Stoppen met werken?

Steeds waker twijfel ik of ik straks wel weer wil werken. De oudste is 2 en de jongste ruim 2 maanden. Ik geniet heerlijk van mijn kids. Financieel zullen we natuurlijk moeten inleveren. Ik moet alleen eens rustig gaan bekijken hoeveel dat daadwerkelijk is. Want kdv en schoonmaakster hoeft niet meer, maar mijn salaris valt natuurlijk weg. Verder is het probleem dat mijn registraties voor mijn werkzaamheden vervalt en ik in de toekomst niet meer terug kan komen in mijn huidige werk (tenzij ik opnieuw studie zal volgen en examen zal doen). Maar ja, hoe erg vind ik dat?
Zeker nu met Corona ben ik erg gewend aan het rustige (niet gehaaste) leventje. Ik zou niet weten hoe ik straks werk, sport en sociale activiteiten moet combineren met het gezin.
Wat was voor jullie de reden om thuismoeder te worden? En wat waren de nadelen die je daarbij hebt geaccepteerd?

3277 x gelezen, 1

reacties (37)

1 2



  • Jansis

    Ik werk in de zorg. Na de eerste 18 uur gaan werken. Na de derde kon dit naar 16 uur.

    En toen ging ons ziekenhuis failliet tijdens mijn verlof van de vierde.

    Nu werk ik in de thuiszorg, 8 uurtjes per week.

    Ik mis het werken in een ziekenhuis, de hectiek en de gezelligheid van collega's om mij heen.

    Maar geniet ontzetten van de rust in huis. 4 Kids met al en nevenactiviteiten daar werd ik eerder wel gestressd van. Maar nu veel meer tijd voor. Geen oppas nodig. Want de meeste uurtjes van die 8 zijn in de avond of weekend. En dat geeft ook rust. Mijn kinderen vonden het altijd vervelend om naar de opvang te moeten. Verschillende opties gehad maar mijn kinderen werden er niet vrolijk van. Toch nog 13 jaar volgehouden werken en oppas. Maar voorlopig blijf ik gewoon 8 uurtjes werken. Wat ook precies genoeg is om mijn diploma geldig te laten 😉

  • Jansis

    Ik werk in de zorg. Na de eerste 18 uur gaan werken. Na de derde kon dit naar 16 uur.

    En toen ging ons ziekenhuis failliet tijdens mijn verlof van de vierde.

    Nu werk ik in de thuiszorg, 8 uurtjes per week.

    Ik mis het werken in een ziekenhuis, de hectiek en de gezelligheid van collega's om mij heen.

    Maar geniet ontzetten van de rust in huis. 4 Kids met al en nevenactiviteiten daar werd ik eerder wel gestressd van. Maar nu veel meer tijd voor. Geen oppas nodig. Want de meeste uurtjes van die 8 zijn in de avond of weekend. En dat geeft ook rust. Mijn kinderen vonden het altijd vervelend om naar de opvang te moeten. Verschillende opties gehad maar mijn kinderen werden er niet vrolijk van. Toch nog 13 jaar volgehouden werken en oppas. Maar voorlopig blijf ik gewoon 8 uurtjes werken. Wat ook precies genoeg is om mijn diploma geldig te laten 😉

  • Jansis

    Ik werk in de zorg. Na de eerste 18 uur gaan werken. Na de derde kon dit naar 16 uur.

    En toen ging ons ziekenhuis failliet tijdens mijn verlof van de vierde.

    Nu werk ik in de thuiszorg, 8 uurtjes per week.

    Ik mis het werken in een ziekenhuis, de hectiek en de gezelligheid van collega's om mij heen.

    Maar geniet ontzetten van de rust in huis. 4 Kids met al en nevenactiviteiten daar werd ik eerder wel gestressd van. Maar nu veel meer tijd voor. Geen oppas nodig. Want de meeste uurtjes van die 8 zijn in de avond of weekend. En dat geeft ook rust. Mijn kinderen vonden het altijd vervelend om naar de opvang te moeten. Verschillende opties gehad maar mijn kinderen werden er niet vrolijk van. Toch nog 13 jaar volgehouden werken en oppas. Maar voorlopig blijf ik gewoon 8 uurtjes werken. Wat ook precies genoeg is om mijn diploma geldig te laten 😉

  • Jansis

    Ik werk in de zorg. Na de eerste 18 uur gaan werken. Na de derde kon dit naar 16 uur.

    En toen ging ons ziekenhuis failliet tijdens mijn verlof van de vierde.

    Nu werk ik in de thuiszorg, 8 uurtjes per week.

    Ik mis het werken in een ziekenhuis, de hectiek en de gezelligheid van collega's om mij heen.

    Maar geniet ontzetten van de rust in huis. 4 Kids met al en nevenactiviteiten daar werd ik eerder wel gestressd van. Maar nu veel meer tijd voor. Geen oppas nodig. Want de meeste uurtjes van die 8 zijn in de avond of weekend. En dat geeft ook rust. Mijn kinderen vonden het altijd vervelend om naar de opvang te moeten. Verschillende opties gehad maar mijn kinderen werden er niet vrolijk van. Toch nog 13 jaar volgehouden werken en oppas. Maar voorlopig blijf ik gewoon 8 uurtjes werken. Wat ook precies genoeg is om mijn diploma geldig te laten 😉

  • OemSaifeddin

    Ik zie er alleen maar voordelen van in. Ik heb als invalhulp gewerkt bij een super fijne kinderopvang maar nadat me contract niet meer werd verlengd na de 3e keer heb ik geen werk meer kunnen vinden. Daarbij kreeg mijn eerste na een hele traject op een jonge leeftijd de diagnose ASS en ontwikkelingsachterstand op meerdere gebieden en ik wou er voor hem zijn. Toen hij naar school ging had ik tijd voor mezelf en dat had ik nodig zonder het gehaast etc. Het is zwaar een kind met ASS en ik wou gewoon even tot mezelf komen.

    Sindsdien ben ik het zo gewend en ik weet het niet beter en mijn man vind het niet nodig dat ik werk. Hij is de verantwoordelijke voor het brood in huis dus dat scheelt. Ik heb 3 kindjes en zwanger van de 4e dus ik geniet er bewust van omdat het snel gaat

  • jjma

    Ik ben gestopt met werken. Ik werkte in de zorg. Na mijn 2e kindje wel weer aan het werk gegaan. Oppas krijgen werd lastiger maar kon het alsnog combineren met mijn baan. Mijn man liet af en toe doorschemeren dat hij liever had dat ik gewoon huismoeder was. Hij wilde graag na een dag hard werken rust hebben en niet nog vanalles moeten. Ook door zijn overspannenheid en in combinatie met een baby die erg veel huilde begreep ik dat goed. Ik ben zelf niet zo'n duizendpoot die alles kan en dan onder controle heeft. Dus ik ben gestopt met werken.

    Dat bevalt me super goed. Mijn gezin is mijn job en het loon krijg ik van mijn man. Hij verdiend heel goed dus wat dat betreft hebben we niets tekort. Ik wil graag een groter gezin, altijd al moeder willen zijn en nu kan dat ook! Als ons meer kinderen gegeven worden natuurlijk. Verder heb ik een goed sociaal leven, ben elke dag wel een keer de deur uit. Ook s' avonds kan ik vaak weg en dat vind mijn man ook prima. Zo kom ik evengoed aan het stukje even geen moeder zijn.

    Het bevalt mij heel goed en ik mis het werken nu niet. Mischien dat ik wel vrijwilligerswerk of iets ga doen, dat lijkt me wel leuk. We zien we hoe het levem loopt. Voor nu geen het alleen moeder zijn me rust.

  • Narnar

    Als je wilt stoppen dan zou ik dat doen. Ik zou echter wel met je man gaan praten over de financiële zaken mochten jullie later uit elkaar gaan. Misschien niet leuk om te bedenken, maar als je zometeen weer moet of wilt werken wanneer je kinderen ouder zijn dan begin je weer vanaf onderaan. Ik ken best wel wat vrouwen die spijt hebben dat ze niet parttime zijn blijven werken, omdat ze nadat de kinderen groter waren alleen vervelende / saaie banen konden krijgen, onder het niveau wat ze gewend waren. Als je dan ook uit elkaar gaat heeft je man het voordeel dat hij altijd nog gewerkt heeft. Het gaat lastig worden om dan bijvoorbeeld een woning te vinden enzovoort. Voor je man niet.

  • Nog-even!

    Ik wilde altijd al graag zelf fulltime voor mijn eigen kinderen zorgen... Gewoon omdat ik ze te leuk vind om ze te willen missen... En eerlijk: ik denk dat ik gek zou worden als ik ernaast nóg een baan zou hebben... Dus geen moeilijke keuze... Mijn man heeft een fijn salaris, dus ik heb er nirts voor hoeven laten. Dat scheelt. Maar wij stonden er samen achter dat ik bij de kinderen thuis zou zijn. Dus het was geen moeilijke keus Enige nadeel was dat we 1 auto hebben. Maar nu mijn man fulltime thuiswerkt, heb ik dus weer wat meer vrijheid

  • Caroline27

    Ten 1e vind dat beide ouders horen te werken niet alleen man geld hoort te verdienen mij man verdien echt niet slecht maar alles zo duur vind het echt bijzonder hoe sommige op 1 salaris kunnen doen.

    En ik vind het heerlijk om af en toe even op mij werk zijn kom even tot rust want 2 meiden van 2,5 en 4,5 vind heel pittig mij zoontje dan 4 maanden had nog wel graag wat langer thuis willen zitten. Hij zit nu op KDV hij doe het harstikke goed daar maar ik denk dat het ligt hoe je zelf ben vind erg fijn om even weg van huis zijn even ontladen thuis zijn huishouden continu bezig even fijn als je op je werk ben.

  • Mama-van-E.J.M

    Haha leuk dat jij dat vind, maar is toch ieder zijn/haar mening? T gaat toch of de stellen er zelf tevreden mee zijn. Zo ben ik sinds vorig jaar juli volledig thuis omdat mijn man directeur werd en drukker werd, we wilde dat ee stabiele thuisbasis is voor se kids en met mijn werk van jagen en rennen was dit niet fijn voor ze. Inmiddels kindje nr 4 onderweg, en heeerlijk juist! Kan gewoon genieten en hoeft niet te denken hoe ga ik dat allemaal doen straks, ik kan zo ook heerlijk middagdutjes doen en veel qualitime met de jongste 👌. Het hoeft helemaal niet zo slecht te zijn, ieder zn ding zo😉

  • Mama-van-E.J.M

    Haha leuk dat jij dat vind, maar is toch ieder zijn/haar mening? T gaat toch of de stellen er zelf tevreden mee zijn. Zo ben ik sinds vorig jaar juli volledig thuis omdat mijn man directeur werd en drukker werd, we wilde dat ee stabiele thuisbasis is voor se kids en met mijn werk van jagen en rennen was dit niet fijn voor ze. Inmiddels kindje nr 4 onderweg, en heeerlijk juist! Kan gewoon genieten en hoeft niet te denken hoe ga ik dat allemaal doen straks, ik kan zo ook heerlijk middagdutjes doen en veel qualitime met de jongste 👌. Het hoeft helemaal niet zo slecht te zijn, ieder zn ding zo😉

  • Florien84

    Mijn man werkt fulltime en ik 4 dagen. Als we straks drie kinderen hebben dan ga ik een dag ouderschapsverlof opnemen.

  • Sophie-123

    Als het aan mijzelf zou liggen, zou ik totdat mijn tweede kindje ongeveer 2,5/3 jaar oud is thuis willen blijven.. Ik vind het heel fijn om thuis te zijn met ze! Alleen mijn man vindt dat niet eerlijk, want hij wil ook graag zijn papadagen. Geheel terecht natuurlijk, dus we hebben het eerlijk verdeeld. Ik ben wel de helft minder gaan werken.

  • Lady-Whistledown

    Leg de voor en tegens op tafel en maak op basis daarvan een beslissing. Voor mij was de keuze makkelijk: doorgaan met werken. Nog geen seconde spijt van.

  • Mykha

    Ik ben thuismoeder en vind het heerlijk! Maar dat kwam eigenlijk omdat ik tijdens het laatste jaar van mn master zwanger werd en ik afstudeerde de dag dat mn zoontje geboren werd. Daarna kwam Corona en kon ik nergens een baan vinden. Nu zwanger van de 2e en vind het prima zo! Financieel is het mogelijk. Ik ben wel bang dat mn diploma straks niet zoveel meer waard is als ik te lang wacht, dus ik hoop werk te vinden als mn volgende kindje 1 is ofzo, wel parttime.

    Toen ik kind was, was mijn moeder altijd thuis. Ik vond dat zo fijn! Wil dat ook voor mijn kinderen kunnen doen..

  • Maartje07

    Dat was mijn moeder ook. Daarom hier ook kunnen regelen sinds de jongste naar school gaat dat er elke middag 1 van ons thuis is. Daarvoor gingen ze (toen de oudste 2 op school zaten) Max 1 middag naar een gastouder. Het is fijn dat dat zo kan.

    Ik denk trouwens niet dat je bang moet zijn dat je diploma niks meer waar is, hoor. Ik weet uiteraard niet welke master je hebt, maar toen ik ging werken na mijn masteropleiding wist ik ook niks van het werkveld (ook al was het een master ri de sector waar ik in werk). Het gaat bij een masteropleiding veel meer om de manier van denken die je ontwikkeld (analytisch denken bijv), dan om specifieke vaardigheden. Uitzonderingen daargelaten uiteraard (zoals geneeskunde, farmacie, tandarts etc).

  • Narnar

    Werkgevers kijken wel heel anders naar iemand als je een gat hebt in je cv hoor. Bij meer dan een jaar niets te hebben gedaan wordt je al snel niet meer overwogen.

  • Canimelif

    Ik heb een maand of bewust thuis gebleven. Ik merkte dat het niks voor mij was. Ik werd er niet vrolijker van en mijn kinderen dus ook niet.

    Toen weer lekker aan het werk gegaan. Heel fijn hoor, door die vaste structuur werd het voor mij makkelijker om mijn tijd goed in te delen. Dus meer met de kinderen doen, i.p.v. er alleen maar te zijn.

  • Maartje07

    Weet je: voor beide is wat te zeggen en is gewoon helemaal persoonsafhankelijk. Daarin speelt het hele gezinsleven mee: wat geeft jou rust, hoe zijn je kinderen (relatief makkelijk of kinderen met veel zorgen?), welk werk doet je man (loondienst of eigen bedrijf?) etc.

    Voor mijzelf geldt dat ik mijn werk echt nodig heb om een leukere moeder te zijn. Ja, en soms tijdens pieken (werk in onderwijs) is het druk, maar meestal heerlijk.

    Daarbij hebben we op dit moment een fijne verdeling met dat ik werk onder schooltijden op ma, di, do en vrijdag de hele dag. M’n man is dan s middags vrij.

    Nu net verlof en we moeten de boel nu gaan herorganiseren ivm 4e kindje, maar ook dat komt goed (wordt Max 2 dagen KDV, zoals we ook bij de anderen hadden, maar voorlopig eerst 1 ws). Het geeft veel rust dat er s middags altijd iemand thuis is.

    Ik ga sws na m’n verlof (+ 5 weken vakantie erachteraan) nog minimaal 1 dag ouderschapsverlof opnemen. Is er ook niet een dergelijke optie in jouw werk evt? Je kindje is nu 2 maand, dus snap ook best dat je nu nog opziet tegen de ratrace.

    Anderzijds: als je diep in je hart liever thuis bent bij de kids en het kan, dan dat gewoon doen.

    De argumentatie om als vrouw financieel onafhankelijk te zijn vind ik persoonlijk wat kul. Dat is wel de laatste (lees: geen) reden waarom ik werk.

  • Myrtheflower

    Ontslag. 11 mnden thuis gezeten en bijna depressief geworden zo zwaar heb ik het ervaren. Thuismoeder zijn is blijkbaar niet zo mijn ding ;). Je zou ook kunnen kiezen voor een extra dag ouderschapsverlof?

  • Lama94

    Vanwege een ongeluk in het verleden kan ik niet werken. Wat vond ik dat vreselijk! Tot mijn zoontje geboren werd. Nu zou ik niet anders willen. Ik vind het fijn dat ik bepaalde opvoedkeuzes kan maken, zonder mij druk te maken over de opvang. Zo hebben wij er bijvoorbeeld voor gekozen om hem niet alleen te laten huilen, ook niet in zijn bedje. Ik heb maanden naast heb gelegen/in de draagdoek gedragen. Onze keus. En mogelijk omdat ik mij niet druk hoefde te maken over zijn slaapjes bij de opvang.

    Ik vind het fijn dat ik hem zo goed mag zien opgroeien en hem niet wekelijks hoef weg te brengen zodat ik kan werken. Om vervolgens van alles te missen.

    Niet hoeven kolven op het werk.

    Ondertussen ben ik 24 weken zwanger. En ik vind het wel spannend, straks fulltime zorg voor twee kleintjes. Mijn zoontje is bij de geboorte bijna twee. Maar dat zal wel los lopen.

    Voor mij is het van belang dat ik niet dag in dag uit thuis zit. Ik ga regelmatig bij mensen op bezoek, de meeste hebben ook jonge kinderen. Regelmatig naar het dorp. Het bos, de bibliotheek, de kinderboerderij etc. Niet elke dag van de week is gevuld, maar om de dag iets doen doordeweeks heb ik echt baat bij.

    Financieel hebben we het niet heel breed. De dagelijkse benodigdheden hebben we gewoon. En we sparen maandelijks een klein bedrag.

    Grotere aankopen zoals een nieuw bed, moet van de spaarrekening. Dure uitjes doen we vrijwel niet, echt een uitzondering om te doen. Gelukkig genieten we ook van uitjes zoals het kabouterbos ed. Eten bestellen/uit eten doen we zelden. Vakantie zou één keer per jaar een week kunnen, maar sinds mijn zoontje geboren is niet meer gedaan. Oftewel, we leven bewust niet luxe. Maar dit vinden we allebei prima. We vinden het veel belangrijker dat ik thuis kan zijn bij de kinderen.

    Mijn man werkt wel fulltime, anders is het niet te doen. Maar hoeft gelukkig niet over te werken.

    Succes met je keuze! Het is heel persoonlijk.

  • Love2bmom

    Ik ben 5 jaar thuis geweest bij de kids. Ik vond het heerlijk!! En zo fijn de rust voor de kinderen. Toen ze 2,5 waren gingen ze naar de peuterspeelzaal 2 ochtenden in de week. Ben zo blij en dankbaar voor de keuze om thuis te (kunnen) blijven voor de kinderen.

  • Lindaaaaaaaa

    Ik moet er niet aan denken!! Ik werk 33 36 uur maar wel onregelmatig en zie daardoor mn kind regelmatig

  • MamaItalia

    Ik ben sinds 2018 thuis. Vorig jaar Januari weer begonnen met solliciteren maar het is een ramp er is weinig werk en het gat in mijn cv maakt het nog moeilijker ( Italie). De eerste 2 jaar huismoeder vond ik fijn, nu ben ik oprecht gefrustreerd. Het is niets voor mij om de hele dag met de kinderen te zijn (de jongste gaat nog niet naar school) schoonmaken koken en veel meer helaas niet met de pandemie. Ik ben ook niet iemand die veel vraagt dus de kinderen zijn maar heeeeel soms een middagje weg en nooit alledrie samen. Mijn hersenen zijn minder getraind, ik snak echt naar een praatje met een volwassene, naar taken uitvoeren enz. Naast het feit dat ik pensioen op wil bouwen en het feit financieel afhankelijk te zijn van mijn man begint ook te knagen. Let op het is niet zo dat ik niet van de kinderen houdt. Het feit dat ik veel met ze kan doen en er altijd ben voor ze is natuurlijk goud waard. Maar gezien de scholen hier ook heel lang gesloten zijn geweest, heb ik echt een full immersion gehad met ze, nooit een seconde voor mezelf en dit maakt me vaak geen gezellige mama

  • Lena87

    Ik geniet echt van thuis zijn. Niet haasten in de ochtend en na werk nog alles moeten. Kinderen de aandacht en mooie belevingen. Mama is er altijd. Wereld is niet klein geeft rust regelmaat

  • noemmijmaarmama

    Ik zag er na mijn verlof gigantisch tegenop om weer te gaan werken en denk achteraf ook dat ik te snel weer ben gaan werken (zoontje was iets van 14 weken, had al wat langer verlof genomen). Maar toen ik aan de slag ging was het al snel fijn. Ik heb in mijn omgeving niet veel kinderen en hoewel we het ook met opa’s oma’s konden redden is het voor mijn zoontje echt goed om naar het kdv te gaan.

    Misschien kun je overwegen om ouderschapsverlof op te nemen voor een paar maandjes? Zeker als je dat bij de oudste nog niet gebruikt hebt kun je best een periode opnemen. Dan neem je nog niet definitief afscheid en kun je proberen hoe het bevalt, ook zonder je inkomen (tenzij je werkgever heel welwillend is en iets wilt doorbetalen).

  • Assiral

    Ik vind mezelf een leukere moeder als ik werk.

    Ik vind mijn werk leuk, is echt even “mijn” ding, heb lol met mijn collega’s, en ben even geen mama. Ik zou dit voor geen goud willen missen, nog los van het financiële gedeelte.

    Daarbij zou ik mij niet kunnen voorstellen om geen inkomen te hebben en altijd afhankelijk van mijn man te moeten zijn. Stel dat ik een paar nieuwe schoenen wil, lekker uit eten oid met mijn vriendinnen? Dan zou mijn man dat allemaal moeten betalen. Want toeslagen krijg ik niet ivm zijn “te hoge inkomen” Nee ik vind dat niks. Daarbij vind ik het ook erg belangrijk om mijn eigen centjes te hebben voor het geval dát.. je weet nooit hoe je relatie loopt.

    En natuurlijk werk ik ook voor mijn pensioen later. En ik wil het voorbeeld zijn voor mijn dochter, die later ook gewoon moet werken voor haar centen en wil haar niet leren financieel afhankelijk te zijn van een man.

    En ik wil haar ook niet de lol van het kdv afnemen, ze heeft het daar zó naar haar zin. Ik denk dat zij ook echt behoefte heeft aan spelen met andere kinderen en er ook niet gelukkig van wordt om dag in dag uit 24/7 met mij te zijn, ze is nu bijna 3 en wil graag uitdaging. En ze leert enorm veel op het kdv.

    Volg je gevoel...

    En bang zijn om terug in het ritme te komen na corona heeft iedereen wel, maar dat komt echt wel weer goed eenmaal je daar weer in zit.

  • tweede83

    Precies dit. Je bent er zelf ook nog en ik wil me ook blijven ontwikkelen en m'n eigen ding kunnen doen. Daarnaast niet afhankelijk willen zijn. En ik ben erg veel bij mijn kids door onregelmatige diensten. Ik vind het heerlijk om thuis te zijn, maar ben wel een leukere mama doordat ik kan blijven werken

  • Vlindermoeder

    Door omstandigheden ben ik bijna een jaar thuis geweest met onze dochter. Het grote voordeel is dat je niets mist van je kind. Het nadeel is ook dat je niets mist van je kind haha! Dan bedoel ik de driftbuien, slecht slapen etc. Daarbij hebben wij 2 honden. Dat betekent dus altijd zooi in huis en dat zie je dan ook. Ik kon nooit even alleen zijn. Even een boek lezen, filmpje kijken of iets dergelijks. Als onze dochter op bed lag (dat was niet veel), dan zorgde ik dat alles al voor het eten klaarstond, het huishouden werd gedaan etc. Als mijn man 's avonds thuis kwam dan had ik alleen te vertellen hoeveel poepluiers ik had verschoond en welke wandelingen we hadden gemaakt. Ik werd er echt geen leukere moeder van.

    Inmiddels werk ik dus weer en wat een wereld van verschil! Ik zit veel beter in mijn vel, ik doe nieuwe contacten op en heb 's avonds ook eens wat te vertellen. Onze dochter heeft het enorm naar haar zin bij de opvang. Ook op de dagen dat ze niet hoeft, wil ze heel graag met papa mee in de auto (mijn man brengt haar altijd).

    Denk er goed over na en ik zou je aan willen raden om je kinderen toch 1 à 2 dagen naar de opvang te doen. Zo kun je boodschappen doen, je huis op orde brengen en afspraken maken zonder je kinderen erbij (bijvoorbeeld kapper)

  • Raintje

    Ik heb hetzelfde als jij.. Ik werkt in de zorg, nu nog met verlengt verlof, werk in de zorg.. Ik kan er ook niet zomaar tussenuit zonder mijn Big-registratie te verliezen. Op dit moment zou ik graag thuis zijn. Oudste bijna 3, jongste bijna 5 maanden als ik weer aan de slag moet.

    Eigenlijk wil ik niets van mijn kinderen missen, maar ik weet ook hoe leuk de oudste het heeft op de opvang. Ik had het na de eerste ook, de wens om thuis te blijven. Maar wij kunnen helaas niet zonder mijn salaris.

  • Tissie

    Ik moet zeggen dat ik helemaal geen last had van een kleinere wereld toen ik thuis zat met mijn oudste. Ik ging babyzwemmen, naar de dierentuin of kinderboerderij, naar vriendinnen, naar een binnen speeltuin of bedenk het. Ik heb me echt niet verveeld, was zelden thuis.

    De eerste lockdown was het wel even anders omdat er toen veel niet meer kon. Maar hé, daar had iedereen last van toen ze thuis moesten werken en ik had extra kinderen dus was druk zat met alle kinderen.

    Nu gaat mijn oudste naar school en ben ik alleen met de jongste "thuis". Nu is het wel wat lastiger om bepaalde dingen te ondernemen omdat een heleboel nog niet kan. Maar ik ga alsnog regelmatig naar vriendinnen met kinderen van zijn leeftijd. We gaan regelmatig naar de speeltuin en langzaamaan mag er weer steeds meer.

    Ik denk persoonlijk echt aan hoe je eigen instelling is en aan het karakter van je kind. Mijn kinderen zijn super sociaal, lopen voor op de gemiddelde ontwikkeling, kan ik zonder problemen ergens laten spelen en zijn eigenlijk best normale kinderen. Beetje zoals ik zelf was met een thuis blijvende moeder 😜

    Overigens werk ik nu wel een paar uur in de week 's avonds als de kinderen op bed liggen. Dit omdat ik graag een extra spaarpotje wil vullen voor als we straks een huis gaan bouwen😅 maar ik heb amper contact met collega's, heb ze nog nooit in het echt gezien en werk dus alleen maar thuis. Dus voor mijn sociale contacten hoef ik het ook niet te gaan werken😂

    Mijn kinderen hebben mijn wereld groter gemaakt. En ik geniet er onwijs van dat ik dagelijks voor ze klaar kan en mag staan. En wie weet voelt het over 5 jaar anders, maar dat zien we dan wel weer.

  • Mamaaatje

    Ik sluit me aan bij onderstaande reacties.. je wereld wordt wel hrel erg klein, maar ook die van je kids!

    Naar een kdv gaan en vriendjes hebben is heel erg goed voor de ontwikkeling en voorbereiding op school.

    Ook de werelden van je kinderen worden heel erg klein.

    Ik zit nu ivm mn zwangerschap heel veel thuis. Werk al een paar maanden nauwelijks meer en vanaf volgende week verlof.

    Ergens is het wel lekker, maar ik voel me ook ergens zo nutteloos. Maak echt nieg veel mee. Die ene keer in de week dat ik een paar uurtjes werk vind ik juist heerlijk. Kom de deur uit, zie mn collega's en ook voor mn zoontje van 3.5 merk ik dat ik teveel thuis ben.

    Het is aan de ene kant goed natuurlijk, maar aan de andere kant hangt hij zo enorm aan me. Wat logisch is want hij is bijna altijd met mama. Gelukkig wel 2 ochtenden kdv en 1 hele dag opa en oma in de week, maar toch.

    Hier maak ik me wel zorgen om.

    Dus ik zou er nooit voor kiezen om volledig thuis te zijn. Lijkt me voor niemand in het gezin goed.

  • Assi81

    Ik zou als vrouw zijnde echt streven naar een eigen inkomen. Niet om negatief te doen, maar vanuit realistisch oogpunt; mocht jij of je man besluiten ooit uit elkaar te willen dan heb jij financieel een enorme achterstand.

    Uiteindelijk is het jouw keuze en moet je doen wat jou gelukkig maakt. Maar vergeet niet dat je kids straks ook groter worden.

    Je leefwereld wordt inderdaad een stuk kleiner.

  • Nog-even!

    Ik ga niet mijn hele leven anders inrichten uit angst dat mijn relatie mis zou kunnen lopen... Die energie steek ik dan liever in mijn relatie

  • dennenboom

    Wij hebben in de zwangerschap goed overlegd welke ouder we thuis zouden willen hebben, omdat we het eigenlijk onmisbaar vinden dat er minimaal 1 persoon bij baby blijft. Nou en dan was de afweging a) dat ik denk dat het fijner is voor kindje om bij mama te zijn, b) hij verdiend meer (maar mijn werk was leuker, dus das wel jammer 😜).. Dus zodoende eigenlijk. Daarnaast kiezen wij voor thuisonderwijs dus is het wel bijna noodzakelijk dat er iemand fulltime thuis is. Geen nadelen verder, ja als je (dan eindelijk) iemand spreekt heb je niets te vertellen, maar dat had ik sowieso niet 😂. Ik denk dat veel terug komt op dat moeders geen support/stam hebben en het daardoor voor veel mensen eenzaam en zwaar kan zijn. Dus eenzaam soms, maar vind ik persoonlijk niet opwegen tegen de nadelen van niet met dreumes zijn.

  • Dibbus

    Zelf geen thuismoeder, maar wat ik vaak als nadeel hoor van vriendinnen is dat hun wereld wel erg klein wordt zonder werk en dat ze verder af komen te staan van de maatschappij, waardoor relatief kleine problemen ineens veel groter lijken dan voorheen. Al is het maar doordat je beter kan relativeren als je de hele dag mensen hebt geholpen met hun problemen (bv psycholoog, verpleging, politie etc).

    Ikzelf denk dat ik vooral de uitdaging zou gaan missen. 1 of 2 jaar waarschijnlijk nog best lekker maar op de lange termijn heb ik toch iets nodig waarbij ik mijn brein echt kan gebruiken. (Ik snap dat je dat ook met cursussen/hobbies kan doen, maar dat is voor mij toch anders)


1 2