Zo..is dat ff een poosje geleden dat ik wat geschreven heb, laat staan fanatiek gereageerd op al jullie blogjes en berichtjes etc. Sorry daarvoor..maar ben gewoon een beetje lui en natuurlijk de hele dag druk met Sam en wennen aan het nieuwe leven, want sjongejonge..had iemand me niet even kunnen vertellen van tevoren hoe heftig het allemaal is met de nieuwe baby? Tuurlijk wist ik dat alles anders zou zijn..maar heb wel het gevoel dat ik soms van voeding naar voeding leef. Alles draait om Sam nu.
Er zijn goeie dagen en er zijn minder goeie dagen. Op een mindere dag is Sam ontroostbaar en zijn we zo een paar uurtjes bezig met hem stil te krijgen. En z'n gehuil...gaat me nog steeds door merg en been. Pfff...ik wou dattie soms kon praten om te zeggen waatie heeft. Honger? Krampjes? Gister dus ook..hij had flink gedronken aan de borst en toch ging er een uurtje later toch nog weer een gekolfd flesje van 130 cc in.
Op een goeie dag slaaptie, istie wakker, gaatie eten en valt dan aan de borst in slaap waaroptie weer netjes 3 uurtjes in slaap.
Vind het echt moeilijk soms..hij is echt een superschatje, mamma's kindje...maar soms, kan ik zo met hem meehuilen en hoop ik maar dat ik niet een postnatale depressie aan het ontwikkelen ben.
Gelukkig is daar dan nog Wim..waarvan ik een geweldige nieuwe eigenschap van hem ondekt heb: Geduld. Wow..das echt heerlijk..hij loopt gerust 6x heen en weer om hem te troosten.
Sam groeit trouwens wel geweldig goed..heb hem ff gewogen laatst..al 5300 gram. Klein snoekje is het..hihi. Hij heeft ook gewoon veel melk nodig!
Goed, moet nu ff weer naar hem toe..want volgens mij heeft meneer weer een flinke poepluier, nog iets wat hij heeeel goed kan!
Volgende keer meer...
reacties (0)