Mijn worsteling met babywinkels, eindigt met een CTG
Zoals de meeste wel weten ben ik al weken verwikkeld in een strijd met de Baby en Tienerstore.
Vorige week heb ik gesproken met de filiaalmanager die mij vanalles beloofde maar totaal niks waarmaakte. Maandag heb ik hier opnieuw over gemaild, en heb ik na hier niks op gehoord te hebben ook weer gebeld. Het zou me lukken!!! Wat denken ze wel????
Ik kreeg Christa aan de lijn... Zij verving meneer Williams als hij er niet was en zij vroeg me het mailtje met alle ins en outs ook eens naar haar te sturen. Het probleem was haar duidelijk, dit had op deze manier nooit mogen gebeuren, en iemand die daar al 10 jaar in de winkel staat zou nooit zulke slechte informatie moeten verstrekken... Dat leek me duidelijk. Ze ging het 1 en ander uitzoeken, en zou me terugbellen. Dat heeft ze ook netjes gedaan, zo'n 20 minuten later. Helaas zaten de meeste directieleden met wie ze dit wilde bespreken in vergadering. Ik begreep het en zei dat ik opnieuw zou afwachten. Vervolgens heb ik de rest van de dag niks meer gehoord. Gister overigens ook niet, maar maandag gebeurde er iets wat de boel een beetje veranderde. Mijn zus belde dat zij waarschijnlijk Kinkhoest had. Dit beweerde althans haar dokter. In dat geval, heeft mijn dochter het misschien ook wel. En wanneer zij het heeft, is dit behoorlijk gevaarlijk, aangezien het voor een pasgeborene levensbedreigend kan zijn. Genoeg dus weer om even een dag op te kunnen piekeren. Ik had net mijn moeder gesproken over het hele gebeuren, en ik wilde even met Sophie knuffelen die dus ziek thuis is. Maar toen ik haar aankeek viel een deel van mijn zicht steeds weg... Ik knipperde wat en keek naar mijn hand, maar ook daarbij viel er een stukje beeld weg. Ik raakte een klein beetje in paniek, ook al heb ik dit ooit 12 jaar geleden ook eens meegemaakt op de middelbare school na de piepjestest... Ik kreeg toen een soort migraineaanval. De hoofdpijn bleef echter uit. Ik heb mijn vriend gebeld en die zou meteen naar huis komen, het was trouwens ook al tijd. Ik ben even op bed gaan liggen en mijn linkerhand begon als een gek te tintelen. Ik ging naar beneden en vertelde het tegen mijn vriend. Ik raakte echt een beetje in paniek. Hij masseerde mijn arm, vroeg wat dingetjes, en praatte rustig. Langzaam ging het weer weg... Mijn beeld was overigens alweer goed.
De volgende dag begon het weer opnieuw. Zo rond een uur of 12. Ik heb toen meteen de gyn. gebeld en uitgelegd dat ik wel dacht aan migraine, maar dat het me alles behalve lekker zat. Ik heb verder NOOIT migraine. Ik mocht meteen komen. Mijn vader heeft me gebracht, want mijn vriend was met de bus naar zijn werk dus die zou er wel even over doen. Zelf rijden (incl. dochter in mijn auto) ging natuurlijk niet. Mijn zicht was nog slechter dan de dag ervoor. Geen echte hoofdpijn. In de auto trok het alweer weg, maar ik was wel behoorlijk in de war. Waarschijnlijk van de stress. Veel woorden kon ik niet opkomen, en ik snapte steeds zelf niet wat ik wilde zeggen. Heel vervelend.
Bij de behandelunit verloskunde is eerst mijn bloed geprikt voor de waarden van mijn lever en nieren. Vervolgens is mijn bloeddruk gemeten en ben ik aan de CTG gelegd. Alles was goed. Ik voelde onze dochter ook gewoon prima bewegen, dus dat scheelt. Verder was het dus wachten op de uitslagen van het bloedonderzoek, maar er kwamen 2 keizersneden tussendoor waardoor het bekijken van de uitslagen door een gyn wel even zou duren, en ik mocht dus naar huis. Wanneer er iets aan de hand was zou ik worden gebeld. Dit is niet het geval, en ik ben dus verder voor zover ik weet in orde. Ook de gyn dacht trouwens aan migraine, en wel migraine door stress... Ja, zou kunnen, hihi...
De volgende dag was mijn schoonmoeder er en kreeg ik tijdens de lunch weer last van mijn zicht. Ik vertelde dat aan haar en zei dat ik even op bed ging liggen. Ik was ervoor al erg moe, maar wilde ook mijn schoonmoeder niet totaal alleen laten schoonmaken EN op mijn dochter laten passen. Dit had ik denk ik wel moeten doen. Dit keer kreeg ik er ook behoorlijk hoofdpijn bij.
Ik hoef niet uit te leggen dat ik, zowel als mijn vriend, als mijn zus en andere mensen in mijn omgeving vinden dat het gedoe met de Baby en Tienerstore moet neerleggen. Ik maak me er meer zorgen om (of eigenlijk is het pure frustratie) dan goed voor mij is, en dus ook voor de baby. Maar ik heb het daar moeilijk mee!! Want ja.. dan hebben ze gewonnen. En dat vind ik verschrikkelijk. Vanmorgen had ik mijn moeders weer aan de telefoon en die zei: hier met die telefoonnummers, en stuur me ook de mails maar toe die je hebt gestuurd... Mooi!
Een half uur later belde ze al terug. Mijn moeder had gezegd: luister eens, jullie gaan het oplossen! Mijn dochter zit met migraine aanvallen in het ziekenhuis, en dat kan nooit de bedoeling zijn. Dus zij komt naar de winkel, en jullie geven haar het geld terug. Doe er nog een leuk cadeautje bij ofzo, en dan is het wat haar betreft vast opgelost. Christa was het hier volledig mee eens en zo is het geregeld. Zaterdag ga ik naar de winkel, en hopelijk is het dan klaar...
Wat betreft de kinkhoest:
mijn zus krijgt nu een bloedonderzoek. Heeft zij het niet, dan is dat fijn, en hoeft niemand verder onderzocht te worden. Heeft ze het wel, dan heeft mijn moeder het ook, en mijn dochter misschien ook, aangezien die behoorlijk ziek zijn. Maar een bloedtest duurt een aantal dagen, en dus kunnen we eigenlijk niet wachten met Sophie te behandelen tot die uitslag bekend is. Want wat als de baby al geboren is, en mijn dochter blijkt het wel te hebben?
Met andere woorden: mijn dochter is net aan een antibioticakuur begonnen die ze hopelijk helemaal niet nodig heeft... Ook al sta ik hier helemaal niet positief tegenover (en mijn huisarts ook niet) in dit geval telt het belang van mijn ongeboren dochter zwaarder. Hopelijk is de uitslag van mijn zus snel binnen, want tot die tijd kunnen zowel mijn moeder als mijn zus ook niet op kraambezoek komen, mocht mijn dochter geboren worden... BAH!
Ik heb niet zo heel veel mazzel de laatste tijd, dus hopelijk is het hierna weer even gedaan met de pech!
Verder is ons meisje helemaal ingedaald, en dus ready for take off... Nog 10 dagen tot mijn uitgerekende datum! Woei.
En ow ja, vandaag ben ik ook weer preventief een uurtje op bed gaan liggen. En tot nu toe nog geen migraine aanval gehad!
reacties (0)