Eendjes en opgedroogd kalk

Veel te lang geleden.
Dus een up-2-deetje is wel op z'n plek
8 & 9 april hebben we het 'ziekenhuishobbelen gehad.

De 8e voor Aymé.
Sinds ze kan lopen, loopt ze met haar linkervoetje erg naar links.
Op zich geen ramp, want.....lopen met zo'n pamper tussen je benen lijkt me ook niet prettg, en als ik denk aan mijn 1e keer lopen met een maandverbandje in mijn onderbroek nou ja.
Maar goed, bijna de hele familie kwam met adviezen en raad, en mijn enige optie was toch even een bezoekje aan de huisarts.
Die weet het, als het erop aankomt toch beter.

Deze stuurde ons door naar de orthopeed, want, ondanks het feit Meetje al eens een echo van haar heupjes had gehad, kon het best zo zijn dat ze, nu ze ouder werdt, toch een afwijking aan haar heupjes had.
Tandenknarsend zat ik dan ook in de wachtruime op 8 april.
Eenmaal aan de beurt moest ze toch een stukkie kuieren, en moest mama een stukje vooruit lopen.
Gezien Aymé een bloedhekel heeft aan alles wat wit draagt ( ja, ook mama in haar uniform scoort lage punten ) zette ze het op een brullen .
En 'rende' gauw achter mama aan.
De beste dokter de meneer de orthopeed zette het bij de eerste stapjes op een lachen .
What's wrong??????
Nou juist, hij zag het bij de 1e stap al.
Aymé heeft iets van mama ge-erfd..............
Aymé en mama lopen beiden als een , maar nu heeft dochterlief de mazzel dat ze het alleen met links doet, en mama met beide .
Plagen met spalken, beugels e.d is niet nodig.
De dokter ziet licht aan het eind van de vijver.
Waarschijnlijk komt het voor haar helemaal goed, ik ben niet meer te redden
Opgelucht naar huis dus .

Voor mij liep 9 april iets minder rooskleurig af.
15 december ben ik immers geopereerd aan mijn Carpaaltje en peesschedeontsteking ( een te wauw woord voor Scrabble by the way ).
En gelijk na de operatie voelde het niet oke.
Oké, ik ben van de dove vingers af, en van het Carpaaltje is weinig meer over.
Maar die peesjes door mijn polsje.
Dus ook mama schoof aan bij de orthopeed, al dan wel in Meppel ipv Heerenveen, mar goed.
Wel, het is ds inderdaad niet oké!
Bij dingen die ik doe 'schiet' mijn pees naar onder en moet ik even gaan zitten om hem weer op zijn plek te drukken, en hoor je overduidelijk een *krgggggh* om de bibbers van te krijgen.
Nu ga ik dus 28 april weer op de snijtafel ....
En ben ik straks even zoet met gedroogd kalk met een kleurtje.
Hij wil de boel gaan gipsen zodat ik het echt niet kan belasten.
Zijn we weer mooi klaar mee dus.

Dit was weer even de up-2-deet nu nog met 2 handen........

423 x gelezen, 0

reacties (0)


  • Mijn Wondertjes

    Hopelijk ben je na de ingreep en herstel helemaal van je klachten af. Alvast veel sterkte toegewenst

  • berdien

    Wat een leuk geschreven blog! Natuurlijk wel minder leuk dat je weer geopereerd moet worden. Gips is niet fijn, maar als het de beste oplossing is, dan is het alleen maar positief. Gelukkig heeft je meisje niets met haar heupjes!

  • mama-van-maurice

    haha wat kun jij geweldig schrijven(typen)Fijn dat het bij je meisje te verhelpen is.maar wat balen dat je weer onder het mes moet zeg.liefss