Kwart voor 4 en ik zit beneden aan 3 beschuitjes, een liter ranja en de laptop op schoot.
Lang niet in orde lijkt me haha.
Nog ruim 4 weken, en op zijn minst zouden die uit kunnen lopen naar 6, en daar wil ik niet te veel bij stilstaan....
Ik had het om 02:30u al voor elkaar, heel huize Kleinsmit wakker.
Na de zoveelste toiletronde, koelkastinbraak en snoeppot-uitgraving waren zowel Aymé als Wilco wakker....
Keken de huisdieren me vernietigend aan en Rambo-baby maakte ook nog eens bezwaar.
Met z'n 3en in bed, waar ik al zo slecht mijn draai kan vinden met Wilco alleen naast me.
Ik heb genoeg aan de 3 kussens en mezelf.
Dus om 03:15u was t wel klaar, na mijn zoveelste zucht, kreun en steunbetoog, wéér een Rennie ( ik had ook nooit sinasappelsap moeten drinken voor t slapen gaan ) en 10x draaien, ben ik eruit gegaan.
De wind irriteert, en mijn buik had honger....
T dorp ligt er donker en verlaten bij, zo nu en dan loopt er een dronken dropje uit de kroeg langs die zijn duim opsteekt en grinnikend verder loopt.
Zou nu ook wel een stevig slaapmutsje lusten ;-)
Maar stiekem kan ik hier ook wel van genieten, daar zit ik dan.
Samen met baby inside, zo ontzettend vroeg in de ochtend... zijn schopjes en hikjes
Net al beleef ik het zo een stukje beter.
Ik heb en had me voorgenomen om na mijn laatste tabletje Oxazepam helemaal over te geven.
Te genieten van elk moment dat mijn kleine vent groeit in mijn buik.
Zeg nooit nooit, maar dit is de laatste keer.
Mijn voorstelling van een 2e zwangerschap was iets rooskleuriger dan hij uiteindelijk verliep, dus deze laatste weken geniet ik als nooit te voren.
De kleine man groeit hartstikke goed, ik ook haha.
Aymé geniet van alle voorbereidingen en helpt ontzettend goed mee.
Ik kan niet wachten om haar reactie op haar kleine broertje straks te zien.
Zijn naam spreekt ze goed uit en houdt hem keurig geheim, wanneer iemand vraagt hoe hij heet zegt ze "Mama-baby", mijn knappe meisje.
Met haar Breath Holding Spells gaat het de laatste tijd goed.
De laatste keer was de You-Tube imitatie, en tot zover hebben we haar bij pijn, verdriet of boosheid nog zo af kunnen leiden dat het goed ging.
Mijn verlof is imiddels al een week ingegaan en na de 16 weken heb ik nog 4 weken vakantie erachteraan geplakt.
Omdat ik zo vroeg al in de ziektewet kwam, vervielen ook mijn vakantieaanvragen en hield ik dus een mooi potje over.
Voor 2011 had ik dus 185 uur om op te maken.
Dat vooruitzicht van 5 maanden is natuurlijk niet verkeerd.
Maandag even een check-up op het CB met ons meiske...
Waar ik waarschijnlijk wel weer het 1 en ander over haar gewicht te horen zal krijgen.
13 kilo is ze maar, maar naar ons idee zit ze prima in haar vel.
Tot zover de up-date, anders wordt het helemaal zo'n never-ending-story.....
reacties (0)