Ik weet niet of dit bij de zwangerschap hoort, maar ik ben zwaar depri. Ben alleen nog maar aan het huilen en als ik aan de toekomst denk, wordt ik zo onzeker als de pest. Hartkloppingen en hondsmoe bij elk wissewasje wat ik doe. Nu moet ik eerlijk toegeven dat de laatste tijd ZEER heftig was:
4 jaar bezig geweest toen d.m.v. IVF zwanger geworden van ons Tom.
3 maanden geleden begonnen met Citalopram 10mg (laagste dosering anti depressiva, omdat ik het gevoel had steeds te valen en zware perfectionisme. Dit werkte als een speer en voelde mij gewoon weer TOP en relaxt!
Besloten te gaan proberen met zwanger worden (bijna ondenkbaar dat dit NORMAAL ging lukken)
In de eerste maand zwanger na beslissen!!! JOEHOE
Dan blijkt het een eileiderzwangerschap want de waardes zijn TE hoog om niks te zien. MOEHOE
Dank blijken het er twee!!! ZWARE SHOCK!!!
Nu is het er toch 1 en 1 was een lege "huls"
3 dagen geleden te horen gekregen dat mijn moeder kanker in de schede heeft en het nog niet bekend is of er uitzaaiingen zijn
Moet de hele dag huilen en voel mij alles behalve gelukkig. Nu weet ik en hoop ik dat het de hormonen zijn en niet het abrupt stoppen van het minibeetje antidepressiva en dat ik weer doorgeslagen ben. Heb geen energie meer en kan om elke scheet huilen. Ben van alles misselijk en lust bijna niks meer.
Waar blijft mijn roze wolk???
reacties (0)