderen ook, zal hij zichzelf voor de kop slaan op een gegeven moment.

    Ik zou zeggen dat hij boos mag zijn, woede mag voelen en verdriet maar jij dit niet over je hart krijgt om abortus te doen. Dus als je wilt gaan, daar is de deur, maar besef dat je dan alles kwijt bent. Wat wij hadden, samen als gezin is weg. Wat ga je later tegen je kinderen zeggen als ze vragen waarom je bent vertrokken? Denk daar maar over na

  • Marley91

    Gisteren tijdens onze ruzie / discussie zei hij dat het onmogelijk is.

    Hij werkt nu al heel hard (en dat klopt wel) en pakt vaak overuren en extra dagen mee.

    Het zit er niet in dat hij meer kan gaan verdienen dan dat hij nu verdiend.

    Ik zou kunnen gaan werken en dat vind ik ook geen probleem.

    Maar we hadden de bewuste keuze gemaakt dat ik thuisblijfmoeder zal zijn de komende jaren, omdat mijn man heel erg onregelmatig werk heeft (ochtend / middag / avond / nacht).

    We kunnen nu net goed rondkomen, met af en toe een leuk uitje en zomervakantie.

    Ik denk dat zijn reactie vooral uit het financiële oogpunt komt en dat begrijp ik best.

    Alleen ik denk,

    waar een wil is, is een weg.

  • Linde-1

    Lastig zeg.. jullie 'praten' nu wel steeds meer, dus hopelijk kunnen jullie beide kanten een keer goed bespreken en toch nog een keer vragen met een mediator (de relatie therapeut erbij)

    Ik kan me wel voorstellen dat hij er financieel tegenop ziet als hij nu zoveel werkt. Dit geeft nog geen reden tot abortus natuurlijk, maar er zijn andere oplossingen.

    Ik bijvoorbeeld een compromis sluiten en werk zoeken die vaste tijden heeft zodat je altijd opvang hebt. Al is het een dag in de week. Je hebt dan wat extra inkomen en je bent zelf ook financieel iets minder afhankelijk. Als jij gaat werken heb je ook recht op inkomensafhankelijke combinatie korting, extra belasting voordeel.. dus dat scheelt ook nog weer.

  • Wonderful-life

    Je kunt als thuisblijfmoeder toch ook thuis-werk gaan doen? Zo neem je hem serieus in zijn zorgen om de financiën en deel je samen de verantwoordelijk voor de keuze voor een vierde kindje. Daarmee laat je hem ook zien dat je dit echt wilt, en ik zou er nu al mee beginnen. Zoek een baantje die je thuis kan doen, desnoods ons e avond-uren en zorg voor meer financiële ruimte.

    Succes!

  • Florien84

    In mijn werk zie ik echt wel hoe je met minimaal kan rondkomen. Staan je toeslagen goed, kijk kritisch naar je uitgaven. Met een 4e krijg je ook weer kinderbijslag erbij. Ik denk echt dat als je het nu financieel goed hebt dan een 4e dat iets zwaarder maakt maar als jij gaat werken misschien wordt het dan nog wel beter. Al werk je maar 2 dagen, dat scheelt zeker.

  • M-ama3

    Ik ben het met je eens. Waar een wil is is een weg. Je man wil financiële zekerheid wat ook weer logisch is. Ik denk dat jij daarop kan inspelen en idd zelf bij moet gaan verdienen. Zodat dat obstakel voor je man weg is. Informeer is naar opvang en kijk wat je zou verdienen met x aantal uren werk. Mss gaat je man dan anders denken.

  • Mijndraakjes

    Lieve schat, jullie gaan hier samen écht niet meer uitkomen. Áls je abortus pleegt, wordt echt niet alles in eens weer koek en ei. Jullie gaan samen niet meer gelukkig worden. Ik ben een buitenstaander, ik weet niet hoe jullie relatie in elkaar zit maar dit ga jij hem nooit vergeven. Hij gaat jou de keuze voor het kindje wellicht niet vergeven, maar daar zit tenminste nog een kleine kans dat hij dat wel doet als de kleine er eenmaal is. En dán heb je iets om verder te gaan. Met een abortus heb je dat niet, je basis is weg, je vertrouwen in hem en de liefde voor hem die je had is weg, in ieder geval is die er niet meer voor 100%.

  • Zara94

    Dit inderdaad...

  • MNAZ

    Wat zwaar voor jou zeg....ik vind dat jouw man echt zwakke houding aanneem.Het is jullie kindje en is niet minder waard dan de andere 3 kindjes!

    Natuurlijk snap ik dat het even moet landen en dat het niet de planning was maar het is nu wat het is en jullie moeten beide het beste van maken en samen ervoor gaan.

  • Denelientjes

    Waar is zijn liefde voor zijn andere kids? Als hij die in de steek wilt laten omdat jij niet doet wat hij zegt 🤷‍♀️

    Met zo'n houding wat hij heeft zou ik het heft in handen nemen..

    Ik lees het zo, van een abortus ga jij spijt krijgen.

    Je zou hem dan alleen doen om je man te behouden. Nou Ik denk dat dit nu al zo'n grote kloof tussen jullie brengt dat dat niet te lijmen is.

    Schrijf je voor en tegens op.

    Schrijf op hoe jij je voelt en denkt erover.

    Schrijf je gevoelens voor je man op wat je blij maakt en verdrietig maakt en schuif dat onder zijn neus.

  • Marley91

    Vanavond weer heel hard met mijn man gebotst.

    Hij is dan zo boos. Schreeuwt echt tegen me alsof hij langs de zijlijn van het voetbalveld staat. Zijn stem slaat er werkelijk waar helemaal van over.

    Ik vroeg hem naderhand of hij nog een andere emotie dan kwaad en boos had. Toen zei hij dat hij wel verdriet had,

    Omdat hij niet kan begrijpen dat we hadden afgesproken dat drie kindjes genoeg was en dat ik nu dan nog twijfel om het te houden.

    En dan zegt ie,

    Ons hele leven op zijn kop om een wens voor een vierde.

    Volgens mij land het totaal niet dat ik al zwanger ben of hij wil dat niet laten landen.

  • My-two-Pride-and-Joys

    Ik begrijp dat je van je man houdt, en dat liefde niet ineens over kan zijn. Maar ik neem aan dat je ook wel begrijpt dat hij je chanteert en manipuleert. Wil je dat als basis van jouw relatie? Wil je een relatie die straks gebaseerd is chantage en waar bij jouw gevoelens en je mening en het respect voor jou volledig weg is? Is dat een gelijkwaardige relatie? Ik denk dat je het antwoord hier zelf ook wel op weet.

    Ik denk dat je diep van binnen heel goed weet wat je moet doen. De gevolgen zullen enorm zijn, mocht hij zijn dreigementen waar maken, maar ik denk ook dat je sterk genoeg zult zijn om dit aan te kunnen. Zwaar zal het zeker worden, maar hey, je bent niet de enige die zoiets overkomt. Er zijn hier ook vrouwen die zwanger waren en die verlaten werden door hun partner tijdens de zwangerschap, ja dat is heel zwaar en pittig, en daar denk ik echt niet lichtzinnig over. Maar om een kind op te offeren voor een relatie die al zo slecht klinkt, waar in mijn ogen de liefde en het respect voor jou van zijn kant al volledig weg is, vind ik wel heel ver gaan. En ik vraag me sterk af of je man echt nog wel z'n best wil doen voor de relatie, of dat hij het niet zo erg vind dat de relatie strandt, maar dat hij in ieder geval dan niet nóg een kind heeft, want zo komt het op mij over.

    Ik zou hulp zoeken, voor je zelf. Iemand van Siriz bijvoorbeeld. Zij kunnen je helpen om alles op een rij te zetten maar vooral voor op te stellen wat JIJ graag wil, en dat weet je zelf al heel goed, maar dat dan ook ten uitvoer brengt met hulp van hun.

  • Jjm

    Ik ben niet tegen abortus. Maar naar mijn mening is abortus niet de juiste keuze voor jou. Sterkte!

  • Aapjeguppie

    De afgelopen dagen ben je zo af en toe eens die mijn hoofd geschoten en vroeg ik mij af hoe het zou gaan. Maar oh wat heb jij het lastig nu, wat een pijn en verdriet. En los van alles, ook jouw man zal hier zijn verdriet en pijn in hebben. Het is wel heel erg jammer dat hij aangeeft pas na een abortus in therapie te willen, dit zou mij het gevoel hebben dat hij toch niet zo wil vechten want dan zou je het nu ook (of juist nu) doen, maar dat is hoe ik het zou voelen en dat wil niet zeggen dat het waar is.

    Wel hoop ik dat jullie eventuele andere mogelijkheden hebben kunnen bespreken, adoptie bijvoorbeeld is een alternatief als je een zwangerschap niet kunt afbreken en dat is ook niet makkelijk maar op dit moment is niets makkelijk. Veel sterkte en ik wens je veel kracht toe, welke beslissing je ook maakt.

  • Marley91

    Ik had contact gelegd met een relatie therapeut vanmiddag.

    En mijn man voorgesteld om daarheen te gaan. We konden al morgen terrecht, super fijn!

    Maar mijn man wil pas in therapie als de baby weg is gehaald.

  • Linde-1

    Lekker zeg van je man. Dit is niet eerlijk van hem, hij dwingt je een richting op die jij niet wil.

    Ik zou met iemand praten (desnoods ga je morgen alleen naar die therapie) en je man even met rust laten, dus niet zelf over de zwangerschap beginnen enz.

    Diep in je hart weet je dat je het kindje wil houden, maar ik snap ook dat je geen gebroken gezin wil voor je andere 3 kindjes.

    Met beide keuzes die je maakt ga je het niet makkelijk krijgen denk ik.

    Want een kindje dat door een ouder ongewenst is, is ook niet prettig.. maar je hele leven met een man verder moeten leven die je heeft gedwongen tot abortus is ook niet prettig.

    Pff.. ik zou zeggen kies voor je kindje, maar dat is makkelijk zeggen zo vanaf een scherm natuurlijk.

    Sterkte ♥️

  • Nog-even!

    Dan heb je geen basus om te praten... Ik denk dat het tijd wordt dat hij gaat merken dat hij door dreigen niet zijn zin krijgt. Als hij dat gaat begrijpen, ksn hij misschien verder gaan nadenken... Hij blijft nu koppig hangen in "jij moet een abortus ondergaan". Pas als hij beseft dat dat niet gaat gebeuren kan hij écht kiezen wat hij nou wil.... De kans dat hij jou na een abortus alsnog laat stikken, schat ik vrij groot in, aangezien hij nu ook alleen maar aan zichzelf denkt....

  • ils2327

    Ooh Wow! Je man, van wie jíj heel veel houdt, laat zich niet van zijn beste kant zien (en dan druk ik me mild uit)...

    Mijn advies: desnoods ga je alleen. Alleen naar consult met huisarts/psycholoog/relatietherapeut om te praten wat je zó enorm hard dwars zit. Hopelijk geeft je dat (nieuwe) inzichten én handvatten hoe het gesprek aan te gaan met je man én welke weg in te slaan!! 🍀🍀

    Ik ken je niet, maar ik wil je heel veel sterkte wensen. En kracht. En wijsheid.

  • Mamivan4

    Jeetje zeg, wat een kut man.

  • Myrtheflower

    Anders eens samen nr de huisarts gaan bijv, om daar te kijken waar ze je heen door zou verwijzen om hier samen uit te komen, ze bieden ten eerste eerstelijns zorg.

  • Yune

    Tja, ik zou toch voor je kindje kiezen, die is totaal onschuldig in dit verhaal.

  • Kattix

    Ik volg je en wil gewoon laten weten dat ik heel erg met je mee voel.. Je kan geen goede keuze maken in dit verhaal. Ik kan je alleen maar heel veel sterkte en moed toewensen.

  • Prinses32

    Ik vind dit zo erg voor jou. Dit gun je niemand. Ik hoop dat jij een keuze kan maken waar jij gehéél achter staat. Ik heb in deze zelfde positie gezeten....mocht je willen prateb pb me!

  • Nog-even!

    Lieverd, als je je kindje houdt, heb je best kans dat je man nog bijdraait wanneer je hen die kans geeft.... Wanneer je je kindje niet houdt, verlies je je kindje én het vertrouwen in je man en meer.... Het is maar de vraag of jullie relatie een abortus overleeft... En dan is er níks meer... Kies voor het leven, dan heb je best kans dat jouw man uiteindelijk voor jullie kiest. Spreek het duidelijk naar hem uit: " ik wil jou niet kwijt, daarom kan ik geen abortus doen. Wanneer jij mij hiertoe dwingt, zal ik je nooit meer kunnen vertrouwen en ga je ook weg..." Dat is geen keuze...

    Sterkte meid! Kan jouw familie je hierin steunen?

  • Liselott

    als je het fijn vind om een keer te bellen mag je het me laten weten via PB'tje

  • Liselott

    Meid het klinkt verschrikkelijk deze keuze waar je nu voor staat. Het is té makkelijk om te zeggen wat een eikel gooi hem er maar uit.. het is té makkelijk om te zeggen dat het jouw lijf, jouw beslissing is..

    De liefde die je voor hem voelt zit er nog steeds, ondanks dat dit echt een nare actie/reactie van hem is is hij niet alleen een naar figuur..

    In alles wat ik van je lees zie ik de wens om het kindje te laten komen.. Ik zou hem daarin dwingen om samen een gesprek aan te gaan met een psycholoog, iemand van een kliniek desnoods..

    Zo moet hij toch beetje 'fatsoenlijk' reageren als jij vertelt wat er in je omgaat, wat jouw wensen zijn.. Misschien lukt het hem om te verwoorden waarom hij er zo fel op tegen is.

    Over het algemeen is het natuurlijk zo: waar er 3 kunnen eten kunnen er ook 4 eten. Wat heeft hij nodig om het te kunnen accepteren dat er wel een vierde komt?

    Ben jij bereid om te gaan werken als dat nodig zou zijn?

    En wie weet blijft hij nog een tijd boos, maar wie weet kan hij zich er wél overheen zetten als hij beseft dat dit kindje er toch gaat komen? Voor een man kan het soms makkelijk gezegd worden: zolang het er niet is, bestaat het niet..

    Misschien krijgt je relatie dan nog wél een kans?

    Maar inderdaad: je krijgt geen garanties: niet als je het weg laat halen (spijt vanuit jou, verwijten naar hem?), niet als je het houdt (scheiden of trekt hij bij)

    Wat er ook gebeurt: blijf bij je gevoel, bij jezelf.. Hem kwijt raken lijkt me moeilijk en loodzwaar: maar je kunt er overheen komen. Als je jezelf kwijt raakt ben je verder van huis!

  • Lovelyness76

    Abortus plegen. Omdat hij dat wil. Is geen goed idee. Alleen als jij er 100% achterstraat. Is het een goede reden. En dat je van hem houd. Je kunt je beter af vragen. Hou hij wel can jou en jullie gezin.

    Het is moeilijk..Ik wil je toch kracht en steun sturen.

    Veel liefs

  • nona-kecil

    Is er ook een reden dat hij het echt niet wilt?

    Ook al ken ik je niet. Ik zend je een dikke knuffel. Ik hoop dat je je niet al te alleen voelt. Heb je wel mensen om je heen waarmee je dit nog zou kunnen delen?

  • M-ama3

    Het is zo vreselijk moeilijk. . Welke keuze je ook maakt doet vreselijk veel pijn. Heb je er nog met je man over geprobeerd te praten en dat het hartje nu klopt?

    Ik wens je veel kracht en sterkte toe

  • M-ama3

    Het is zo vreselijk moeilijk. . Welke keuze je ook maakt doet vreselijk veel pijn. Heb je er nog met je man over geprobeerd te praten en dat het hartje nu klopt?

    Ik wens je veel kracht en sterkte toe

  • ils2327

    Jouw man mag en kan dit niet van jou vragen (laat staan eisen)!

    Geen ervaring (gelukkig) maar zou het misschien helpen als jullie met een relatietherapeute gaan praten? Want dit kan zo toch niet!?


1 2