Eindelijk een beetje ritme...

Zo....

Mn eerste blog(weet niet hoe lang die gaat worden want ligt eraan hoe lang de kindjes blijven pitten....) sinds de toevoeging van ons nieuwe gezinslidje..Milo...melksilo.

Allereerst excuses voor dattik dus al superlang niks van me heb laten horen/gereageerd heb op jullie blogjes etc.. af en toe check ik ff mn 133 berichtjes maar het lukt me dan niet om op alles te reageren omdat t gewoon druk is hier in huis.

Afijn, de eerste 2 weekjes met Milo gingen geweldig...Wim was thuis...de kraamhulp extra bijgeboekt,10 dagen in totaal..dus huis was spik en span! Waaahhh...heerlijk!!) Milo sliep ergg veel en dronk ook veel, borstvoeding ging en gaat geweldig trouwens... Daarom zn bijnaam: Milomelksilo. ...weegt wel 6.5 kilo...hahahaha..

Maar toen...kraamhulp weg, janken natuurlijk, wat een schat van een vrouw! Wim weg!! jaja... Hij begon namelijk aan zijn 6weekse cursus in Apeldoorn, wat inhield: eerste 2 weken fulltime in hotel en alleen in het weekend thuis, andere 4 weken 5 dagen in de week pas om 18:00 uur thuis. Voor mij is dit veel...aangezien ik gewend ben dat hij vaker thuis was.

Daar zat ik dan...helemaal in de steek gelaten, zo voelde het, met een lieve maar tikkeltje grensverkennende dreumes...een babytje van 3 weken die snachts ooook borstvoeding wil, een golden retriever die eigenlijk gewend is om elke dag wel 5x per dag uitgelaten te worden(bijdeze bedank ik Wim, jij dierenvriend), en...een huishouden van JanSteen. Daar komt bij dat ik heb ontdekt dat ik hoogsensitief ben(google), wat betekent dat ik slecht tegen veel lawaai en drukte kan en rotzooi en dat ik rust moet hebben in mn hoofd..

Whahahahahahaha...niet dus. ik heb echt wel een paar keer thuis gezeten...gehuild..ingestort.... ik dacht ik trek het niet meer. Er moet iets gebeuren, iets veranderen..! in de afgelopen weken ben ik daarom..om de sleur maar te verbreken van elke dag is hetzelfde in huis, een paar dagen met de kids naar mijn vader gegaan...naar mijn schoonouders gegaan...en in de eerste week dat Wim weg was is zijn zusje hier als semi-kraamverzorgende geweest(dus die eerste week kwam ik aardig door hoor).. Maar tussendoor had ik dan tijd om te stressen.. Ik had niet gedacht dat ik het zou zeggen...uit mijn luie mond, maar ik heb echt zin om weer aan het werk te gaan! Ik begin 19 januari, aan een nieuwe functie... en ik heb het echt nodig.

Voel me haat schuldig tegenover mn kindjes, maar dat is het niet, ze zijn het liefste wat mij ooit is overkomen, voor niets zou ik ze inruilen...maar je hebt gewoon NOOIT rust! Soms wou ik een dagje ruilen met Wim, lekker aan het werk, naar het koffiezetautomaat lopen wanneer je wil...bijvoorbeeld. Maar denk dattie t niet begrijpt...mannen...zucht. Die weken....ik ben zoooo moe geweest! Ik ben jaloers... Wim kon in dat hotel slapen wanneer hij maar wou! Ik KAN dat niet...ben afhankelijk van wanneer Milo weer wil eten...ook snachts! ik heb vaak geroepen dat ik er alles voor over zou hebben om een nacht slaap van 22:00 tot 10:00 ofzo..maar 1 nacht! En dan nog de eisen die ik aan mijzelf en het huishouden stel... toen de kraamhulp er was had ik zoveel rust in mn hoofd omdat elk vertrek in huis waar ik kwam het gewoon spik en span was, en daarom wilde ik dat zo houden.. maar dat kan gewoon niet! Ik mag blij zijn als ik per dag toe kom aan een wasje draaien, wasje opvouwen, stofzuiger erdoorheen, vaatwasser in en uitpakken, hond uitlaten, koken en daarna weer opruimen...misschien Milootje in bad..etcetera etcetera...

Ik wil een schoonmaakster. Toevallig vandaag gegoogled maar die zijn ook niet goedkoop. En wij gaan er straks financieel echt op achteruit, nu de kindjes 2 dagen in de week naar een kinderdagverblijf moet en ik 1 dag in de week minder ga werken... dat wordt heftig!

Dusss....ik klink nu echt heel ongelukkig he..haha. Sorry, maar dit lucht ff op, het moest ff van mn hart. Maar nu gaat t beter! Voor alle zwangere dames die een tweede kindje verwachten: Het is niet DUBBEL zo zwaar..echt niet, het is superleuk...wel druk, vooral in het begin wanneer je je ritme nog niet hebt gevonden, maar nu, ik doe het erbij...het was toch al druk..haha. Veel tijd voor jezelf toen we nog kinderloos waren heb je toch al niet..en eigenlijk voel ik me gewoon superrijk! Ik heb twee enorm gezonde lieve reuzenbaby's...(kom ik weer met mn reuzenbaby...) en het gaat steeds beter! En straks werkt Wim weer gewoon 4 dagen in de week, en ik 3...en dan heb ik het heeerlijk gecombineerd, die afwisseling heb ik gewoon nodig.

En oja, ik ben ook al weer fanatiek aan het sporten... was het zwanger zijn en mn dikke lijf zoooo zat! Heb het gevoel dat ik 2 jaar lang zwanger ben geweest! En dat is klaar nu...voorlopig geen polonaise...ik bedoel, baby,  in mijn lijf! Ik heb een personal trainer...hihi, vanaf week 6 na bevalling(ik heb t ff opgezocht, vanaf dan mag je weer sporten), train ik drie keer in de week. Heerlijk, ook weer een momentje voor mijzelf. Ik wil echt graag mn strakke lijf weer terug, dan weer lekker een keer op stap en me weer mooi voelen..ik ben ook nog gewoon Manon, niet alleen moeder van...

Kan nu al niet wachten tot vrijdag...dan is t einde van Wim zijn zes weken, heeftie, als het goed is, zn examen gehaald..kan ik lekker spinning gaan doen en daarna voor 'The voiiiceee'! En dan....kerst! Dat gaat ook weer zo lekker hectisch worden aangezien we alle familie bij langs gaan en die allemaal in het Noorden wonen! (weetje wat je allemaal mee moet als je n paar nachtjes gaat slapen met een dreumes en baby?!) Maar ook wel wel gezelli hoor!

Ik wens iedereen alvast een heeeele fijne kerst en een heel gelukkig nieuwjaar!

Dikke kus...