Ik weet niet zo goed hoe ik met de situatie om moet gaan. Ik ben zwanger van de tweede, maar de eerste is zo vermoeiend dat ik mij afvraag of dit wel een goed plan was (nogmaals zwanger te worden...) Het klinkt vreselijk, maar hij lijkt onverzadigbaar en wil niet slapen. Vanochtend belde de creche dat ik hem weer kon komen halen, want hij was niet meer rustig te krijgen. Meegenomen shoppen (moet toch gebeuren he?). Ik wil dit, ik wil dat, ik wil lopen, ik wil in de wagen, ik wil lolly, IK WIL IK WIL IK WIL!!! Net heeft hij het gepresteerd om 1 uur achter elkaar te huilen/schreeuwen voordat hij in slaap viel (leek wel of de stoppen waren doorgeslagen).
Ik ben letterlijk de marionette van mijn kind en dat maakt mij heel bang voor de tweede... Lijkt wel of ik mijn laatste stukje vrijheid (die ik toch al niet lijk te hebben) ook nog opgeef. Geen fijn gevoel.
Voel mij zo machteloos...
reacties (0)