27 feb. 40.1 vervolg

Tis even geleden, er is een hoop gebeurd.
Toch wil ik proberen het even bij te werken qua blog.
Gewoon voor mezelf.

In mijn laatste blog gaf ik aan hoe ik me voelde.
Veel gerommel en had later die middag een afspraak bij de vk.

Ik heb uiteindelijk toch gebeld maar met de vraag of ik het moest afwachten of toch naar me afspraak gaan.
Omdat ik na 2 kids dit niet herkende als weeën was het advies naar de afspraak gaan.

Ik kwam er puffend binnen. Lopen viel zwaarder als gedacht.
De vk zei meteen, zo jij hebt weeën... Ik nog heel droog nou dat valt wel mee hoor.
Het lopen is gewoon zwaar.

Na een kort babbeltje vroeg ze of ze me inwendig mocht onderzoeken om te kijken wat de stand van zaken was..
Als er niets aan de hand was zou ze kijken of ze eventueel me vliezen kon breken.

Na korte tijd gaf ze aan... Jeetje wat je voelt zijn behoorlijk krachtige weeën hoor!
Ik ga je vliezen niet breken want ik heb goed nieuws!

Ik wil dat je meteen naar het ziekenhuis gaat want je hebt al 5cm ontsluiting!

Huh . Wat..?? Weet u dat heel zeker? Yep.. 5 cm..

Maar... (ok daar komt het) hij ligt ingedaald maar niet vast in de bekken!
Ik kan hem nog omhoog duwen. Zoals al aangegeven bij 39 weken.
Advies is meteen een echo in het ziekenhuis om te kijken hoe hij ligt!
Om zeker te zijn dat hij goed ligt en er geen hand of navelstreng tussen zit.

Oke, dit kon ik aan.

Dus wij hup spullen halen, kindjes naar oma gebracht en daar gingen we!
Met een lach op me gezicht en wat gezonde spanning kwamen we aan in het geboorte hotel.
Het was half 6 toen. Na een kort onderzoekje bleek ik op de 5 a 6cm te zitten.
Om half 9 zouden ze weer komen kijken.

Het ging echt gebeuren... vandaag.. nu...