Merci Merci { Helaas niet in de vorm van chocolaatjes }
Na het dagelijkse ochtendritueel van opstaan, wassen, tandjes poetsen, koffie drinken, broodje eten peukje roken, Aymé wakker maken, flesje geven en mannetje uitzwaaien, lantefanter ik wat door het huis.
Rond de klok van half 9 vat ik het plan om de kleertjes van Aymé te pakken, en de boel voor het badje klaar te zetten.
Want om 10u staat er koffie leuten in Willemsoord op het program.
Na een praatje met mijn dochter loop ik eerst naar achter om Luna te roepen, zodat t kattenluikje even op slot kan, want dan kan ik na t bad & optut ritueel
Quwy ongestoord uitlaten zonder achtervolgd te worden door de 2 
. Maar, inmiddels bij de eethoek aangekomen hoor ik een 'gegil'.
Luna is buiten, vogeltjes vliegen buiten. De vorige keer dat ik hetzelfde soort gegil hoorde bleek dat uit het bekje van een mereltje te komen, dat in de bek van Luna vertoefde.
In huis belandde, met alle gevolgen van dien.
De bloedvleken zijn nog niet uit mijn rolgordijnen.
Nu kun je je voorstellen dat mijn 1e gedachte was : "NIET WEER"!!!!
De gordijnen achter waren dicht, dus zien wat er gebeurde kon ik niet.
Maar het was al te laat, het 'gegil' kwam dichterbij, en na het rammelen van t kattenluikje was het 'gegil' al binnen.
In een poging mezelf te verstoppen
kroop ik achter het gordijn, om er gelijk weer achterweg te komen, want ik kwam tot de conclussie dat Aymé nog in de box lag. En in alle paniek
was ik ook nog eens mijn telefoon kwijt. Sprintje naar de gang, papa gebeld, mezelf vermand om Aymé uit de box te togen en weer in de gang.
Een geluk bij een ongeluk dat Luna dat arme beestje achter de bank liet vallen, zo bleven mijn gordijnen en rolgordijnen gespaard
. Papa heeft het beestje buiten gezet.
Deze keer was t wel zwart, maar geen mereltje.
Bij het opnemen van de 'schade' zag ik tot grote opluchting dat er wel veel veertjes lagen, een paar druppels bloed en een beetje poep.
Kwamen we deze keer redelijk ongeschonden uit de strijd.
Mijn stembanden zijn klaar voor de dag.
De stofzuiger en dweil hebben hun uurtjes weer gemaakt.
Nu is het tijd voor een
stress-stok' en een verdiend bakje
. En dan maar eens Aymé in badje, die 10u gaan we nu niet redden.
En wat betreft Luna, ach dat lieve beestje.
Voor hun betekent een prooi mee naar huis nemen, dankbaarheid.
Zijn het geen levende muizen, dan wel dooie, net zoals kikkers en vogels.
Ik heb haar nu vriendelijk verzocht om de volgende 'Merci' te zeggen met een bloemetje of chocolaatjes
reacties (0)