37w.

Zucht.. vandaag een week geleden stond ik op met vreselijke menstruatie krampen.
Ik had een drukke dag en jeetje wat voelde ik me beroerd!
Misselijk, hoofdpijn, geen eetlust, constante menstruatiekramp, harde buiken. Rugpijn.
Heb maar heel vroeg me bedje op gezocht die avond.

De volgende dag, vrijdag. In de avond besloot ik te gaan douchen.
De kids sliepen en me partner was aan het werk.
Ik was zo slim om mijn mobiel te vergeten en ja hoor, het ging mis!
Ik was aan het bukken om mijn broek over mijn hiel te trekken maar
Mijn been werkte niet helemaal mee, kreeg hem niet ver genoeg omhoog.
Ineens maar ik een spastische beweging en voel het zo in mijn schamboot schieten
Wat een vreemd gevoel was dat alsof het uit de kom schoot oud. Mega vaag.
Maar toen kwam het.. Ik kon me niet meer bewegen.
Ik kon me been niet meer optillen of verzetten zonder te vergaan van de pijn!
Ik raakte in paniek, zweet druppelde op mijn voorhoofd van de pijn.
Ik bibberde, stond daar half naakt, alleen.. Even twijfelde ik me oudste wakker te roepen.
Maar ze zou zo in paniek raken. Ik heb mijn ochtendjas met moeite aan getrokken
En ben mezelf naar de woonkamer gaan slepen, bloed, zweet en tranen!
Wat een helse pijn! Toen ik bij de bank aan kwam en ging zitten,,,, was het weg!
Geen pijn meer maar ik was zo geshockeerd dat ik niet meer durfde te bewegen.
Ik wou me.partner niet ongerust maken, hij was vast onderweg naar huis.
Eenmaal toeb hij thuis kwam leek de tijd als in een roes verstreken.
Ik legde hem alles uit en hij lachte (lachte hij nu echt?) Je zal wel iets verdraaid hebben
Uh ja oké maar ik kan heel mijn linker been niet meer gebruiken
Ik zat er door heen dus besloot naar bed te gaan en vroeg hem me te helpen.
Opstaan ging prima, lopen ging niet. Zodra ik me been probeerde te bewegen gebeurde er niet alleen maar een helse pijn in mijn schaambot...
Ik was gelijk bezweet en barste in huilen uit waar hij van schrok en me.probeerde te tillen.
Wat dus niet ging.. Jeetje wat een pijn!
Ik ben dus met kracht van hem huilend naar bed gestrompeld. Ook hier.moest hij helpen
Ik kreeg me been niet in bed! Naderhand kon ik alleen maar huilen en bidden dat het niets ernstigs was

De volgende dag stond onze laatste roadtrip buiten de stad op de planning.
Eindelijk naar mijn vader! Even bij opa en oma op bezoek!
Toen ik wakker werd was de pijn er nog altijd maar draaglijker
Ook kon ik weer redelijk lopen als ik heel voorzichtig en rustig aam deed.
Na een uur in de auto was ik dus mijn pijn vergeten en stapte zo Zoo O
Enthousiast uit de auto dat ik niet besefte dat ik een verkeerde beweging maakte
Me heupen als op slot voelde en weer die heftige pijn en viel dus zo om!
Godzijdank kon ik me aan een boom vast houden en BAM we waren weer terug bij af.
De hele dag gruwelijke pijn en niet kunnen lopen.
Na het slapen voelde ik me zonder weer beter en ging het redelijk qua pijn en lopen.
Zo heb ik het deze week heel rustig aan gedaan en is de pijn nu al 2 dagen weg en komt
Alleen als ik te veel loop, sta, of dus bezig ben. Oh en snachts. Met het omdraaien wat al een hel opzich is.
Vooral de heup en bekkenpijn. Ook continu die menstruatie pijn. Harde buiken etc.
Denk echt dat me lichaam aan het verzwakken is en zich klaar maakt
Ik ben ook mega sago, huilerig en geïrriteerd.

Ohh mijn huisarts vermoed idd verkeerde beweging en hevige bekkeninstabiliteit.
Vandaag wel weer even gefietst en dat ging goed. Lopen is gewoon te zwaar en pijnlijk.
Na weekend me 38w bezoekje aan de vk. Daar ook nog maar even klagen dan haha
Want ja naast alle ongemakken draait thuis het huishouden etc ook gewoon door..
Wat zijn wij moeders toch ontzettend sterk!
Vooral zij die het zonder familie en vrienden moeten redden, jeetje.