Schoonmaken *zucht* het went ook nooit

En daar zit ik dan.
Op BB en niet zoals een moeder/huisvrouw/vriendin behoort te doen.
De stofzuigerslang in mijn rechterhand en de poetsdoek in links.
Nee, Jill zit op BB een beetje rond te lezen, op internet wat te surfen, koffie op tafel en net een geroosterd broodje met saté naar binnen gewerkt.

Vanochtend stond ik op met plannen.
Helaas vallen mijn dagen niet te plannen ( alleen als ik aan het werk ben, en dan zelfs valt het soms niet mee om te plannen ).
Mijn doel #1 was strijken, en nu staat de plank midden in de kamer, t ijzer brand bijna door zijn plaatje heen en 1 mand is nog maar glad gestreken en gevouwen.
De vloer moet ook nodig een beurtje hebben, en ik heb plechtig beloofd dat ik vandaag met de begroting van de badkamer aan de slag zou, zodat we aankomend weekend in kunnen kopen.

Maar nee, ik zit mijn tijd te verdoen achter de laptop.
E zit ik mezelf af te vragen waarom een vrouw de poetskriebels krijgt aan het einde van aar zwangerschap.
Jaaaaah ik heb ze ook wel gehad, maar je zou toch denken dat je juist dan extra lui bent en met zo'n enorme buik je ene been bijna niet voor t andere krijgt.

Maar nee, wij vrouwen kweken dan een poetsdrang waar je U tegen zegt.
En als je dan eenmaal in het bezit bent van je wonder, dan slinkt de drang om te poetsen in, en binnen no time verval je in je oude patroon ( nou ja ligt aan t aard van t beestje ).

Zo heel af en toe krijg ik zo'n bui, en ben ik eenmaal lekker bezig dan gaat t ook super.
Maar ga ik zitten o.i.d tja dan is het gedaan met de zin en laat ik de boel de boel.

Schoonmaken HET WENT NOOIT!