Hoeveel uur zit er op een wekker???

Slaapt mijn Bach-meisje eindelijk een beetje door s'nachts, en zijn de krassen op mijn buik versmolten met de striae en Wilco zijn rug weer een beetje toonbaar........
Ben ik zo'n beetje de hele nacht in de weer.
Afgelopen nacht heb ik elk cijfer achter de 0 gezien, dus lees: 0, 1, 2, 3, 4 & 5.
Bij de 5 was ik het zat en sleurde mezelf met buik en kamp in de kuiten het bed uit... met olifantenkabaal, want ons Bach-meisje twijfelde geen seconde bij enig geluid en riep snoeihard "Maaaaaaaaaaaaaaaaaaaamaaaaaaaaaaaa".
Met andere woorden, de 4 druppels waren totaal uitgewerkt, ja 4....
Begonnen we met 8, die hebben we snel afgebouwd naar 4, je wilt je kind immers niet nachten lang drogeren, al is het totaal onschuldig... de gewenning is sneller aangeleerd dan afgeleerd, ook al zit het misschien wel tussen onze oren. 

Langzaam komt *D*day dichterbij, nog 8 weken op de teller, al kunnen er altijd nog 2 bijkomen dus voor het gemak houden we 10 aan *gniffel*, en merk ik dat mijn oerinstinct me voorbereid op een tijd die we dankzij Aymé al weer eigen zijn.
De befaamde "gebroken nachten".
Mijn niet meer gedrogeerde popje en ik besloten om 5u toch nog lichtelijk slaapdronken weer in het grote bed te duiken, maar als mijn blote voeten eenmaal het koude laminaat, inmiddels met slijtsporen tot de deur die verder gaan op het tapijt op de overloop en slaapkamer van mini-me, hebben geraakt ben ik genoodzaakt de 1e de beste wc, of dienstdoend toilet op te zoeken.
Maar zodra mijn been uit bed zwiept, zwiept de kramp in de kuit en sta ik vloekend naast bed.
Aymé kan ook 'nie meer apen mama, Meemee mee, pap iete' dus zitten we rond de klok van half 6, rise & shine beneden te koekeloeren.
Nog geen kwartier later staat Wilco onder aan de trap, of ik enig idee heb hoe laat het is?!
Duuuhhhhuuuhhh, vol trots kan ik hem dan ook nog melden dat zijn wekker het nog prima doet, slaat werkelijk geen uurtje over, zeker zijn euro's waard dus dat ding.
De uitdrukking op zijn gezicht is echter geen tientje waard, hij heeft elk uur meegekregen weet hij mij weer te melden... OEPS!
Vandaar dat we elke avond rond de klok van 21:00u voor pampus op bed duiken en voor ons hoofd het kussen heeft geraakt zijn we beiden in dromenland.
Zal eens informeren of aanstaande vaders ook deeltijd zwangerschapverlof kunnen krijgen.
Voor mij wordt het nu afzien, maar voor Wilco dus ook ( stiekem gniffel ik een beetje hoor, want ergens geloof ik er geen bal van dat hij wakker is geweest, want zijn oorverdovende gesnurk inclusief inademingen die me de gordijnen bijna van de rails trekken, doen me iets hééééél anders geloven ).

De wekker heeft zijn uren dus duidelijk wel gemaakt, nu wij nog
( ter info, zo rond 06:45u is Meetje weer in diepe rust verzonken op de bank... lief klein dondersteentje... vanmiddag een 'Nappy-uurtje met mama in het grote bed volstaat ook ;-) )