Gisteren was het bloedje heet... Vooral binnen is het 's avonds met
zulk warm weer vaak niet uit te houden. Dus om 17:00 besloten wij
verkoeling op te zoeken in Rockanje. Wel of geen voetbal, maar naar het
strand zouden we gaan, als het aan mij lag! De tweede helft zouden we
onderweg in de auto via de radio volgen.
Maar al gauw gingen de dingen tegen zitten. Allereerst bleek bij het
printen van de routebeschrijving het e.e.a. fout te zijn gegaan, en
daardoor misten we, eenmaal op de snelweg, al gauw een afslag. De
euforische stemming na Oranje's overwinning op Brazilië sloeg al gauw om
in hevige frustratie. Toen we er eindelijk bijna waren bleek dat er
veel wegen naar Rockanje waren afgezet. Maar voordat we dat door hadden
reden we op en neer door Briele op zoek naar een bordje wat ons naar
Rockanje zou leiden. We snapten niet waar we telkens de plank
missloegen. Toen we eindelijk het licht gezien hadden, en de omleiding
naar Rockanje volgden kwamen we dan eindelijk bij het strand.
Voor S-ara was het de eerste keer. En ze vond het allemaal
reuze interessant: vooral die zandkorrels die door haar vingertjes
glipten. Het koude zeewater daarentegen vond ze maar niks. Wat was het
heerlijk daar op het strand. Dat was 1,5 uur in de auto zeker de moeite
waard geweest. We besloten daar dan ook zo lang mogelijk van te
genieten, totdat een onweersbui roet in het eten gooide. Snel pakten we
alles weer in en konden niet vermijden om toch kletsnat bij de auto aan
te komen. De terugweg verliep gelukkig een stuk gemoedelijker, en we
concludeerden dat ondanks de tegenslagen op de heenweg en de korte duur
van ons strandplezier, dat het zeker de moeite waard was. De collage hieronder bewijst het. ;-) We gaan er
zeker snel weer terug, maar dan wel met een navigatiesysteem in de auto.
;-)
reacties (0)