Update

Veel gebeurd afgelopen maanden.. tijd om wat van me af te schrijven.. wie weet herkend iemand zich in mijn verhaal en weet dat het weer goed komt :-)

Ik heb zo vreselijk lang getwijfeld over het 3e kindje (lees blogs terug en je wordt gek van mn getwijfel) dus zijn we er 3/4 maanden voor gegaan.. vanaf het eerste moment dat ik vruchtbaar werd kreeg ik ook ineens een paniekaanval.. ik vond dat zo heftig dat ik angst kreeg om er meer te krijgen.. ik dacht ik ga gewoon dood! Dit was t.. en ja hoor er kwamen meer en meer.. in winkels bij t schoolplein overal.. ondertussen was ik weer ongesteld geworden en was ik ‘opgelucht’.. ik werd namelijk door al die paniek bang voor lichamelijke dingen als overgeven griep diarree en laat staan een zwangerschap.. maar he, ik twijfelde al zo lang ik wilde dit gewoon.. dus ronde 2 ingegaan.. ondertussen ben ik een afspraak wezen maken bij de hulpverlener bij de huisarts omdat mn paniek niet stopte.. ik dacht aan een trauma van de eerste keer.. na veel lezen, en gesprekken had ik zelf al een goede diagnose bedacht; ik ontwikkelde een angststoornis..
bah......
Ondertussen bleef ik paniek houden bij t idee dat ik straks weer zwanger zou zijn.. wat een aanslag op mn lichaam weer.. en ook ronde 2 leverde niks op!
Door naar ronde 3, want he ik wilde dit toch? Paniek bleef weg.. ik had het onder controle gekregen.. ondertussen wel veel en veel last van nare gevoelens (kwamen in de plek voor de paniekaanvallen) en nare gedachten.. wat nou als ik dood ga? Mn kids zijn alleen.. wat nou als...
bah......
op onze kleine vakantie naar texel alleen maar wezen piekeren en nare gevoelens hebben.. ook hier kwam ik er achter dat ronde 3 niets was geworden..

Ik heb besloten ermee te stoppen.. en paniek stopte..

Nu heb ik besloten om het bij 2 kindjes te laten.. en heb nu erg last van ‘is dit het?’ Gevoelens.. nog steeds nare gevoelens maar tijd heelt wonden en mijn wond is grotendeelds geheeld.. soms heb ik nog een een paar dagen achter elkaar gekke nare gedachten.. dus ik moet dit nog 60 jaar doen gedachten.. nu ik t opschrijf kan ik wel lachen haha.. ik heb besloten om me te focussen op meditatie.. dit hielp mij al mn gevoelens leren voelen en angst leren voelen.. en ik herken ze en ze zijn er.. het voelt niet lekker, maar ik laat me niet zomaar meer uit t veld slaan.. helaas zou ik me ook wel weer eens gelukkig willen voelen.. ik wacht op de zon.. ik wacht op rust en samen zijn met mn nieuwe complete gezin.. ik ben super hard aan t leren dat dit het idd is en dat dit goed is zo.. ik wil weer geluk voelen..

Ondertussen zoek ik van alles uit om me een beetje bezig te houden.. ik ben weer gaan schilderen (na jaaaaaren) heb lekker van alles aangeschaft en ben begonnen.. heerlijk.. tekenen.. foto’s maken en die tekenen/schilderen.. oude vriendschappen oppakken.. en vriendschappen die er zijn verbeteren.. ik hoop hierdoor weer geluk te gaan voelen ipv al die nare gevoelens.. sport staat ook nog ergens op mn lijstje, maar het is eerst goed zo.. ik doe al zo veel om beter te worden! Ik denk dat ik goed bezig ben..

Ik weet zeker dat je mentaal echt in de knel kan zitten en dat dit wel beter kan worden.. het kost tijd..