72u na de spoedsectio.

De eerste 72u na de spoedsectio waren een hell.
De pijn. De angst. De adrenaline. De boosheid. De kraamtranen. Het niet kunnen bewegen.

Om de paar uur kreeg in een been prik met morfine.
Elke keer als mijn kleintje huilde.moest iemand (partner of zuster) hem wiegen, verschonen wiegen.
Ik kon alleen maar huilen.

De pleister ging er af en zag mijn wond. Die zag er een stuk mooier uit als verwacht!
De katheter werd er uit gehaald en ik mocht rustig gaan proberen te staan om te gaan plassen en douchen.

Ik vond dit een mega eng iets. Ik had nog niet al het gevoel terug in mijn benen.
Mijn lichaam deed zoveel pijn dat ik nooit gedacht had dat het me zou lukken.

Toch kon ik met veel hulp opstaan en schuifelend naar de badkamer.
Plassen lukte met veel pijn. Douchen ging met veel hulp.

Ik kreeg die dag mijn moeder en oma op bezoek.
Wat heb ik geklaagd en gehuild.

Ze liepen met mijn baby op de arm en andere maakte er foto's van terwijl ik toekeek.
Ik lag op bed met veel pijn. Het lopen en douchen voelde alsof ik een marathon gelopen had in mijn conditie.
Toen ze weg waren heb ik veel gehuild. Tekende dat dit nooit meer goed zou komen.

Ik was mega dankbaar voor mijn gezonde zoon maar wat was ik emo!
Ik bleef maar denken.. Wat als ze meteen een echo hadden gemaakt..?
Dan hadden ze me ietwat kunnen voorbereiden op wat komen ging..
Op wat me erna te wachten stond. Naïef als ik was had ik nooit stil gestaan bij het feit dat dit mij ook kon overkomen.

2e dag weer bezoek van vader, vrouw en zusje.
Dit was erg fijn. Ik was heel blij om ze om me heen te hebben.
Ik heb die dag heel veel geprobeerd te rusten. Elke beweging was een hell
Zelfstandig kon ik echt helemaal niets. Daar had ik mega veel moeite mee!!

Maar goed alle focus op herstel.
Dag 3 kwamen ze melden dat ik naar huis mocht!
Al had ik aangegeven naar het kraam hotel te willen.
Ik was zo uit me doen dat ik verward naar huis ben gegaan.
Bij thuis komst ontdekte ik dat het te vroeg was... waarom ben ik thuis?
Dit voelde niet goed! Na een telefoontje bleek dat je 72u word opgenomen in het ziekenhuis.
Ik ben nooit in het kraam hotel geweest..

Thuis met man huishouden 2 kindjes die vakantie hebben ga je toch meer willen doen dan dat je kan.
Mijn kraamhulp was niet helemaal wat ik gehoopt had maar goed.

Voor ik naar huis ging hebben ze nog de hielprik bij me ventje uitgevoerd.
Die duurde 20min en 3x geprikt. 2x in de ene en 1x in de ander.
En dat voor 6 drupjes bloed. Super zielig!

Al met al vreselijke dagen qua pijn en verdriet. Genieten is iets dat ik vrij weinig heb kunnen doen in die eerste dagen!