Niets is leuk... waar blijft de vreugde... :`-(

Ik weet niet of dit bij de zwangerschap hoort, maar ik ben zwaar depri. Ben alleen nog maar aan het huilen en als ik aan de toekomst denk, wordt ik zo onzeker als de pest. Hartkloppingen en hondsmoe bij elk wissewasje wat ik doe. Nu moet ik eerlijk toegeven dat de laatste tijd ZEER heftig was:

4 jaar bezig geweest toen d.m.v. IVF zwanger geworden van ons Tom.
3 maanden geleden begonnen met Citalopram 10mg (laagste dosering anti depressiva, omdat ik het gevoel had steeds te valen en zware perfectionisme. Dit werkte als een speer en voelde mij gewoon weer TOP en relaxt!
Besloten te gaan proberen met zwanger worden (bijna ondenkbaar dat dit NORMAAL ging lukken)
In de eerste maand zwanger na beslissen!!! JOEHOE
Dan blijkt het een eileiderzwangerschap want de waardes zijn TE hoog om niks te zien. MOEHOE
Dank blijken het er twee!!! ZWARE SHOCK!!!
Nu is het er toch 1 en 1 was een lege "huls"
3 dagen geleden te horen gekregen dat mijn moeder kanker in de schede heeft en het nog niet bekend is of er uitzaaiingen zijn 

Moet de hele dag huilen en voel mij alles behalve gelukkig. Nu weet ik en hoop ik dat het de hormonen zijn en niet het abrupt stoppen van het minibeetje antidepressiva en dat ik weer doorgeslagen ben. Heb geen energie meer en kan om elke scheet huilen. Ben van alles misselijk en lust bijna niks meer.

Waar blijft mijn roze wolk???

515 x gelezen, 0

reacties (0)


  • daantjeh83

    Gewoon laten gaan meid en je rust pakken .. Mischien een weekendje weg ofzo naar de zee , ff uitwaaien en je hoofd leegmaken ...

  • babyboe2

    nou dit zit niet mee en dit soort dingen gaan je niet in de koude kleren zitten,, wat mijn advies met dit soort dingen is ga mee met golven die dalen en omhoog gaan ,, je mag alles voelen wat je voelt en uit die, steun je moeder , steun jezelf , en vraag aan je man om meer ondersteuning en praat met elkaar, over je gevoelens je angsten , die hij ook vast wel zal hebben, soms maar dan heel soms helpt het ( dit heeft mij geholpen door mijn moeilijke periode ) om even langs een water kant te gaan zitten of bij een van je favo plekjes en zit daar, ga stil zitten en kijk naar de boten en het water,, denk aan niets en zelfs dan mag je huilen. ga je niet zitten focussen op die roze wolk , die komt of komt niet , neem het accepteer het dat je nu zo voelt ,, straks wordt alles beter . al is dat over een maand of pas over een jaar maar alles wordt beter

  • MamaBamBam

    heeej meis! wat is dat nou. stapje voor stapje hoor.... eerst het een dan het ander. Ik hoop dat ze snel meer weten over je moeder. Jouw buikbeebie groeit gewoon door hoor, pas op jezelf en zorg goed voor jezelf dan komt het echt allemaal goed lievert! als er wat is roep je maar op fb

  • Roodismooi

    Ach meid dat is ook drama je hebt te veel op je dak gekregen. je kan alleen maar afwachten wat betreft je moeder en wie weet is er hoop. Nee je bent niet doorgeslagen hoor! maar probeer toch wat afleiding te zoeken want stress werkt ook niet goed bij een zwangerschap. ik weet er alles van. mijn stiefvader was ook ernstig ziek toen ik zwanger was. heel veel sterkte.