3 februari.... Nog 4 weken en precies 1 korte maand tot mijn bevaldatum. Het voelt aan de ene kant alsof die weken voorbij zullen vliegen. En aan de andere kant klinken 4 weken als een hele lange weg.
Ik voel me prima. Heb ontzettend last van nesteldrang. Er is niks tegen te doen. Toch raar dat de natuur dat niet anders geregeld heeft. Met 36 weken op handen en knieën je hele benedenverdieping dweilen omdat je nesteldrang zegt dat het op die manier pas ECHT schoon word is eigenlijk helemaal niet handig. Waarom niet die nesteldrang wat eerder in je zwangerschap? Met een week of 20 ofzo... Hoe dan ook, ik heb er dus last van. Of last.... Zo zou ik het eigenlijk niet willen noemen. Wat is het tegenovergestelde van nesteldrang? Versloffelen? Chronisch lui? Slonseritus? Hoe het ook mag heten, ik heb het... Ik ben een slechte huisvrouw. Ik doe de was veel te weinig, mijn mand is nooit leeg, ik heb nooit begrepen waarom vrouwen iedere dag dweilen, en mijn ramen zemen doe ik alleen wanneer ik moeite moet doen om er doorheen te kijken.... Het is wel beter geworden sinds ik mijn dochter heb. Toen ik nog alleen woonde kon je mijn huis het beste vergelijken met een vrijgezelle mannenflat. 1 grote bende, en niks in de koelkast. Voor mijn dochter ben ik wel een schoner mens geworden, maar bij haar zwangerschap had ik geen last van nesteldrang, en zoals ik al vertelde, de huisvrouw van het jaar medaille zal ik nooit winnen. Dit tot verdriet van mijn vriend. Die zelf overigens ook geen kaas gegeten heeft van het huishouden, maar hij zou wel heel graag willen dat ik dit wel had. Gelukkig bezit ik veel andere goede eigenschappen, dus deze irritante zwakte neemt hij op de koop toe. En hij zal wel moeten ook....
Tot een paar weken geleden. Ik pakte nietsvermoedend een paprika uit de koelkast die ik samen met mijn dochter op wilde gaan snoepen. Ik twijfelde tussen een rode of een gele. Ik koos de gele en deed de koelkast weer dicht. Ik draai me om naar het aanrecht om de paprika te wassen en te snijden en op dat moment denk ik: o,oohhh... Ik voel een schoonmaakwoede opkomen. Ik leg de paprika terug, en ben vervolgens anderhalf uur in mijn keuken bezig. Keukenkastjes worden leeg gehaald, de afzuigkap word spik en span gemaakt, de vloer geschrobd, ga zo maar door. Daarna ga ik verder met de woonkamer... Als mijn vriend thuiskomt zie ik er vermoeid en verhit uit. 'Zo, wat is het hier netjes' is zijn conclusie. Ook na het eten gaat het gewoon verder. De volgende dag kan ik bijna niet op of om. Mijn lichaam gebruikt normaal nooit schoonmaak-spieren. En dus moet ik concluderen dat ik eigenlijk lichamelijk niet meer in staat ben om een heel huis zo schoon te maken als ik het liefst zou willen.
Gelukkig heb ik een redder... Of redster. Ze luistert naar de naam schoonmoeder. Al eerder in mijn zwangerschap hadden we afgesproken dat ze me aan het eind zo af en toe wat zou helpen en dus vroeg ik de volgende dag wanneer we konden beginnen. Een paar dagen later was het zover, en sindsdien komt ze 1, soms 2 keer per week, en soppen we de hele boel. Of eigenlijk: zij... Ouderwets schoonmaken wel te verstaan. Met een emmer en een sopje, een spons en een zeem. Niks word overgeslagen. Muren, deuren, alles word gesopt. Heerlijk! En ik vouw een wasje, ruim hier en daar wat op, en zoek wat uit. Tot van de week dus, toen mijn nesteldrang zijn absolute top bereikte en ik op handen en knieën de grond aan het dweilen was. Mijn huis is schoon, mijn wasmand is leeg, en ik ben nog steeds niet tevreden. Want de babykamer moet nog gedaan worden. Gelukkig is dit aankomende week aan de beurt en ben ik met 37 weken waarschijnlijk klaar! Wat voelt dat fijn! Ik hou van een schoon en opgeruimd huis. Nu alleen nog goed bijhouden.... Iets wat ik echt heel erg graag wil, omdat zowel mijn vriend als ikzelf erg gelukkig worden van de geur van eucalyptus, en bergen schone kleren in de kast. Maar wat als mijn nesteldrang straks weg is?? Wat dan?? Ik ben bang! Ik wil mijn schoonmaakwoede niet kwijt. Ik wil zo blijven! Waarom bestaat er geen nesteldrang in de vorm van een pilletje? Ik zou er heel wat geld voor neertellen.
Hoe dan ook, ik geniet van mijn schone huis, en hou van mijn schoonmoeder... En hopelijk is dit een mooi begin geweest voor een schoon en opgeruimd leven. Ten slotte ben ik er zelf bij, en als ik maar graag genoeg wil, dan kan ik het ook!
Tot zo ver mijn 36 weken update. Ik slaap nog prima, voel me voor deze zwangerschapsduur best wel goed, en kijk met plezier uit naar de komende weken!
reacties (0)